جامی : سلسلةالذهب
بخش ۲ - در نعمت سیدالمرسلین و خاتمالنبیین (ص)
جامی از گفت و گو ببند زبان! سعدی : باب هفتم در تأثیر تربیت
حکایت شمارهٔ ۶
پادشاهی پسری را به ادیبی داد و گفت این فرزند تست، تربیتش همچنان کن که یکی از فرزندان خویش. ادیب خدمت کرد و متقبل شد و سالی چند برو سعی کرد و به جایی نرسید و پسران ادیب در فضل و بلاغت منتهی شدند. ملک دانشمند را مؤاخذت کرد و معاتبت فرمود که وعده خلاف کردی و وفا به جا نیاوردی. گفت بر رأی خداوند روی زمین پوشیده نماند که تربیت یکسانست و طباع مختلف کمالالدین اسماعیل : رباعیات
شمارهٔ ۸۱۰
ما راست دلی که نیست خالی نفسی مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۸۹۳
صد گوش نوام باز شد از راز شنودن شاطرعباس صبوحی : غزلیات
نیاز
تا چند پیش ناز تو باید نیاز کرد صامت بروجردی : کتاب النصایح و التنبیه
شمارهٔ ۲۰ - و برای او
دلا به کسب سعادت چرا شتاب نداری قاآنی شیرازی : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۲۶۹ - در مدح جناب حاجی و شاهنشاه مبرور محمد شاه غازی
چو رای خواجه اگر پیر گشته است جهان صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تکبیت شمارهٔ ۶۸۰
فغان که کاسهٔ زرّین بینیازی را مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۳۱
بر رهگذر بلا نهادم دل را یغمای جندقی : بخش اول
شمارهٔ ۷۴ - بدوستی نگاشته
با خامه که نوآموزان دبستانش به قیچی تراشند و به جای دوده مشکفام سوده دیگ و زدوده پاتیل درآمه پاشند چه نامه توان نگاشت، و به دست آویز نگارش و گزارش چه بنوره و کدام بنیاد توان کرد. دریغ این دیبای زرافشان که چون من از پیکر بی اندام و دیدار ناخوب در چشم غوغا و دیده آشوب روسیاه آمد و برجای آنکه به فر پذیرش دارای کلاه و تخت گردد، تخته کلاه افتاد. خدا را پرده داری کن و از دیده نزدیک و دور و نگاه بینا و کورش نهان دار تا هم تو انگشت نمای این و آن نگردی و هم من تیر بیغاره دوست و دشمن را نشان نیابم. باری تا باز کی و کجا دیده تاری به چهر مهر افروزت روشن آریم و نبرد تیر و کیوان را از آن گیسوی زره گر و ابروی زره در تیغ و جوشن سازیم. سیف فرغانی : غزلیات
شمارهٔ ۴۲۶
ای شاه حسنت را مدد از کبریای خویشتن امیرخسرو دهلوی : غزلیات
شمارهٔ ۳۹۶
خیال روی تو چون در ناب در نظر است ازرقی هروی : رباعیات
شمارهٔ ۹۴
دل تنگم از ان جهان پیوسته مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۱۷۶
انتم الشمس و القمر منکم السمع و البصر امیرخسرو دهلوی : غزلیات
شمارهٔ ۱۲۰۹
چو مهر می کند از مشرق پیاله طلوع ملکالشعرای بهار : غزلیات
شمارهٔ ۷۵
دل سوی مهر می کشد و مهر سوی دل سیف فرغانی : غزلیات
شمارهٔ ۳۰۶
گرچه جان می دهم از آرزوی دیدارش جامی : خردنامه اسکندری
بخش ۶۹ - تعزیت گفتن حکیم دوم
چو خامش شد آن پیر یزدان شناس شاه نعمتالله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۲۷۷
جام می عشق تو نوشم به جان دقیقی : ابیات پراکنده
شمارهٔ ۲۴
ملک بی ملک دار باشد، نی
