مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۶۴۹
منم فانی و غرقه در ثبوتی مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۶۴۷
دلا چون واقف اسرار گشتی ملک‌الشعرای بهار : غزلیات
غزل ۶
اگر تو رخ بنمایی ستم نخواهد شد مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۲۵۶
به قرار تو او رسد، که بود بی‌قرار تو مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۶۴۱
گیرم که نبینی رخ آن دختر چینی مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۶۳۹
برخیز که صبح است و صبوح است و سکاری مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۶۳۶
ای مونس ما خواجه ابوبکر ربابی صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۹۸۳
منزه ز لاف است حیران معنی مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۶۲۴
برخیز که جان است و جهان است و جوانی مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۶۲۲
ای خواجه تو چه مرغی؟ نامت چه؟ چرا شایی؟ جمال‌الدین عبدالرزاق : مقطعات
شمارهٔ ۶۵ - دوری
بدانخدای که بی گرد موکب امرش بیدل دهلوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۳۴۴
یاد آن فرصت‌ که عیش رایگانی داشتیم مشتاق اصفهانی : غزلیات
شمارهٔ ۲۲۴
چه میکردم گر از کف دامن وصلت نمیدادم بابافغانی : غزلیات
شمارهٔ ۴۶۲
تا کی شود نقاب رخ گل لباس من مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۶۱۱
جانا تو بگو رمزی، از آتش همراهی رضاقلی خان هدایت : روضهٔ اول در نگارش احوال مشایخ و عارفین
بخش ۵۸ - خاطری کاشانی علیه الرحمه
فقیری آگاه و طالب صحبت اهل اللّه بوده و در اقالیم مختلفه سیاحت می‌نموده. آخرالامر در هندوستان درگذشت. این رباعی از او نوشته شد: بیدل دهلوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۲۵۱
ترک آرزوکردم رنج هستی آسان‌ شد مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۶۱۰
چونبسته کنی راهی، آخر بشنو آهی مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۶۰۸
افند کلیمیرا از زحمت ما چونی؟ مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۶۰۱
ای بر سر هر سنگی، از لعل لبت نوری