وحشی بافقی : غزلیات
غزل ۱۴۰
ماه من گفتم که با من مهربان باشد ، نبود
رودکی : ابیات به جا مانده از کلیله و دمنه و سندبادنامه
بخش ۲۱
خود ترا جوید همه خوبی و زیب
ابن یمین فَرومَدی : قطعات
شمارهٔ ٧۵٩
اینقطعه را ابن یمین در جواب قطعه ئی که شاعری ایرج نام فرستاده و فتوای او را در می خوردن پس از افطار در ماه رمضان پرسیده بهمان وزن و قافیه سروده مصرع اول قطعه ایرج اینست:خدایگان فصیحان دهر ابن یمین
جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۴۳۳
کمند انداز شوخی همچو آن گیسو نمی باشد
مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۱۷۹
تو جام عشق را بستان و می‌رو
جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۷۸۹
نه همین چون نی، گلو بی دور ساغر بود خشک
جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۱۰۴۷
چند دل را به جهان گذران شاد کنی؟
افسر کرمانی : غزلیات
شمارهٔ ۷۴
این نکویان که سهی قامت و سیمین بدنند
صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۷۷
چمن پیرا اگر می دید روی چون بهارش را
واعظ قزوینی : غزلیات
شمارهٔ ۶۰۲
بر کتاب دل نوشتم تا خط عشقت جلی
مفاتیح الجنان : فضیلت و اعمال ماه مبارک رمضان
اعمال شبهاى ماه رمضان
و آن چند عمل است:
سنایی غزنوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۷۴
ای مستان خیزید که هنگام صبوحست
فصیحی هروی : ابیات پراکنده
شمارهٔ ۴۵
رمزی است خط دوست که چون بخت سرآید
ملا احمد نراقی : مثنوی طاقدیس
بخش ۲۳۸ - روز عاشورا و حالات اصحاب آن حضرت
سر سراسیمه برآورد آفتاب
ابن یمین فَرومَدی : قصاید
شمارهٔ ۴۵ - قصیده
بار دگر زمانه مراد دلم بداد
ابن یمین فَرومَدی : غزلیات
شمارهٔ ۱۵۳
ای ماه مهربان مه مهرست می بیار
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۱۱۸۴
می‌دهم جان در بهای حسن تا در پرده است
ملا احمد نراقی : باب چهارم
قدرت نمائی حق در خلقت انسان
و اما انسان: پس این خود ظاهر است که اول او قطره آبی بود گندیده که در تمام اجزای بدن مستغرق بود و خداوند حکیم از حکمت بالغه محبتی میان مرد و زن قرار داد، و به کمند شهوت ایشان را به جانب مجامعت کشید تا به حرکت «وقاعیه نطفه از مواضع مستغرقه، مستخرج شود و آلت رجولیت را قوه دفع، و رحم زن را قوه جذب عطا کرد تا نطفه مرد را به جانب خود جذب نمود و با منی زن ممزوج شده و در رحم قرار گرفت.
ادیب الممالک : سرودهای وطنی
شمارهٔ ۴ - سرود وطنی
مال دنیی و مذهبی وطنی
حزین لاهیجی : غزلیات
شمارهٔ ۴۲۲
کاش خضری به من بادیه پیما برسد