بیدل دهلوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۹۲۷
از شوخی فضولی ما داشت عار وصل سعیدا : غزلیات
شمارهٔ ۸۴
هر زمان بر سر پرشور هوای دگر است بیدل دهلوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۸۱۰
کلاه نیست تعین که ما ز سر فکنیمش کمال‌الدین اسماعیل : رباعیات
شمارهٔ ۸
روز آمد و بردوختم از دم لب را بیدل دهلوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۵۶۶
باد صحرای جنون هرگه گل‌افشان می‌شود بیدل دهلوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۴۸۷
زین باغ بسکه بی‌ثمری آشکاربود طغرای مشهدی : ابیات برگزیده از غزلیات
شمارهٔ ۴۸۳
کس ندارد چو تو گلبانگ اسیری، بلبل! کمال‌الدین اسماعیل : رباعیات
شمارهٔ ۷۰۸
ای یاد غمت مونس تنهایی من خیالی بخارایی : غزلیات
شمارهٔ ۹۷
آن دم ایاز خاص به مقصود می رسد بیدل دهلوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۳۲۷
آن سخا کیشان که بر احسان نظر واکرده‌اند کمال‌الدین اسماعیل : رباعیات
شمارهٔ ۲۴۶
لعل تو ز لطف صورت جان دارد رشیدالدین میبدی : ۲- سورة البقره
۲۲ - النوبة الاولى
قوله تعالى: قُولُوا آمَنَّا بِاللَّهِ گوئید ایمان داریم باللّه وَ ما أُنْزِلَ إِلَیْنا و بآنچه فرو فرستاده آمد بما وَ ما أُنْزِلَ إِلى إِبْراهِیمَ و بآنچه فرو فرستاده آمد به ابراهیم، وَ إِسْماعِیلَ وَ إِسْحاقَ وَ یَعْقُوبَ وَ الْأَسْباطِ و به پیغامبران فرزندان یعقوب، وَ ما أُوتِیَ مُوسى وَ عِیسى و آنچه دادند موسى و عیسى را از نامه و پیغام، وَ ما أُوتِیَ النَّبِیُّونَ مِنْ رَبِّهِمْ و به آنچه دادند همه پیغامبران را از خداوند ایشان، لا نُفَرِّقُ بَیْنَ أَحَدٍ مِنْهُمْ جدا نکنیم یکى را از پیغامبران از دیگران وَ نَحْنُ لَهُ مُسْلِمُونَ و ما وى را گردن نهادگانیم. اقبال لاهوری : ارمغان حجاز
ز شام ما برونور سحر را
ز شام ما برونور سحر را عبید زاکانی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۵۱
پیش لب و زلفش ای دل از حیرانی عثمان مختاری : شهریارنامه
بخش ۱۰۰ - رسیدن طهماسپ برادر ارجاسپ و رزم او با لهراسپ گوید
جهان گشت روشن چو از آفتاب خواجه عبدالله انصاری : مناجات نامه
مناجات شمارهٔ ۱۳۴
الهی هر کسی را امیدی و امید رهی دیدار، رهی را بی دیدار نه به مُزد نیاز است نه به بهشت کار. رهی معیری : منظومه‌ها
بهار عشق
روان پرور بود خرم بهاری جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۵۳۰
گر صبا با نکهت زلفش سوی هامون شود پروین اعتصامی : مثنویات، تمثیلات و مقطعات
گل خودرو
به طرف گلشنی، در نوبهاری کمال‌الدین اسماعیل : رباعیات
شمارهٔ ۴۰۶
آنرا که بدت زلف دلکش باید
غزل شمارهٔ ۱۹۲۷
از شوخی فضولی ما داشت عار وصل سعیدا : غزلیات
شمارهٔ ۸۴
هر زمان بر سر پرشور هوای دگر است بیدل دهلوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۸۱۰
کلاه نیست تعین که ما ز سر فکنیمش کمال‌الدین اسماعیل : رباعیات
شمارهٔ ۸
روز آمد و بردوختم از دم لب را بیدل دهلوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۵۶۶
باد صحرای جنون هرگه گل‌افشان می‌شود بیدل دهلوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۴۸۷
زین باغ بسکه بی‌ثمری آشکاربود طغرای مشهدی : ابیات برگزیده از غزلیات
شمارهٔ ۴۸۳
کس ندارد چو تو گلبانگ اسیری، بلبل! کمال‌الدین اسماعیل : رباعیات
شمارهٔ ۷۰۸
ای یاد غمت مونس تنهایی من خیالی بخارایی : غزلیات
شمارهٔ ۹۷
آن دم ایاز خاص به مقصود می رسد بیدل دهلوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۳۲۷
آن سخا کیشان که بر احسان نظر واکرده‌اند کمال‌الدین اسماعیل : رباعیات
شمارهٔ ۲۴۶
لعل تو ز لطف صورت جان دارد رشیدالدین میبدی : ۲- سورة البقره
۲۲ - النوبة الاولى
قوله تعالى: قُولُوا آمَنَّا بِاللَّهِ گوئید ایمان داریم باللّه وَ ما أُنْزِلَ إِلَیْنا و بآنچه فرو فرستاده آمد بما وَ ما أُنْزِلَ إِلى إِبْراهِیمَ و بآنچه فرو فرستاده آمد به ابراهیم، وَ إِسْماعِیلَ وَ إِسْحاقَ وَ یَعْقُوبَ وَ الْأَسْباطِ و به پیغامبران فرزندان یعقوب، وَ ما أُوتِیَ مُوسى وَ عِیسى و آنچه دادند موسى و عیسى را از نامه و پیغام، وَ ما أُوتِیَ النَّبِیُّونَ مِنْ رَبِّهِمْ و به آنچه دادند همه پیغامبران را از خداوند ایشان، لا نُفَرِّقُ بَیْنَ أَحَدٍ مِنْهُمْ جدا نکنیم یکى را از پیغامبران از دیگران وَ نَحْنُ لَهُ مُسْلِمُونَ و ما وى را گردن نهادگانیم. اقبال لاهوری : ارمغان حجاز
ز شام ما برونور سحر را
ز شام ما برونور سحر را عبید زاکانی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۵۱
پیش لب و زلفش ای دل از حیرانی عثمان مختاری : شهریارنامه
بخش ۱۰۰ - رسیدن طهماسپ برادر ارجاسپ و رزم او با لهراسپ گوید
جهان گشت روشن چو از آفتاب خواجه عبدالله انصاری : مناجات نامه
مناجات شمارهٔ ۱۳۴
الهی هر کسی را امیدی و امید رهی دیدار، رهی را بی دیدار نه به مُزد نیاز است نه به بهشت کار. رهی معیری : منظومه‌ها
بهار عشق
روان پرور بود خرم بهاری جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۵۳۰
گر صبا با نکهت زلفش سوی هامون شود پروین اعتصامی : مثنویات، تمثیلات و مقطعات
گل خودرو
به طرف گلشنی، در نوبهاری کمال‌الدین اسماعیل : رباعیات
شمارهٔ ۴۰۶
آنرا که بدت زلف دلکش باید
