مجد همگر : رباعیات
شمارهٔ ۵۲۳
این عمر کز و هست ملالی حاصل فرخی سیستانی : قصاید
شمارهٔ ۱۳ - در مدح خواجه بزرگ احمد بن حسن میمندی گوید
ای وعده تو چون سر زلفین تو نه راست حافظ : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۱۳
خط عذار یار که بگرفت ماه از او خیالی بخارایی : غزلیات
شمارهٔ ۱۴۹
تا گلشن از طراوت روی تو یاد داد اسدی توسی : گرشاسپ‌نامه
نامه گرشاسب به نزد فریدون
سپهبد گزید این همه چار ماه شاه نعمت‌الله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۰۵۲
عشق او در میان جان دارم بلند اقبال : غزلیات
شمارهٔ ۳۳۶
گر توگوئی بت پرستم بت پرستی میکنم غزالی : رکن سوم - رکن مهلکات
بخش ۸۵ - پیدا کردن حقیقت کبر و آفت آن
بدان که کبر خلقی است بد و اخلاق صفت دل است ولیکن صفت آن به ظاهر پیدا آید. و حقیقت کبر آن است که خویشتن را از دیگران فراپیش دارد و بهتر داند. و از این اندر وی باد نشاطی پدید آید. و آن باد را که اندر وی پیدا شود کبر گویند و رسول (ص) گفت، «اعوذ بک من نفخه الکبر به تو پناهم از باد کبر» و چون باد در درون پدید آید دیگران را دون خود داند و به چشم خادمان بدیشان نگرد و باشد نیز که اهل خدمت نشناسد و گوید تو که باشی که خدمت مرا شایی؟ آشفتهٔ شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۴۱۰
مطرب امشب راه دیگر میزند شاه نعمت‌الله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۲۷۴
قدمی نه به خلوت یاران شاه نعمت‌الله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۶۰
هفت دریا قطره ای از بحر بی پایان ماست میرزا قلی میلی مشهدی : غزلیات
شمارهٔ ۱۴۱
اول عشق است، جای بی‌وفایی‌ها نبود کمال‌الدین اسماعیل : رباعیات
شمارهٔ ۳۴۴
وقتست که بلبل بگل آواز کند فرخی یزدی : غزلیات
شمارهٔ ۸۲
ابر چشم از سوز دل تا گریه را سر می کند اوحدالدین کرمانی : الباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا الباب
شمارهٔ ۸۸
در عشق تو دل را نبود هیچ فتور مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۶۵۰
هم آینه‌ایم و هم لقائیم همه محتشم کاشانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۶۴
چو تو را به قصد جولان سم بادپا بجنبد ملک‌الشعرای بهار : ارمغان بهار
فقرۀ ۹۴
با آن مرد کجا پدر و مادر از او آزرده و ناخشنودند همکار مباش کت داد به دوبار ندارد - هیچت با آن کس دوستی و دوشارم مباد. قاآنی شیرازی : ترکیب‌بندها
شمارهٔ ۴ - در منقبت رسول اکرم حضرت محمّد(ص)
شاهی که بر سرست ز لولاک افسرش امیرخسرو دهلوی : غزلیات (گزیدهٔ ناقص)
گزیدهٔ غزل ۷۹
بیا کز رفتنت جانم خراب است
شمارهٔ ۵۲۳
این عمر کز و هست ملالی حاصل فرخی سیستانی : قصاید
شمارهٔ ۱۳ - در مدح خواجه بزرگ احمد بن حسن میمندی گوید
ای وعده تو چون سر زلفین تو نه راست حافظ : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۱۳
خط عذار یار که بگرفت ماه از او خیالی بخارایی : غزلیات
شمارهٔ ۱۴۹
تا گلشن از طراوت روی تو یاد داد اسدی توسی : گرشاسپ‌نامه
نامه گرشاسب به نزد فریدون
سپهبد گزید این همه چار ماه شاه نعمت‌الله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۰۵۲
عشق او در میان جان دارم بلند اقبال : غزلیات
شمارهٔ ۳۳۶
گر توگوئی بت پرستم بت پرستی میکنم غزالی : رکن سوم - رکن مهلکات
بخش ۸۵ - پیدا کردن حقیقت کبر و آفت آن
بدان که کبر خلقی است بد و اخلاق صفت دل است ولیکن صفت آن به ظاهر پیدا آید. و حقیقت کبر آن است که خویشتن را از دیگران فراپیش دارد و بهتر داند. و از این اندر وی باد نشاطی پدید آید. و آن باد را که اندر وی پیدا شود کبر گویند و رسول (ص) گفت، «اعوذ بک من نفخه الکبر به تو پناهم از باد کبر» و چون باد در درون پدید آید دیگران را دون خود داند و به چشم خادمان بدیشان نگرد و باشد نیز که اهل خدمت نشناسد و گوید تو که باشی که خدمت مرا شایی؟ آشفتهٔ شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۴۱۰
مطرب امشب راه دیگر میزند شاه نعمت‌الله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۲۷۴
قدمی نه به خلوت یاران شاه نعمت‌الله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۶۰
هفت دریا قطره ای از بحر بی پایان ماست میرزا قلی میلی مشهدی : غزلیات
شمارهٔ ۱۴۱
اول عشق است، جای بی‌وفایی‌ها نبود کمال‌الدین اسماعیل : رباعیات
شمارهٔ ۳۴۴
وقتست که بلبل بگل آواز کند فرخی یزدی : غزلیات
شمارهٔ ۸۲
ابر چشم از سوز دل تا گریه را سر می کند اوحدالدین کرمانی : الباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا الباب
شمارهٔ ۸۸
در عشق تو دل را نبود هیچ فتور مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۶۵۰
هم آینه‌ایم و هم لقائیم همه محتشم کاشانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۶۴
چو تو را به قصد جولان سم بادپا بجنبد ملک‌الشعرای بهار : ارمغان بهار
فقرۀ ۹۴
با آن مرد کجا پدر و مادر از او آزرده و ناخشنودند همکار مباش کت داد به دوبار ندارد - هیچت با آن کس دوستی و دوشارم مباد. قاآنی شیرازی : ترکیب‌بندها
شمارهٔ ۴ - در منقبت رسول اکرم حضرت محمّد(ص)
شاهی که بر سرست ز لولاک افسرش امیرخسرو دهلوی : غزلیات (گزیدهٔ ناقص)
گزیدهٔ غزل ۷۹
بیا کز رفتنت جانم خراب است
