محتشم کاشانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۴۷
تو به زور حسن ایمن مشو از سپاه آهم
کمال‌الدین اسماعیل : رباعیات
شمارهٔ ۴۲۸
آنان که زوصلشان دلم می بالید
عطار نیشابوری : باب چهل و پنجم: در معانیی كه تعلق به گل دارد
شمارهٔ ۵۰
با گل گفتم: چو چشم آن میدارم
مهدی اخوان ثالث : آخر شاهنامه
مرداب
این نه آب است کآتش را کند خاموش
بیدل دهلوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۰۲۳
کاش یک نم‌ گردش چشم تری می‌داشتم
مهدی اخوان ثالث : آخر شاهنامه
چون سبوی تشنه...
از تهی سرشار
رشیدالدین میبدی : ۲۹- سورة العنکبوت- مکّیّة
۱ - النوبة الثالثة
قوله تعالى: بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ، بسم اللَّه الملک المتعالى عن الحدود و الغایات المقدس عن الدرک و النهایات، المنزّه عن تجارف العبارات، الباطن عن حصر الاحاطات، الظاهر فى البیّنات و الآیات. اوّل باران از ابر عنایات این نام است اوّل نفس از صبح کرامت این نامست، اوّل جوهر از صدف معرفت این نامست، اوّل نشان از وجود حقیقت این نامست. اوّل شاهد بر مشاهده روح این نامست، دل را فتح و جان را فتوح این. نامست معرفت را راه است حقیقت را درگاهست. انبساط را در است، صحبت را سر است. فرا وصال اشارتست، از کمال حال عبارتست خائف را امان است، راجى را ضمان است. طالب را شرفست، عارف را صلف است، محبّ را تلف است.
اسیر شهرستانی : غزلیات
شمارهٔ ۴۶۱
می گلگون ز مژگان سیاه یار می بارد
صائب تبریزی : متفرقات
شمارهٔ ۴۵۷
ای ز رویت هر نظر محو تماشای دگر
مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۴۲۶
فدیتک یا ستی النا سیة
مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۴۲۳
یا رشأ فدیته من زمن رأیته
مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۴۱۶
برو برو که به بز لایق است بزغاله
خیام : دم را دریابیم [۱۴۳-۱۰۸]
رباعی ۱۴۳
عمرت تا کی به خود‌پرستی گذرد،
فروغی بسطامی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۹۷
خوش آن که حلقه‌های سر زلف واکنی
محتشم کاشانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۱۵
مردم و بر دل من باز غم یار هنوز
خیام : دم را دریابیم [۱۴۳-۱۰۸]
رباعی ۱۴۲
گردون نِگَری ز قدّ‌ِ فرسودهٔ ماست،
کمال‌الدین اسماعیل : رباعیات
شمارهٔ ۳۱۳
روی تو نقاب همچنان می پوشد
خیام : دم را دریابیم [۱۴۳-۱۰۸]
رباعی ۱۴۱
فردا علم نفاق طی خواهم‌کرد،
خیام : دم را دریابیم [۱۴۳-۱۰۸]
رباعی ۱۴۰
خیام، اگر ز باده مستی، خوش باش؛
خیام : دم را دریابیم [۱۴۳-۱۰۸]
رباعی ۱۳۹
لب بر لب کوزه بردم از غایت آز،