صفایی جندقی : غزلیات
شمارهٔ ۹۹
در هجر توام سری به جان نیست اهلی شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۱۴۵
تو گر خرام کنی سرو یا صنوبر چیست سلمان ساوجی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۴۵
دل برد دلبر و در دام بلاش اندازد مهستی گنجوی : رباعیات
رباعی شمارۀ ۴۵
بی یاد تو در تنم نفس پیکان باد مهستی گنجوی : رباعیات
رباعی شمارۀ ۵۱
غم با لطف تو شادمانی گردد مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۷۳۷
بیار باده که اندر خمار خمارم خیالی بخارایی : غزلیات
شمارهٔ ۲۴۸
هردم از غیبم به گوش دل ندایی می رسد یغمای جندقی : بخش اول
شمارهٔ ۱۲۱ - از زبان یکی از دوستان به دیگری نگاشته
فدایت شوم قدری مترصد زیستم اثری از وصولت نشد، خود را به نگارش بیاض از لطمه دل نگرانی فریب شکیب دادم. خبری نیز از حصول مراد نشد، ضجرت جدائی و حرقت فرقت را زیاده بر این مهلت درنگ نیافتم، استیفای دیدار یاران کرده استسعاد ملاقات را به هنگام دیگر حوالت نمودم. بعد منزل نبود در سفر روحانی. مدعا از خدا خواستم، امروز در آن محفل دل نوازت مزیل غم های حضار انجمن شده باشد. من به قول شریف خان مرحوم نقلی نیست باز کی توفیق عبور ارک خواهم یافت و چشم و گوشم از دولت دیدار و نعمت گفتارت پیرایه ساز و برگ خواهد اندوخت. زیاده شرط کفایت نیست باقی داستان که به انشای روان حوالت است نه املای روان به درایت دوست موکول است. هجویری : باب التصوّف
باب التصوّف
قال اللّه تعالی: «وعبادُ الرّحمنِ الّذینَ یَمْشُونَ عَلی الأرضِ هَوْناً خاطَبَهُمُ الجاهلونَ قالوا سلاماً (۶۳/الفرقان).» میرداماد : رباعیات
شمارهٔ ۱۴۱
در خنده چو بر لعل تو شکر چسبد ابوسعید ابوالخیر : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۵۰۴
رفتم به طبیب و گفتم از درد نهان شاه نعمتالله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۹۵۳
ساقی سرخوش ما همدم ما می بینش ابراهیم شاهدی دده مغلوی : غزلیات
شمارهٔ ۹۲
بی گل روی تو نبود میل سوی گلشنم صفایی جندقی : نوحهها
شمارهٔ ۱۸
از دور نیلی سپهر جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۱۵۹
مست و بیخود شوخ من افتاده است امیرخسرو دهلوی : غزلیات
شمارهٔ ۷۷۲
یار باز آمد و بوی گل و ریحان آورد حزین لاهیجی : غزلیات ناتمام
شمارهٔ ۲۴۵
برده شوریدگیم از خود و صهبا در پیش امیر پازواری : چهاربیتیها
شمارهٔ ۸۱
امیر گنه: مه سُورهْ قدْ، دال بییِهْ دالْ ناصرخسرو : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۲۵۳
ای طمع کرده ز نادانی به عمر هرگزی کلیم کاشانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۹۵
خط چون سپاه حسن ترا صف شکن شود
شمارهٔ ۹۹
در هجر توام سری به جان نیست اهلی شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۱۴۵
تو گر خرام کنی سرو یا صنوبر چیست سلمان ساوجی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۴۵
دل برد دلبر و در دام بلاش اندازد مهستی گنجوی : رباعیات
رباعی شمارۀ ۴۵
بی یاد تو در تنم نفس پیکان باد مهستی گنجوی : رباعیات
رباعی شمارۀ ۵۱
غم با لطف تو شادمانی گردد مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۷۳۷
بیار باده که اندر خمار خمارم خیالی بخارایی : غزلیات
شمارهٔ ۲۴۸
هردم از غیبم به گوش دل ندایی می رسد یغمای جندقی : بخش اول
شمارهٔ ۱۲۱ - از زبان یکی از دوستان به دیگری نگاشته
فدایت شوم قدری مترصد زیستم اثری از وصولت نشد، خود را به نگارش بیاض از لطمه دل نگرانی فریب شکیب دادم. خبری نیز از حصول مراد نشد، ضجرت جدائی و حرقت فرقت را زیاده بر این مهلت درنگ نیافتم، استیفای دیدار یاران کرده استسعاد ملاقات را به هنگام دیگر حوالت نمودم. بعد منزل نبود در سفر روحانی. مدعا از خدا خواستم، امروز در آن محفل دل نوازت مزیل غم های حضار انجمن شده باشد. من به قول شریف خان مرحوم نقلی نیست باز کی توفیق عبور ارک خواهم یافت و چشم و گوشم از دولت دیدار و نعمت گفتارت پیرایه ساز و برگ خواهد اندوخت. زیاده شرط کفایت نیست باقی داستان که به انشای روان حوالت است نه املای روان به درایت دوست موکول است. هجویری : باب التصوّف
باب التصوّف
قال اللّه تعالی: «وعبادُ الرّحمنِ الّذینَ یَمْشُونَ عَلی الأرضِ هَوْناً خاطَبَهُمُ الجاهلونَ قالوا سلاماً (۶۳/الفرقان).» میرداماد : رباعیات
شمارهٔ ۱۴۱
در خنده چو بر لعل تو شکر چسبد ابوسعید ابوالخیر : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۵۰۴
رفتم به طبیب و گفتم از درد نهان شاه نعمتالله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۹۵۳
ساقی سرخوش ما همدم ما می بینش ابراهیم شاهدی دده مغلوی : غزلیات
شمارهٔ ۹۲
بی گل روی تو نبود میل سوی گلشنم صفایی جندقی : نوحهها
شمارهٔ ۱۸
از دور نیلی سپهر جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۱۵۹
مست و بیخود شوخ من افتاده است امیرخسرو دهلوی : غزلیات
شمارهٔ ۷۷۲
یار باز آمد و بوی گل و ریحان آورد حزین لاهیجی : غزلیات ناتمام
شمارهٔ ۲۴۵
برده شوریدگیم از خود و صهبا در پیش امیر پازواری : چهاربیتیها
شمارهٔ ۸۱
امیر گنه: مه سُورهْ قدْ، دال بییِهْ دالْ ناصرخسرو : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۲۵۳
ای طمع کرده ز نادانی به عمر هرگزی کلیم کاشانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۹۵
خط چون سپاه حسن ترا صف شکن شود
