سعیدا : غزلیات خاص
شمارهٔ ۱ - از کرده پشیمانم ناکرده هراسانم
از خویش گریزانم راهیم به خود بنما عطار نیشابوری : بخش چهارم
الحكایة و التمثیل
چون سکندر را مسخر شد جهان ابوعلی عثمانی : باب ۴ تا ۵۲
باب سی و ششم - در خُلْق
قالَ اللّهُ تَعالی و اِنَّکَ لَعَلیٰ خُلُقٍ عَظیمٍ. ملک‌الشعرای بهار : قطعات
شمارهٔ ۴۹ - طلب آمرزش
عمری به باد رفت و به جا ماند این کتاب سعدی : باب چهارم در تواضع
حکایت جنید و سیرت او در تواضع
شنیدم که در دشت صنعا جنید انوری : مقطعات
شمارهٔ ۱۹۰ - در طلب احسان
گفتم چو لطف بار خدایم قبول کرد عطار نیشابوری : باب سی و دوم: در شكایت كردن از معشوق
شمارهٔ ۲۲
دل بِهْ ز تو دمساز نیابد هرگز حاجب شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۱۱۵
شد صبح وصل روشن یا ایها المدثر رودکی : ابیات به جا مانده از کلیله و دمنه و سندبادنامه
بخش ۸۹
پر بکنده، چنگ و چنگل ریخته خواجوی کرمانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۰۵
بنشین تا نفسی آتش ما بنشیند عطار نیشابوری : باب چهارم: در معانی كه تعلّق به توحید دارد
شمارهٔ ۴۳
در عالم جان نه مرد پیداست نه زن غبار همدانی : غزلیات
شمارهٔ ۲۵
همه روزه بر سر کشور دلم از بتان حشمی رسد رشیدالدین میبدی : ۴- سورة النساء- مدنیة
۱ - النوبة الثالثة
قوله تعالى: بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ تاهت القلوب بسماع بسم اللَّه، طابت القلوب بشهود بسم اللَّه، غابت القلوب بظهور بسم اللَّه، طوبى لمن حدیثه فى اللَّه، و جلیسه هو اللَّه. حافظ : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۷
بیا که قصر امل سخت سست بنیادست مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۰۵۳
ای بندهٔ سردی به زمستان چون زاغ صائب تبریزی : متفرقات
شمارهٔ ۵۶۶
پا چو مجنون جمع اگر در دامن صحرا کنی مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۹۳۵
ای دل همه رخت را در این کوی انداز خاقانی : قطعات
شمارهٔ ۱۷
نظاره کنان به روی خوبت شیخ بهایی : نان و حلوا
بخش ۲۴ - فی نغمات الجنان من جذبات الرحمان
اشف قلبی، ایها الساقی الرحیم نهج البلاغه : خطبه ها
تداوم امامت تا ظهور امام زمان عليه السلام
<strong> و من خطبة له عليه‌السلام </strong> <strong> في رسول اللّه و أهل بيته </strong>
شمارهٔ ۱ - از کرده پشیمانم ناکرده هراسانم
از خویش گریزانم راهیم به خود بنما عطار نیشابوری : بخش چهارم
الحكایة و التمثیل
چون سکندر را مسخر شد جهان ابوعلی عثمانی : باب ۴ تا ۵۲
باب سی و ششم - در خُلْق
قالَ اللّهُ تَعالی و اِنَّکَ لَعَلیٰ خُلُقٍ عَظیمٍ. ملک‌الشعرای بهار : قطعات
شمارهٔ ۴۹ - طلب آمرزش
عمری به باد رفت و به جا ماند این کتاب سعدی : باب چهارم در تواضع
حکایت جنید و سیرت او در تواضع
شنیدم که در دشت صنعا جنید انوری : مقطعات
شمارهٔ ۱۹۰ - در طلب احسان
گفتم چو لطف بار خدایم قبول کرد عطار نیشابوری : باب سی و دوم: در شكایت كردن از معشوق
شمارهٔ ۲۲
دل بِهْ ز تو دمساز نیابد هرگز حاجب شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۱۱۵
شد صبح وصل روشن یا ایها المدثر رودکی : ابیات به جا مانده از کلیله و دمنه و سندبادنامه
بخش ۸۹
پر بکنده، چنگ و چنگل ریخته خواجوی کرمانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۰۵
بنشین تا نفسی آتش ما بنشیند عطار نیشابوری : باب چهارم: در معانی كه تعلّق به توحید دارد
شمارهٔ ۴۳
در عالم جان نه مرد پیداست نه زن غبار همدانی : غزلیات
شمارهٔ ۲۵
همه روزه بر سر کشور دلم از بتان حشمی رسد رشیدالدین میبدی : ۴- سورة النساء- مدنیة
۱ - النوبة الثالثة
قوله تعالى: بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ تاهت القلوب بسماع بسم اللَّه، طابت القلوب بشهود بسم اللَّه، غابت القلوب بظهور بسم اللَّه، طوبى لمن حدیثه فى اللَّه، و جلیسه هو اللَّه. حافظ : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۷
بیا که قصر امل سخت سست بنیادست مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۰۵۳
ای بندهٔ سردی به زمستان چون زاغ صائب تبریزی : متفرقات
شمارهٔ ۵۶۶
پا چو مجنون جمع اگر در دامن صحرا کنی مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۹۳۵
ای دل همه رخت را در این کوی انداز خاقانی : قطعات
شمارهٔ ۱۷
نظاره کنان به روی خوبت شیخ بهایی : نان و حلوا
بخش ۲۴ - فی نغمات الجنان من جذبات الرحمان
اشف قلبی، ایها الساقی الرحیم نهج البلاغه : خطبه ها
تداوم امامت تا ظهور امام زمان عليه السلام
<strong> و من خطبة له عليه‌السلام </strong> <strong> في رسول اللّه و أهل بيته </strong>
