نظیری نیشابوری : غزلیات
شمارهٔ ۱۰۱
خمار می به لبم قفل زد ایاغ کجاست؟ عطار نیشابوری : باب پنجم: در بیان توحید به زبان تفرید
شمارهٔ ۹
آن چیز کزو عالم و آدم بینم حزین لاهیجی : تذکرة العاشقین
بخش ۱ - مثنوی تذکرهٔ العاشقین
ساقی ز می موحّدانه کمال خجندی : غزلیات
شمارهٔ ۵۴۸
هرگز ز زلف خویان بوی وفا نباید رشیدالدین میبدی : ۷- سورة الاعراف
۱۴ - النوبة الثالثة
قوله تعالى: وَ کَتَبْنا لَهُ فِی الْأَلْواحِ مِنْ کُلِّ شَیْءٍ مَوْعِظَةً الایة در آثار آوردهاند از آن موعظتها که رب العزّة در الواح نبشت از بهر موسى، و بوى داد، این بود که: یا موسى! اگر خواهى که بدرگاه عزّت ما ترا آبرویى بود، و بقربت و زلفت ما مخصوص باشى، یتیمان را نیکودار، و درویشان را خوار مکن. اى موسى! من یتیمان را نوازندهام و نیک خواه، و بر درویشان مهربان و بخشاینده، بنواز آن کس را که من نوازم. مران آن کس را که من خوانم. وفایی شوشتری : مدایح و مراثی
شمارهٔ ۲۸ - در مدح حضرت رضا (ع) و تقاضای صله
ای منبع فتوّت و ای معدن کرم عطار نیشابوری : دفتر اول
در صورت جان دادن و جانان دیدن فرماید
بده جان گر خبر داری در این تو ادیب الممالک : غزلیات
شمارهٔ ۲۲ - در وصف قنات عین الشرف که نیرالدوله در صحن مطهر جاری ساخته
این گهر از یم رخشنده که کان شرف است امیرخسرو دهلوی : غزلیات
شمارهٔ ۸۵۰
دل بی رخ تو در گل و گلشن نه ایستاد حزین لاهیجی : غزلیات
شمارهٔ ۷۸
دل دریا گهر، سرمایه بخشید ابر مژگان را رودکی : ابیات به جا مانده از مثنوی بحر متقارب
پاره ۸
سگالندهٔ چرخ مانند غوچ حکیم نزاری : غزلیات
شمارهٔ ۹۳۵
ما از آن مستان که پنداری نِهایم جلال عضد : غزلیّات
شمارهٔ ۱۶۴
باز به بستان شکفته گشت شقایق حاجب شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۹۲
دوستان از راستی کم فکر تل و ول کنید فایز دشتی : دوبیتیها
دوبیتی شمارهٔ ۵۰
سحر، دل نالههای زار میکرد رشیدالدین میبدی : ۳۱- سورة لقمان - مکّیّة
۱ - النوبة الاولى
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ بنام خداوند فراخ بخشایش مهربان. شاه نعمتالله ولی : دوبیتیها
دوبیتی شمارهٔ ۲۱۳
از این عالم بدان عالم سفر کن احمد شاملو : مدایح بیصله
دست زی دست نمیرسد
دست زی دست نمیرسد آشفتهٔ شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۱۰۳۱
زآن دل آرا بگویم یا نه آشفتهٔ شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۷۱۱
از دیدنت همی نه زخود بیخبر شدم
شمارهٔ ۱۰۱
خمار می به لبم قفل زد ایاغ کجاست؟ عطار نیشابوری : باب پنجم: در بیان توحید به زبان تفرید
شمارهٔ ۹
آن چیز کزو عالم و آدم بینم حزین لاهیجی : تذکرة العاشقین
بخش ۱ - مثنوی تذکرهٔ العاشقین
ساقی ز می موحّدانه کمال خجندی : غزلیات
شمارهٔ ۵۴۸
هرگز ز زلف خویان بوی وفا نباید رشیدالدین میبدی : ۷- سورة الاعراف
۱۴ - النوبة الثالثة
قوله تعالى: وَ کَتَبْنا لَهُ فِی الْأَلْواحِ مِنْ کُلِّ شَیْءٍ مَوْعِظَةً الایة در آثار آوردهاند از آن موعظتها که رب العزّة در الواح نبشت از بهر موسى، و بوى داد، این بود که: یا موسى! اگر خواهى که بدرگاه عزّت ما ترا آبرویى بود، و بقربت و زلفت ما مخصوص باشى، یتیمان را نیکودار، و درویشان را خوار مکن. اى موسى! من یتیمان را نوازندهام و نیک خواه، و بر درویشان مهربان و بخشاینده، بنواز آن کس را که من نوازم. مران آن کس را که من خوانم. وفایی شوشتری : مدایح و مراثی
شمارهٔ ۲۸ - در مدح حضرت رضا (ع) و تقاضای صله
ای منبع فتوّت و ای معدن کرم عطار نیشابوری : دفتر اول
در صورت جان دادن و جانان دیدن فرماید
بده جان گر خبر داری در این تو ادیب الممالک : غزلیات
شمارهٔ ۲۲ - در وصف قنات عین الشرف که نیرالدوله در صحن مطهر جاری ساخته
این گهر از یم رخشنده که کان شرف است امیرخسرو دهلوی : غزلیات
شمارهٔ ۸۵۰
دل بی رخ تو در گل و گلشن نه ایستاد حزین لاهیجی : غزلیات
شمارهٔ ۷۸
دل دریا گهر، سرمایه بخشید ابر مژگان را رودکی : ابیات به جا مانده از مثنوی بحر متقارب
پاره ۸
سگالندهٔ چرخ مانند غوچ حکیم نزاری : غزلیات
شمارهٔ ۹۳۵
ما از آن مستان که پنداری نِهایم جلال عضد : غزلیّات
شمارهٔ ۱۶۴
باز به بستان شکفته گشت شقایق حاجب شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۹۲
دوستان از راستی کم فکر تل و ول کنید فایز دشتی : دوبیتیها
دوبیتی شمارهٔ ۵۰
سحر، دل نالههای زار میکرد رشیدالدین میبدی : ۳۱- سورة لقمان - مکّیّة
۱ - النوبة الاولى
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ بنام خداوند فراخ بخشایش مهربان. شاه نعمتالله ولی : دوبیتیها
دوبیتی شمارهٔ ۲۱۳
از این عالم بدان عالم سفر کن احمد شاملو : مدایح بیصله
دست زی دست نمیرسد
دست زی دست نمیرسد آشفتهٔ شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۱۰۳۱
زآن دل آرا بگویم یا نه آشفتهٔ شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۷۱۱
از دیدنت همی نه زخود بیخبر شدم
