رفیق اصفهانی : غزلیات
شمارهٔ ۳۰۷
جفاکارا به یاران جز جفا کاری نمی‌دانی
نیر تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۱۰۰
من آن نیم که دل آزرده از جفای تو باشم
جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۴۶
دلبر سنگ دل شوخ جفاپیشه ی ما
واعظ قزوینی : ماده تاریخ
شمارهٔ ۲۹ - در خریدن یا بهدیه رسیدن دو اسب برای کسی سرود
بدرگاهت، ای راکب خنگ رفعت
شاه نعمت‌الله ولی : مفردات
شمارهٔ ۲۰۰
گر چه از چشم خلق شد پنهان
عمان سامانی : گنجینة الاسرار
بخش ۱
در بیان اینکه صاحب جمال را خودنمائی موافق حکمت شرط‌ست و اشاره به تجلی اول بر وجه اتم و اکمل و پوشیدن اعیان ثابته کسوت تعین را و طلوع عشق از مطلع لاهوتی و تجلی به عالم ملکوتی و ناسوتی- نعم ماقال:
صفایی جندقی : غزلیات
شمارهٔ ۱۹۶
روی زمین ز گریه ی من گر شمر شود
حزین لاهیجی : غزلیات
شمارهٔ ۳۴۳
چو سنبل تو به طرف سمن فرو ریزد
قطران تبریزی : مقطعات
شمارهٔ ۱۰۹
خداوندا بپیروزی همه گیتی گشادی تو
امیرخسرو دهلوی : غزلیات (گزیدهٔ ناقص)
گزیدهٔ غزل ۲۰۸
تو خفته می‌گذری ماهروی مهد نشین
اوحدی مراغه‌ای : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۴۵
دل در غم او بکاست، می‌باید گفت
ادیب الممالک : قصاید
شمارهٔ ۱۴۱
این چکامه را در بیست و پنجم محرم یکهزار و سیصد و هشت در باغ زرنق ملک جناب مستطاب حجة الاسلام حاجی میرزا جواد آقای مجتهد تبریزی سلمه الله تعالی ساختم در اینروز جناب مستطاب اجل امیر نظام دام اجلاله با جناب ساعدالملک و نواب نصرة الدوله و جناب مستطاب نظام العلماء و عمدء الامراء مؤتمن نظام و جناب بیگلربیگی و معدودی از اعیان شهر مهمان جناب مجتهد بودند من بنده را هم جناب اجل اشاره آمدن فرمودند و روز دیگر مأمور بگفتن این قصیده شدم و در حینی که درد دلم عارض شده در خیمه وسط باغ که مقامی منزه و خلوت بود رفته در یکساعت و اند دقیقه این ابیات بساختم و بیاوردم و این ایام روزگاری بود که ایزد تعالی جناب مجتهد را حیاتی نو بخشیده بود بعد از آنکه روزگار دراز در بستر خفته و طبیبانش آیت نومیدی گفته بودند سالش نیز از هفتاد گذشته.
کمال‌الدین اسماعیل : قطعات
شمارهٔ ۶۰ - ایضا له
بزرگوارا دانی که نه ز تقصیرست
مجد همگر : غزلیات
شمارهٔ ۷۸
ای صبرم از فراق تو بر باد داده ای
مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۹۲۶
آمد آمد آنکه نرفت او هرگز
انوری : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۴۲۵
گر من ز فلک شکایت کنمی
هلالی جغتایی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۵۶
زان پیشتر که جانان ناگه ز در درآید
مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۹۲۵
هین وقت صبوحست می ناب بیار
مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۹۲۴
هر دم دل خسته‌ام برنجاند یار
اسیری لاهیجی : غزلیات
شمارهٔ ۳۴۵
ماز تاب حسن او شیدا و حیران گشته ایم