اهلی شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۸۶۰
حال من دور از آن جمال مپرس
جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۳۵۰
آن را که غباری به رخ از تربت طوس است
فصیحی هروی : غزلیات
شمارهٔ ۲۱۴
زاغ و بلبل همه دارند کهن زمزمه‌ای
فرخی یزدی : غزلیات
شمارهٔ ۱۶۷
ما مست و خراب از می صهبای الستیم
حافظ : غزلیات
غزل شمارهٔ ۸۸
شنیده‌ام سخنی خوش که پیر کنعان گفت
امیرخسرو دهلوی : غزلیات
شمارهٔ ۵۶۲
دلی کو چون تو دلداری ندارد
قائم مقام فراهانی : رباعیات
شمارهٔ ۵
ای قوم که جذب من به از خصب شماست
شاه نعمت‌الله ولی : مثنویات
شمارهٔ ۲۶
نقطه ای در دایره بنمود میم
سیدای نسفی : مسمطات
شمارهٔ ۲۹
ای گل امروز تو هم‌بزم حریفان شده‌ای
اهلی شیرازی : رباعیات
شمارهٔ ۳۳۸
عمر تو اگر بخواب غفلت گذرد
کمال‌الدین اسماعیل : قصاید
شمارهٔ ۶۳ - و قال ایضاً یمدحه
ای صاحبی که دامن جان پرگهر کند
سلمان ساوجی : قطعات
قطعه شمارهٔ ۷۶
آنانکه مقربان شاهند
جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۷۷۲
نوبهار آمد خرامان دوش بر دوش نشاط
اثیر اخسیکتی : غزلیات
شمارهٔ ۱۴۳
باز دل را تازه شد درد کهن با یار نو
سحاب اصفهانی : غزلیات
شمارهٔ ۱۰
نصیبم باد یا رب وصل او دور از رقیب اما
سیدای نسفی : غزلیات
شمارهٔ ۳۲۴
چشم مست او ندانستست انجامم هنوز
امیرخسرو دهلوی : غزلیات (گزیدهٔ ناقص)
گزیدهٔ غزل ۱۸
برقع برافکن ای پری حسن بلاانگیز را
مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۱۲۶
سست مکن زه که من تیر توام چارپر
حافظ : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۷۴
بیا تا گل برافشانیم و می در ساغر اندازیم
صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۶۰
مهر خاموشی که گیرد از دهان زخم ما؟