جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۸۵۰
دغدغه ی وصل تو چون برود از دماغ
جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۱۳۰۹
چه شود گر فکند بر من مسکین نظری
جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۴۳
صبا چه گفت ز دلدار خشم رفته ی ما
جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۸۱۷
منّتی نیست ز خلقم به جهان جز کرمش
جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۸۲۴
خوشست درد که باشد امید درمانش
جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۷۲۶
ای صبا بویی از آن زلف پریشان به من آر
مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۳۲
پرورد به ناز و نعمت آن دوست مرا
جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۵۶۴
نماز ما به چه ارزد اگر نیاز نباشد
جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۸۴۲
تو جوری می کنی بر من ز حد بیش
جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۸۴۵
دادم به دستت مسکین دل ریش
ادیب صابر : غزلیات
شمارهٔ ۹
زبس گل که در باغ ماوی گرفت
جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۱۹۹
ای یار دلم را غم تو یار قدیمست
جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۱۳۰۸
چه باشد ار به من خسته دل کنی نظری
جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۸۳۶
گرم بوسی دهی از لعل پرنوش
جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۱۲۰۲
جانان کدام دل که نگشتست رام تو
جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۷۳۲
چو چشمانت منم پیوسته بیمار
جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۷۷۹
هست چون زلف بتانم هوس عمر دراز
جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۷۹۶
در فراقش رود خون از دیده می بارم هنوز
جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۶۷۴
گمان مبر که دلم از سر وفا برود
جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۹۶۲
دلبرا آرزوی دیدن رویت دارم