رضاقلی خان هدایت : روضهٔ اول در نگارش احوال مشایخ و عارفین
بخش ۱۵۹ - نشانی دهلوی
اسمش علی احمد و حکاک بود. به ریاضات و مجاهدات کوشش نمود. به مقامات عالیه رسید. درمجلس جهانگیر بود که مطربی این بیت را میخواند: سیدای نسفی : شهر آشوب
شمارهٔ ۳۲۲ - دیگ ریز
دیگریز امرد که باشد روی او مانند ماه محتشم کاشانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۰
عجب گیرنده راهی بود در عاشق ربائیها سرایندهٔ فرامرزنامه : فرامرزنامه
بخش ۹۷ - پاسخ دادن رای هندی، فرامرز را
چو این گفته بشنید ازو شاه رای مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۳۷۹
آمد شب و غمهای تو همچون عسسان اسیری لاهیجی : رباعیات
شمارهٔ ۴۲
در بادیه عشق تو سرگردانم کلیم کاشانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۳۸
چند نومید ز کوی تو دل زار آید فرخی سیستانی : ابیات پراکنده
شمارهٔ ۱۲
با هنر او همه هنرها یافه کمالالدین اسماعیل : قصاید
شمارهٔ ۱۰۳ - و قال ایضاً یمدحه
هزار جان مقدّس غریق نعمت و ناز اسیری لاهیجی : رباعیات
شمارهٔ ۱۶
درد تو دوای این دل رنجورست نجمالدین رازی : باب چهارم
فصل دوم
قال الله تعالی «کیف تکفرون بالله و کنتم امواتا فاحیا کم ثم یمیتکم ثم یحییکم ثم الیه ترجعون». فرخی سیستانی : قصاید
شمارهٔ ۱۴ - در مدح میر ابوالفتح فرزند سید الوزراء احمد بن حسن میمندی
من ندانم که عاشقی چه بلاست کلیم کاشانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۹۷
در شراب صحبت احباب زهر غفلتست میرزا حبیب خراسانی : غزلیات
شمارهٔ ۱۳۱
هر کسی در جهان غمی دارد مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۲۴۰
رفتی و ز رفتن تو من خون گریم مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۲۲۱
در عالم گل گنج نهانی مائیم عبدالقهّار عاصی : رباعیات
رباعی شمارۀ ۳۵
مرگ آمد و معنی زمان دیگر شد نورعلیشاه : بخش اول
شمارهٔ ۱۹۱
آئینه حق نماست این دل همام تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۲۰
حسنی که هست روی تورا بی نهایت است کمالالدین اسماعیل : رباعیات
شمارهٔ ۳۱۹
در زرم چوکس تو بآواز آمد
بخش ۱۵۹ - نشانی دهلوی
اسمش علی احمد و حکاک بود. به ریاضات و مجاهدات کوشش نمود. به مقامات عالیه رسید. درمجلس جهانگیر بود که مطربی این بیت را میخواند: سیدای نسفی : شهر آشوب
شمارهٔ ۳۲۲ - دیگ ریز
دیگریز امرد که باشد روی او مانند ماه محتشم کاشانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۰
عجب گیرنده راهی بود در عاشق ربائیها سرایندهٔ فرامرزنامه : فرامرزنامه
بخش ۹۷ - پاسخ دادن رای هندی، فرامرز را
چو این گفته بشنید ازو شاه رای مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۳۷۹
آمد شب و غمهای تو همچون عسسان اسیری لاهیجی : رباعیات
شمارهٔ ۴۲
در بادیه عشق تو سرگردانم کلیم کاشانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۳۸
چند نومید ز کوی تو دل زار آید فرخی سیستانی : ابیات پراکنده
شمارهٔ ۱۲
با هنر او همه هنرها یافه کمالالدین اسماعیل : قصاید
شمارهٔ ۱۰۳ - و قال ایضاً یمدحه
هزار جان مقدّس غریق نعمت و ناز اسیری لاهیجی : رباعیات
شمارهٔ ۱۶
درد تو دوای این دل رنجورست نجمالدین رازی : باب چهارم
فصل دوم
قال الله تعالی «کیف تکفرون بالله و کنتم امواتا فاحیا کم ثم یمیتکم ثم یحییکم ثم الیه ترجعون». فرخی سیستانی : قصاید
شمارهٔ ۱۴ - در مدح میر ابوالفتح فرزند سید الوزراء احمد بن حسن میمندی
من ندانم که عاشقی چه بلاست کلیم کاشانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۹۷
در شراب صحبت احباب زهر غفلتست میرزا حبیب خراسانی : غزلیات
شمارهٔ ۱۳۱
هر کسی در جهان غمی دارد مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۲۴۰
رفتی و ز رفتن تو من خون گریم مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۲۲۱
در عالم گل گنج نهانی مائیم عبدالقهّار عاصی : رباعیات
رباعی شمارۀ ۳۵
مرگ آمد و معنی زمان دیگر شد نورعلیشاه : بخش اول
شمارهٔ ۱۹۱
آئینه حق نماست این دل همام تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۲۰
حسنی که هست روی تورا بی نهایت است کمالالدین اسماعیل : رباعیات
شمارهٔ ۳۱۹
در زرم چوکس تو بآواز آمد