خاقانی : قطعات
شمارهٔ ۱۱۳
مبر ای خواجه آب خاقانی
امیرخسرو دهلوی : غزلیات (گزیدهٔ ناقص)
گزیدهٔ غزل ۶۶
بلای مردم اهل نظر بود چشمش
امامی هروی : اشعار دیگر
شمارهٔ ۱۷
زهی نوک کلک تو بحر معانی
محتشم کاشانی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۵۶
ای نام تو در هر لغتی ذکر انام
میرزا قلی میلی مشهدی : غزلیات
شمارهٔ ۱۴۵
او درین نظاره کز تن جان محزون می‌رود
شاه نعمت‌الله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۱۳۶
جان فدا کردیم و جانان یافتیم
قطران تبریزی : قصاید
شمارهٔ ۲۵ - در مدیحه
خدایگانا جان منا بجان و سرت
شاه اسماعیل صفوی ( خطایی ) : گزیدهٔ اشعار ترکی
الله
الله-الله, دئیین, بازیلر,
بابافغانی : مفردات
شمارهٔ ۱۰
هر که دارد در دهان چون غنچه ی سیراب زر
اوحدالدین کرمانی : الفصل الاول - فی الطامات
شمارهٔ ۱۴
اسرار خرابات کسانی دانند
غروی اصفهانی : مدایح و مراثی امیرالمؤمنین علی علیه السلام
شمارهٔ ۳ - فی مدیحة امیرالمؤمنین علیه السلام
شیر بیشۀ ابداع سر ز بیشه بیرون کرد
قاآنی شیرازی : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۲۶۱ - در ستایش شاهنشاه با داد و دین شاه ناصرالدین ‌ادام ا‌لله اقباله و اقام اجلاله فرماید
ای رخت خالق خورشید و لبت رازق جان
بابافغانی : رباعیات مستزاد
شمارهٔ ۲
از باد خزان درخت عریان گردید
اوحدی مراغه‌ای : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۸۱
وجود حقیقت نشانی ندارد
ترانه های کودکانه : بخش اول
برف اومده
برف اومده برف اومده
سلطان ولد : ولدنامه
بخش ۱۲۴ - در بیان آنکه هر ولی اول قطره‌ای بود، از غایت صدق و محبت و نهایت طلب و مودت حق آخر دریائی شد. پس هر ولی دریائی است بی پایان و هر دریائی از این دریاها از دریای با عظمت پر رحمت حق همچو موجی است و موجها در دریا متفاوت‌اند. موج مولانا قدسنا اللّه بسره العزیز از همه موجها بیشتر است و پیشتر هر کرا همت عالی باشد بر بیش زند و پیش دود
هر ولیئی ز حق شده دریا
سلیم تهرانی : غزلیات
شمارهٔ ۴۳۳
دیگر بهار شد که هوا گلفشان شود
اهلی شیرازی : قطعات
شمارهٔ ۲۱
درویش که از تلخی کام است جگر ریش
بابافغانی : قصاید
شمارهٔ ۹ - در منقبت امام هشتم علی بن موسی الرضا علیه التحیة والثناء
بعد از نبی که آینه ی حی دایمست
اهلی شیرازی : رباعیات
شمارهٔ ۴۴۱
برخیز و طواف کعبه مشمار گزاف