فردوسی : پادشاهی شاپور ذوالاکتاف
بخش ۱۱
چو شب دامن روز اندر کشید
مولوی : دفتر اول
بخش ۷۷ - آمدن رسول روم تا امیرالمؤمنین عمر رضی‌الله عنه و دیدن او کرامات عمر را رضی‌الله عنه
در بیان این شنو یک قصه‌یی
صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۸۶۰
چشم خوشی که مست و خرابش شوم کجاست؟
مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۷۳
کسی کز غمزه‌یی صد عقل بندد
فرخی یزدی : غزلیات
شمارهٔ ۱۱۵
آن غنچه که نشکفت ز حسرت دل ما بود
مولوی : دفتر اول
بخش ۷۶ - تفسیر رجعنا من الجهاد الاصغر الی‌الجهاد الاکبر
ای شهان کشتیم ما خصم برون
انوری : مقطعات
شمارهٔ ۴۷۶ - در موعظه
ای خواجه مکن تا بتوانی طلب علم
مولوی : دفتر اول
بخش ۷۵ - پند دادن خرگوش نخچیران را کی بدین شاد مشوید
هین به ملک نوبتی شادی مکن
عطار نیشابوری : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۸۸
دلی کز عشق جانان جان ندارد
مولوی : دفتر اول
بخش ۷۳ - مژده بردن خرگوش سوی نخچیران کی شیر در چاه فتاد
چون که خرگوش از رهایی شاد گشت
فردوسی : پادشاهی اردشیر نکوکار
پادشاهی اردشیر نکوکار
چو بنشست بر گاه شاه اردشیر
مولوی : دفتر اول
بخش ۷۲ - نظر کردن شیر در چاه و دیدن عکس خود را و آن خرگوش را
چون که شیر اندر بر خویشش کشید
فایز دشتی : دوبیتی‌ها
دوبیتی شمارهٔ ۴
به زیر پرده آن روی دل‌آرا
مولوی : دفتر اول
بخش ۷۱ - پرسیدن شیر از سبب پای واپس کشیدن خرگوش
شیر گفتش تو ز اسباب مرض
فیاض لاهیجی : رباعیات
شمارهٔ ۹۲
بیمارم و آن نیم که یک جا افتم
فرخی یزدی : غزلیات
شمارهٔ ۷۱
خیزید ز بیدادگران داد بگیرید
محمد بن منور : فصل دوم - حکایاتی که بر زبان شیخ رفته
حکایت شمارهٔ ۹۵
روزی یکی از شیخ سؤال کرد کی ای شیخ در حقّ من دعایی کن. بگفت:
مولوی : دفتر اول
بخش ۷۰ - پا واپس کشیدن خرگوش از شیر چون نزدیک چاه رسید
چون که نزد چاه آمد شیر، دید
ملک‌الشعرای بهار : غزلیات
شمارهٔ ۱۸
شب است و آنچه دلم کرده آرزو اینجاست
مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۰۳۸
ببرد عقل و دلم را براق عشق معانی