بخش ۲ - در نعمت سیدالمرسلین و خاتمالنبیین (ص)
جامی از گفت و گو ببند زبان! سعدی : باب هفتم در تأثیر تربیت
حکایت شمارهٔ ۶
پادشاهی پسری را به ادیبی داد و گفت این فرزند تست، تربیتش همچنان کن که یکی از فرزندان خویش. ادیب خدمت کرد و متقبل شد و سالی چند برو سعی کرد و به جایی نرسید و پسران ادیب در فضل و بلاغت منتهی شدند. ملک دانشمند را مؤاخذت کرد و معاتبت فرمود که وعده خلاف کردی و وفا به جا نیاوردی. گفت بر رأی خداوند روی زمین پوشیده نماند که تربیت یکسانست و طباع مختلف کمالالدین اسماعیل : رباعیات
شمارهٔ ۸۱۰
ما راست دلی که نیست خالی نفسی مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۸۹۳
صد گوش نوام باز شد از راز شنودن شاطرعباس صبوحی : غزلیات
نیاز
تا چند پیش ناز تو باید نیاز کرد صامت بروجردی : کتاب النصایح و التنبیه
شمارهٔ ۲۰ - و برای او
دلا به کسب سعادت چرا شتاب نداری قاآنی شیرازی : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۲۶۹ - در مدح جناب حاجی و شاهنشاه مبرور محمد شاه غازی
چو رای خواجه اگر پیر گشته است جهان صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تکبیت شمارهٔ ۶۸۰
فغان که کاسهٔ زرّین بینیازی را مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۳۱
بر رهگذر بلا نهادم دل را یغمای جندقی : بخش اول
شمارهٔ ۷۴ - بدوستی نگاشته
با خامه که نوآموزان دبستانش به قیچی تراشند و به جای دوده مشکفام سوده دیگ و زدوده پاتیل درآمه پاشند چه نامه توان نگاشت، و به دست آویز نگارش و گزارش چه بنوره و کدام بنیاد توان کرد. دریغ این دیبای زرافشان که چون من از پیکر بی اندام و دیدار ناخوب در چشم غوغا و دیده آشوب روسیاه آمد و برجای آنکه به فر پذیرش دارای کلاه و تخت گردد، تخته کلاه افتاد. خدا را پرده داری کن و از دیده نزدیک و دور و نگاه بینا و کورش نهان دار تا هم تو انگشت نمای این و آن نگردی و هم من تیر بیغاره دوست و دشمن را نشان نیابم. باری تا باز کی و کجا دیده تاری به چهر مهر افروزت روشن آریم و نبرد تیر و کیوان را از آن گیسوی زره گر و ابروی زره در تیغ و جوشن سازیم. سیف فرغانی : غزلیات
شمارهٔ ۴۲۶
ای شاه حسنت را مدد از کبریای خویشتن امیرخسرو دهلوی : غزلیات
شمارهٔ ۳۹۶
خیال روی تو چون در ناب در نظر است ازرقی هروی : رباعیات
شمارهٔ ۹۴
دل تنگم از ان جهان پیوسته مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۱۷۶
انتم الشمس و القمر منکم السمع و البصر امیرخسرو دهلوی : غزلیات
شمارهٔ ۱۲۰۹
چو مهر می کند از مشرق پیاله طلوع ملکالشعرای بهار : غزلیات
شمارهٔ ۷۵
دل سوی مهر می کشد و مهر سوی دل سیف فرغانی : غزلیات
شمارهٔ ۳۰۶
گرچه جان می دهم از آرزوی دیدارش جامی : خردنامه اسکندری
بخش ۶۹ - تعزیت گفتن حکیم دوم
چو خامش شد آن پیر یزدان شناس شاه نعمتالله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۲۷۷
جام می عشق تو نوشم به جان دقیقی : ابیات پراکنده
شمارهٔ ۲۴
ملک بی ملک دار باشد، نی
