سلیم تهرانی : غزلیات
شمارهٔ ۴۱۲
چه پروای گلستان و سر و برگ چمن دارد ملا احمد نراقی : باب چهارم
فصل - فضیلت و ثواب آشتی و الفت
همچنان که اشاره به آن شد: ضد قهر و دوری از برادران مومن، آشتی و الفت با ایشان است و این از اوصاف جمیله و اعمال فاضله است و ثواب آن بی حد، و فایده آن بی نهایت است. لبیبی : ابیات پراکنده در لغت نامه اسدی و مجمع الفرس سروری و فرهنگ جهانگیری و رشیدی
شمارهٔ ۷۶ - به شاهد لغت گولانج، بمعنی حلوایی که لابرلا نیز گویند
گولانج و گوشت و گرده و گوز آب و گادنی صفی علیشاه : بحرالحقایق
بخش ۲۰۱ - العالم بکسراللام
شنیدی چون ز عارف داستانی ابوسعید ابوالخیر : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۴۲۶
گر خاک تویی خاک ترا خاک شدم همام تبریزی : رباعیات
شمارهٔ ۶۱
می آمد و بر گلش پریشان سنبل جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۶۱۵
دلم در شست زلفت گشت پابند محمد کوسج : برزونامه (بخش کهن)
بخش ۱۲ - آمدن بیژن و آوردن برزوی رستم زال را قسمت اول
وز این سوی بیژن چو باد دمان شاه نعمت‌الله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۵۰
چون من ز ولای تو رسیدم به ولایت امیرخسرو دهلوی : خسرو و شیرین
بخش ۳۶ - شکر ریزی عروسی خسرو و شیرین و فرستادن خسرو انگشتری را به رسم پیمان
چو مه در چادر شب رفت در خواب امیرخسرو دهلوی : غزلیات
شمارهٔ ۱۷۹۶
رخساره مکن راست به جایی که تو باشی سوزنی سمرقندی : قطعات
شمارهٔ ۴۸ - ولوله در ولوله در ولوله
مار بسی گرد حنائی خبه سنایی غزنوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۸۴
عقلی که ز لطف دیدهٔ جان پنداشت صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۹۰۱
تا چهره گلگل از می گلفام کرده ای سعدی : غزلیات
غزل ۴۸۶
آن سرو ناز بین که چه خوش می‌رود به راه فردوسی : پادشاهی کسری نوشین روان چهل و هشت سال بود
بخش ۳ - داستان بوزرجمهر
نگر خواب را بیهده نشمری جامی : دفتر اول
بخش ۱۱۸ - اشارت به رکن دوم از ارکان مقام ابدال که دوام صمت است
چون نشستن خموش نتوانم نجم‌الدین رازی : رباعیات
شمارهٔ ۶۸
دل مغز حقیقت است تن پوست ببین سیف فرغانی : غزلیات
شمارهٔ ۴۰۴
بکوش تا بنشینیم یک نفس با هم ادیب صابر : رباعیات
شمارهٔ ۳
آخر برسد به صبح صادق شب ما
شمارهٔ ۴۱۲
چه پروای گلستان و سر و برگ چمن دارد ملا احمد نراقی : باب چهارم
فصل - فضیلت و ثواب آشتی و الفت
همچنان که اشاره به آن شد: ضد قهر و دوری از برادران مومن، آشتی و الفت با ایشان است و این از اوصاف جمیله و اعمال فاضله است و ثواب آن بی حد، و فایده آن بی نهایت است. لبیبی : ابیات پراکنده در لغت نامه اسدی و مجمع الفرس سروری و فرهنگ جهانگیری و رشیدی
شمارهٔ ۷۶ - به شاهد لغت گولانج، بمعنی حلوایی که لابرلا نیز گویند
گولانج و گوشت و گرده و گوز آب و گادنی صفی علیشاه : بحرالحقایق
بخش ۲۰۱ - العالم بکسراللام
شنیدی چون ز عارف داستانی ابوسعید ابوالخیر : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۴۲۶
گر خاک تویی خاک ترا خاک شدم همام تبریزی : رباعیات
شمارهٔ ۶۱
می آمد و بر گلش پریشان سنبل جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۶۱۵
دلم در شست زلفت گشت پابند محمد کوسج : برزونامه (بخش کهن)
بخش ۱۲ - آمدن بیژن و آوردن برزوی رستم زال را قسمت اول
وز این سوی بیژن چو باد دمان شاه نعمت‌الله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۵۰
چون من ز ولای تو رسیدم به ولایت امیرخسرو دهلوی : خسرو و شیرین
بخش ۳۶ - شکر ریزی عروسی خسرو و شیرین و فرستادن خسرو انگشتری را به رسم پیمان
چو مه در چادر شب رفت در خواب امیرخسرو دهلوی : غزلیات
شمارهٔ ۱۷۹۶
رخساره مکن راست به جایی که تو باشی سوزنی سمرقندی : قطعات
شمارهٔ ۴۸ - ولوله در ولوله در ولوله
مار بسی گرد حنائی خبه سنایی غزنوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۸۴
عقلی که ز لطف دیدهٔ جان پنداشت صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۹۰۱
تا چهره گلگل از می گلفام کرده ای سعدی : غزلیات
غزل ۴۸۶
آن سرو ناز بین که چه خوش می‌رود به راه فردوسی : پادشاهی کسری نوشین روان چهل و هشت سال بود
بخش ۳ - داستان بوزرجمهر
نگر خواب را بیهده نشمری جامی : دفتر اول
بخش ۱۱۸ - اشارت به رکن دوم از ارکان مقام ابدال که دوام صمت است
چون نشستن خموش نتوانم نجم‌الدین رازی : رباعیات
شمارهٔ ۶۸
دل مغز حقیقت است تن پوست ببین سیف فرغانی : غزلیات
شمارهٔ ۴۰۴
بکوش تا بنشینیم یک نفس با هم ادیب صابر : رباعیات
شمارهٔ ۳
آخر برسد به صبح صادق شب ما
