امیرخسرو دهلوی : غزلیات
شمارهٔ ۸۹۷
از آنگهی که گشادم به رویت این نظر خود اقبال لاهوری : ارمغان حجاز
مگو با من خدای ما چنین کرد
مگو با من خدای ما چنین کرد قطران تبریزی : قصاید
شمارهٔ ۱۱۸ - در مدح ابوالیسر
خیال شام فراق بتان بروز وصال اقبال لاهوری : ارمغان حجاز
چه حاجت طول دادن داستان را
چه حاجت طول دادن داستان را جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۴۶۰
طبیب درد دلم را دوا نخواهد کرد جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۱۲۲۸
ای مرا از یاد خود بگذاشته جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۹۲
کدام سرو به بالای دوست ماند راست امیرخسرو دهلوی : غزلیات
شمارهٔ ۱۰۴۲
چو باد صبح به آن سرو خوش خرام شود جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۱۲۷
مرا سریست که بی باده نیک سرمستست جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۱۱۸۰
ای دو چشمت مایه درمان من جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۴۵۳
برگشت نگار و دل ز ما برد جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۴۲۸
لب لعلت ز جهانی دل و جان می طلبد جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۴۷۴
تا چند توان درد تو در سینه نهان کرد جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۷۸
دل از دوران گیتی شاد بادت جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۳۴۹
دوشم چه بود بی رخت ای دوست سرگذشت جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۳۷۳
بر من خسته ی هجران چه جفاها که نرفت اقبال لاهوری : ارمغان حجاز
بروی من در دل باز کردند
بروی من در دل باز کردند شاه نعمت‌الله ولی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۰۶
در پای تو سروران سر انداخته اند ابن یمین فَرومَدی : اشعار عربی
شمارهٔ ۵۵ - ایضاً
اعز الناس نفسا من تراه جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۱۲۵۴
جانا چه کرده ایم که از ما بریده ای