قدسی مشهدی : مطالع و متفرقات
شمارهٔ ۹
تا اشک تو بر عارض پرنور فرو ریخت مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۳۳۸
من سیر نیم سیر نیم سیر نیم سید حسن غزنوی : رباعیات
شمارهٔ ۱۵۴
ای نقش تو از دیده به دل جان بسته جلال عضد : غزلیّات
شمارهٔ ۴۷
مونس ما ای صبا بجز تو کسی نیست نظیری نیشابوری : غزلیات
شمارهٔ ۵۴۸
شد آخر روز بر ناییی و میل دل همان باقی سلیمی جرونی : شیرین و فرهاد
بخش ۶۲ - غزل گفتن نکیسا از زبان شیرین
نباید مست شد در کوی محبوب بیدل دهلوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۵۶
ای چیده نقش پای تو دکان آفتاب مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۳۳۷
من سر بنهم در رهت ای کان کرم واعظ قزوینی : غزلیات
شمارهٔ ۱۶۸
طرف از شکستگان جهان کس نبسته است مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۳۳۶
من زخم تو را به هیچ مرهم ندهم آشفتهٔ شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۱۴۵
چه خونها ریختی ساقی زچشم فتنه انگیزت مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۳۳۵
من دوش فراق را جفا میگفتم رشیدالدین میبدی : ۳۴- سورة سبا- مکیة
۱ - النوبة الثانیة
این سورة سبا مکى است. نزول آن جمله به مکه بوده، مقاتل و کلبى گفتند مگر یک آیت که به مدینه فرو آمد: وَ یَرَى الَّذِینَ أُوتُوا الْعِلْمَ، و جمله سوره هزار و پانصد و دوازده حرف است و هشتصد و هشتاد و سه کلمه و پنجاه و چهار آیت و جمله محکم است مگر یک آیت: قُلْ لا تُسْئَلُونَ عَمَّا أَجْرَمْنا این یک آیت منسوخ است بآیت سیف. در فضیلت سوره ابىّ کعب گفت: قال رسول اللَّه (ص): من قرأ سورة سبا لم یبق نبى و لا رسول الا کان له یوم القیمة رفیقا و مصافحا. مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۳۳۴
من درد ترا ز دست آسان ندهم مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۳۳۳
من خاک ترا به چرخ اعظم ندهم اوحدالدین کرمانی : الباب الخامس: فی حسن العمل و ما یتضمّنه من المعانی ممّا اطلق علیه اسم الحسن
شمارهٔ ۴۷
ای رای تو مردمی و احسان کردن مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۶۸
با وی از ایمان و کفر باخبری کافری‌ست مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۳۳۲
من چشم ترا بسته به کین می‌بینم نظام قاری : غزلیات
شمارهٔ ۱۰ - شیخ سعدی فرماید
کس ندانم که درین شهر گرفتار تو نیست امیر معزی : غزلیات
شمارهٔ ۳۰
بس‌که من دل را به‌دام عشق خوبان بسته‌ام