رهی معیری : غزلها - جلد دوم
پایان شب
رفت و نرفته نکهت گیسوی او هنوز
محتشم کاشانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۵۷
از بادهٔ لاله تو چو در ژاله میرود
سیدای نسفی : غزلیات
شمارهٔ ۲۴۳
میل خوبان ز اسیران به توانگر باشد
جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۴۶۷
در شب هجران که یادت طاقت از من می برد
مولوی : دفتر ششم
بخش ۸۹ - حکایت شب دزدان کی سلطان محمود شب در میان ایشان افتاد کی من یکی‌ام از شما و بر احوال ایشان مطلع شدن الی آخره
شب چو شه محمود برمی‌گشت فرد
عبید زاکانی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۸
میکوش که تا ز اهل نظر خوانندت
صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۱۷۰
می نماید صد گره را یک گره زنار عشق
محتشم کاشانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۷۸
با وجود آن که پیوند آن پری از من برید
اوحدی مراغه‌ای : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۳۰
چو نام او همی گویی به نام خود قلم در کش
میرزا حبیب خراسانی : غزلیات
شمارهٔ ۳۳۱
چون شود با ما اگر رسم ستم کمتر کنی
صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۰۹۶
تا دیده محو روی تو شد کامیاب شد
کمال خجندی : غزلیات
شمارهٔ ۱۲۹
خطت سبز و لبت مشک و گلاب است
سنایی غزنوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۸۴
در دل آن را که روشنایی نیست
ابوالحسن فراهانی : مفردات
شمارهٔ ۶
نمی دانم سرشکم تا یکی خون در جهان باشد
ملا احمد نراقی : منتخب غزلیات و قطعات
شمارهٔ ۱۱
دانی که یار حاجت ما کی روا کند
سعدی : غزلیات
غزل ۲۷۹
فراق را دلی از سنگ سخت تر باید
صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۵۳۱
در صدف چشم محال است گهر باز کند
واعظ قزوینی : غزلیات
شمارهٔ ۱۳۵
رفیق راه طلب، راه را رفیق خوش است
صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۷۲۸
مخزن گوهر صدف از ته گزینی می شود
امیرعلیشیر نوایی : غزلیات
شمارهٔ ۱۱۴ - تتبع مخدوم در طور خواجه
بیا که پیر مغان در سبو شراب انداخت