کمال خجندی : غزلیات
شمارهٔ ۲۲۰
گر قصد خون ماست پس از دل ربودنت صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۸۹۱
نکند باده شب، سوختگان را سیراب کلیم کاشانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۷۰
نه بیدادست گر چاک گریبان را رفو کردم ابن حسام خوسفی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۱۸
رخ زرد از آن روی شویم به اشک قاآنی شیرازی : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۸۸ - در مدح یکی از علمای علّام و فضلای ذویالعزّ والاحترام گوید
مقتدای انس و جان آمد پدید صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۸۹۹
خط را به دور عارض او شان دیگرست نیر تبریزی : آتشکدهٔ نیر (اشعار عاشورایی)
بخش ۳۷ - واقعهٔ دیر و اسلام آوردن راهب
شامگه که عیسی چرخ کبود جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۱۳۵۸
جهان بگرفت باز از سر جوانی یغمای جندقی : غزلیات
شمارهٔ ۳۳
باده ساغرت از خون دل یاران است صامت بروجردی : اشعار مصیبت
شمارهٔ ۸ - در مدح حضرت موسی بن جعفر(ع)
ای ز شور نشئه دنیای فانی سرگران ادیب الممالک : رباعیات طنز
شمارهٔ ۲۴
خصم تو به راه خیر هرگز نرود قاآنی شیرازی : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۱۴۶ - در ستایش نظامالدوله حسین خان فرماید
با فال نیک بهر زمینبوس شهریار اهلی شیرازی : رباعیات
شمارهٔ ۵۴۵
هرگز نشود حسن چنین خوار که من کمال خجندی : غزلیات
شمارهٔ ۱۹۱
عاشقان دردش طلب دارم مرا همدرد کیست رشیدالدین میبدی : ۲۲- سورة الحجّ- مدنیّة
۱ - النوبة الثالثة
قوله: «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ»، استنارت الارواح بذکر الحبیب و انشقت الاکباد بشوق الحبیب، فلا راحة للحبیب بدون الحبیب، و لا سکون للحبیب الى غیر الحبیب، حتى یصل الى الحبیب: صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تکبیت شمارهٔ ۵۳
چرخ را آرامگاه عافیت پنداشتم سعدی : باب هفتم در تأثیر تربیت
حکایت شمارهٔ ۱۲
سالی نزاعی در پیادگان حجیج افتاده بود و داعی در آن سفر هم پیاده انصاف در سر و روی هم فتادیم و داد فسوق و جدال بدادیم کجاوه نشینی را شنیدم که با عدیل خود میگفت یاللعجب پیاده عاج چو عرضه شطرنج به سر میبرد فرزین میشود یعنی به از آن میگردد که بود و پیادگان حاج بادیه به سر بردند و بتر شدند همام تبریزی : مفردات
شمارهٔ ۷
از دل خبر مپرس که بر وی چه ها گذشت شاه نعمتالله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۷۴
هر که رخسار تو بیند به گلستان نرود جامی : لیلی و مجنون
بخش ۱۹ - در انتظار لیلی ایستادن مجنون و آشیان کردن مرغ بر سر وی
رامشگر این ترانهٔ خوش
شمارهٔ ۲۲۰
گر قصد خون ماست پس از دل ربودنت صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۸۹۱
نکند باده شب، سوختگان را سیراب کلیم کاشانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۷۰
نه بیدادست گر چاک گریبان را رفو کردم ابن حسام خوسفی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۱۸
رخ زرد از آن روی شویم به اشک قاآنی شیرازی : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۸۸ - در مدح یکی از علمای علّام و فضلای ذویالعزّ والاحترام گوید
مقتدای انس و جان آمد پدید صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۸۹۹
خط را به دور عارض او شان دیگرست نیر تبریزی : آتشکدهٔ نیر (اشعار عاشورایی)
بخش ۳۷ - واقعهٔ دیر و اسلام آوردن راهب
شامگه که عیسی چرخ کبود جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۱۳۵۸
جهان بگرفت باز از سر جوانی یغمای جندقی : غزلیات
شمارهٔ ۳۳
باده ساغرت از خون دل یاران است صامت بروجردی : اشعار مصیبت
شمارهٔ ۸ - در مدح حضرت موسی بن جعفر(ع)
ای ز شور نشئه دنیای فانی سرگران ادیب الممالک : رباعیات طنز
شمارهٔ ۲۴
خصم تو به راه خیر هرگز نرود قاآنی شیرازی : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۱۴۶ - در ستایش نظامالدوله حسین خان فرماید
با فال نیک بهر زمینبوس شهریار اهلی شیرازی : رباعیات
شمارهٔ ۵۴۵
هرگز نشود حسن چنین خوار که من کمال خجندی : غزلیات
شمارهٔ ۱۹۱
عاشقان دردش طلب دارم مرا همدرد کیست رشیدالدین میبدی : ۲۲- سورة الحجّ- مدنیّة
۱ - النوبة الثالثة
قوله: «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ»، استنارت الارواح بذکر الحبیب و انشقت الاکباد بشوق الحبیب، فلا راحة للحبیب بدون الحبیب، و لا سکون للحبیب الى غیر الحبیب، حتى یصل الى الحبیب: صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تکبیت شمارهٔ ۵۳
چرخ را آرامگاه عافیت پنداشتم سعدی : باب هفتم در تأثیر تربیت
حکایت شمارهٔ ۱۲
سالی نزاعی در پیادگان حجیج افتاده بود و داعی در آن سفر هم پیاده انصاف در سر و روی هم فتادیم و داد فسوق و جدال بدادیم کجاوه نشینی را شنیدم که با عدیل خود میگفت یاللعجب پیاده عاج چو عرضه شطرنج به سر میبرد فرزین میشود یعنی به از آن میگردد که بود و پیادگان حاج بادیه به سر بردند و بتر شدند همام تبریزی : مفردات
شمارهٔ ۷
از دل خبر مپرس که بر وی چه ها گذشت شاه نعمتالله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۷۴
هر که رخسار تو بیند به گلستان نرود جامی : لیلی و مجنون
بخش ۱۹ - در انتظار لیلی ایستادن مجنون و آشیان کردن مرغ بر سر وی
رامشگر این ترانهٔ خوش
