رشیدالدین وطواط : قصاید
شمارهٔ ۱۶ - خطاب بباد در مدح علاء الدوله ابو المظفر نصرت الدین اتسز خوارزمشاه
ایا برنده باحباب قصهٔ احباب صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۱۰۸
یار راه شکوه ام از چین ابرو بسته است رضاقلی خان هدایت : روضهٔ اول در نگارش احوال مشایخ و عارفین
بخش ۱۲۷ - قطب جامی قُدِّسَ سِرُّهُ
و هُوَ شیخ قطب الدین محمدبن شمس الدین مطهر بن شیخ ابونصر احمد جامی. از اکابر مشایخ بوده. گاهی محمد و گاهی ابن مطهر و گاهی قطب تخلص مینموده. چون غالباً قطب تخلص کرده. درین حرف ثبت شد. از اشعار آن جناب نوشته شد: اوحدی مراغهای : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۶۳
چون دوست نماند دل و جانیم همه شمس مغربی : غزلیات
شمارهٔ ۱۱۰
بر دل ریشم لبت دارد بسی حق نمک نیر تبریزی : سایر اشعار
شمارهٔ ۳ - در باب کتاب خیرات حسان گفته
ز خیرات حسان آمد یقینم طغرل احراری : غزلیات
شمارهٔ ۱۵
بس که شهد مدعا حال نشد کام مرا مجد همگر : رباعیات
شمارهٔ ۱۶۰
از عمر چه خوشتر است وصلت آنست فیاض لاهیجی : رباعیات
شمارهٔ ۸۰
فیاض ترا لاف حرامست هنوز سلمان ساوجی : جمشید و خورشید
بخش ۷۳ - رباعی
امشب که شبم به وصل تو می گذرد، ادیب صابر : رباعیات
شمارهٔ ۷۱
دف زن صنمی که سوختم در تف او ابن یمین فَرومَدی : قطعات
شمارهٔ ٣۶٣
مرا که طوطی شکر فشان گلشن قدس سنایی غزنوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۳۳۷
ای قامت سرو گشته کوتاه به تو عینالقضات همدانی : لوایح
فصل ۱۵۶
سعادت باز آن روز تصور کند که صیادش بگیرد و چشمهایش بدوزد و شکارش بیاموزد و بتحقیق آنگاهمتصور گردد و پدید آید که خلائق او را برساعد پادشاه بینند بدین نسبت هیچ روزی که بربازگذرد مبارکتر از آن روز نبود که صیادش بگیرد و او دل از خود برگیرد و این رمزی بوالعجب است. قرآن کریم : با ترجمه مهدی الهی قمشهای
سورة الزمر
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَـٰنِ الرَّحِيمِ صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تکبیت شمارهٔ ۱۳۸۸
گر بداند که چه شورست درین عالم خاک طغرل احراری : غزلیات
شمارهٔ ۱۰
اگر اینست اکنون قدر رفعت آشنایش را عطار نیشابوری : باب چهل و نهم: در سخن گفتن به زبان پروانه
شمارهٔ ۱۸
چون شمعِ جمال خود به پروانه نمود فلکی شروانی : قصاید
شمارهٔ ۲۰ - قصیده
ای لطف تو یار با برحم لبیبی : ابیات پراکنده در لغت نامه اسدی و مجمع الفرس سروری و فرهنگ جهانگیری و رشیدی
شمارهٔ ۲۴ - به شاهد لغت پازند، بمعنی اصل کتاب و اوستا گزارش
گویند نخستین سخن از نامه پازند
شمارهٔ ۱۶ - خطاب بباد در مدح علاء الدوله ابو المظفر نصرت الدین اتسز خوارزمشاه
ایا برنده باحباب قصهٔ احباب صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۱۰۸
یار راه شکوه ام از چین ابرو بسته است رضاقلی خان هدایت : روضهٔ اول در نگارش احوال مشایخ و عارفین
بخش ۱۲۷ - قطب جامی قُدِّسَ سِرُّهُ
و هُوَ شیخ قطب الدین محمدبن شمس الدین مطهر بن شیخ ابونصر احمد جامی. از اکابر مشایخ بوده. گاهی محمد و گاهی ابن مطهر و گاهی قطب تخلص مینموده. چون غالباً قطب تخلص کرده. درین حرف ثبت شد. از اشعار آن جناب نوشته شد: اوحدی مراغهای : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۶۳
چون دوست نماند دل و جانیم همه شمس مغربی : غزلیات
شمارهٔ ۱۱۰
بر دل ریشم لبت دارد بسی حق نمک نیر تبریزی : سایر اشعار
شمارهٔ ۳ - در باب کتاب خیرات حسان گفته
ز خیرات حسان آمد یقینم طغرل احراری : غزلیات
شمارهٔ ۱۵
بس که شهد مدعا حال نشد کام مرا مجد همگر : رباعیات
شمارهٔ ۱۶۰
از عمر چه خوشتر است وصلت آنست فیاض لاهیجی : رباعیات
شمارهٔ ۸۰
فیاض ترا لاف حرامست هنوز سلمان ساوجی : جمشید و خورشید
بخش ۷۳ - رباعی
امشب که شبم به وصل تو می گذرد، ادیب صابر : رباعیات
شمارهٔ ۷۱
دف زن صنمی که سوختم در تف او ابن یمین فَرومَدی : قطعات
شمارهٔ ٣۶٣
مرا که طوطی شکر فشان گلشن قدس سنایی غزنوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۳۳۷
ای قامت سرو گشته کوتاه به تو عینالقضات همدانی : لوایح
فصل ۱۵۶
سعادت باز آن روز تصور کند که صیادش بگیرد و چشمهایش بدوزد و شکارش بیاموزد و بتحقیق آنگاهمتصور گردد و پدید آید که خلائق او را برساعد پادشاه بینند بدین نسبت هیچ روزی که بربازگذرد مبارکتر از آن روز نبود که صیادش بگیرد و او دل از خود برگیرد و این رمزی بوالعجب است. قرآن کریم : با ترجمه مهدی الهی قمشهای
سورة الزمر
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَـٰنِ الرَّحِيمِ صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تکبیت شمارهٔ ۱۳۸۸
گر بداند که چه شورست درین عالم خاک طغرل احراری : غزلیات
شمارهٔ ۱۰
اگر اینست اکنون قدر رفعت آشنایش را عطار نیشابوری : باب چهل و نهم: در سخن گفتن به زبان پروانه
شمارهٔ ۱۸
چون شمعِ جمال خود به پروانه نمود فلکی شروانی : قصاید
شمارهٔ ۲۰ - قصیده
ای لطف تو یار با برحم لبیبی : ابیات پراکنده در لغت نامه اسدی و مجمع الفرس سروری و فرهنگ جهانگیری و رشیدی
شمارهٔ ۲۴ - به شاهد لغت پازند، بمعنی اصل کتاب و اوستا گزارش
گویند نخستین سخن از نامه پازند
