مفاتیح الجنان : بعضی آیات و دعاهاى کوتاه سودمند
دعای فرج حضرت حجت (ع)
کفعمی در کتاب «بلدالامین» فرموده: این دعا، دعای امام زمان (عج) است که آن را به شخصی که در زندان بود آموخت، پس آن زندانی با خواندن آن آزاد شد: اقبال لاهوری : رموز بیخودی
در معنی اینکه کمال حیات ملیه این است که ملت مثل فرد احساس خودی پیدا کند و تولید و تکمیل این احساس از ضبط روایات ملیه ممکن گردد
کودکی را دیدی ای بالغ نظر سعدی : باب هشتم در آداب صحبت
بخش ۵۸
شیطان با مخلصان بر نمی‌آید و سلطان با مفلسان اوحدالدین کرمانی : الباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا الباب
شمارهٔ ۲۴۹
صحرای جهان بی تو مرا تنگ آید نسیمی : غزلیات
شمارهٔ ۲۲۶
ای دهانت پسته خندان من اوحدالدین کرمانی : الباب الخامس: فی حسن العمل و ما یتضمّنه من المعانی ممّا اطلق علیه اسم الحسن
شمارهٔ ۴۱
او را خواهی دل به غمش یکتو کن اوحدالدین کرمانی : الباب الثالث: فی ما یتعلق باحوال الباطن و المرید
شمارهٔ ۲۵۲
آن یار که در سینه جنون دارم ازو صائب تبریزی : متفرقات
شمارهٔ ۲۲
جان من رفتن ازین سینه بی کینه چرا؟ بابافغانی : غزلیات
شمارهٔ ۴۴۳
چونی هر چند از درد جدایی ناتوان رنگم کمال‌الدین اسماعیل : رباعیات
شمارهٔ ۳۲۰
بر یاد تو جان من چو دمساز آمد اسیری لاهیجی : رباعیات
شمارهٔ ۴۵
ما بنده عشق و از خرد آزادیم بابافغانی : غزلیات
شمارهٔ ۵۰۸
عمریست کز سر ما میل مراد رفته سهراب سپهری : حجم سبز
پشت دریاها
قایقی خواهم ساخت، ملک‌الشعرای بهار : قطعات
شمارهٔ ۲۳ - در زندان
کردم عبور دی ز در شعبهٔ چهار فروغی بسطامی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۸۶
ساقی انجمن شد، شوخ شکر کلامی بابافغانی : غزلیات
شمارهٔ ۴۱۸
گرچه طور رندی و بدنامی از حد می برم بابافغانی : غزلیات
شمارهٔ ۳۲۰
دلا به گوشه ی آن چشم شرمناک نگر سعدی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱
آن کیست که دل نهاد و فارغ بنشست بابافغانی : غزلیات
شمارهٔ ۱۷۱
فراوشم شود چندان کزو بیداد می آید جلال عضد : غزلیّات
شمارهٔ ۱۴۲
گشت خط بر گرد آن رخسار چون گلنار سبز
دعای فرج حضرت حجت (ع)
کفعمی در کتاب «بلدالامین» فرموده: این دعا، دعای امام زمان (عج) است که آن را به شخصی که در زندان بود آموخت، پس آن زندانی با خواندن آن آزاد شد: اقبال لاهوری : رموز بیخودی
در معنی اینکه کمال حیات ملیه این است که ملت مثل فرد احساس خودی پیدا کند و تولید و تکمیل این احساس از ضبط روایات ملیه ممکن گردد
کودکی را دیدی ای بالغ نظر سعدی : باب هشتم در آداب صحبت
بخش ۵۸
شیطان با مخلصان بر نمی‌آید و سلطان با مفلسان اوحدالدین کرمانی : الباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا الباب
شمارهٔ ۲۴۹
صحرای جهان بی تو مرا تنگ آید نسیمی : غزلیات
شمارهٔ ۲۲۶
ای دهانت پسته خندان من اوحدالدین کرمانی : الباب الخامس: فی حسن العمل و ما یتضمّنه من المعانی ممّا اطلق علیه اسم الحسن
شمارهٔ ۴۱
او را خواهی دل به غمش یکتو کن اوحدالدین کرمانی : الباب الثالث: فی ما یتعلق باحوال الباطن و المرید
شمارهٔ ۲۵۲
آن یار که در سینه جنون دارم ازو صائب تبریزی : متفرقات
شمارهٔ ۲۲
جان من رفتن ازین سینه بی کینه چرا؟ بابافغانی : غزلیات
شمارهٔ ۴۴۳
چونی هر چند از درد جدایی ناتوان رنگم کمال‌الدین اسماعیل : رباعیات
شمارهٔ ۳۲۰
بر یاد تو جان من چو دمساز آمد اسیری لاهیجی : رباعیات
شمارهٔ ۴۵
ما بنده عشق و از خرد آزادیم بابافغانی : غزلیات
شمارهٔ ۵۰۸
عمریست کز سر ما میل مراد رفته سهراب سپهری : حجم سبز
پشت دریاها
قایقی خواهم ساخت، ملک‌الشعرای بهار : قطعات
شمارهٔ ۲۳ - در زندان
کردم عبور دی ز در شعبهٔ چهار فروغی بسطامی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۸۶
ساقی انجمن شد، شوخ شکر کلامی بابافغانی : غزلیات
شمارهٔ ۴۱۸
گرچه طور رندی و بدنامی از حد می برم بابافغانی : غزلیات
شمارهٔ ۳۲۰
دلا به گوشه ی آن چشم شرمناک نگر سعدی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱
آن کیست که دل نهاد و فارغ بنشست بابافغانی : غزلیات
شمارهٔ ۱۷۱
فراوشم شود چندان کزو بیداد می آید جلال عضد : غزلیّات
شمارهٔ ۱۴۲
گشت خط بر گرد آن رخسار چون گلنار سبز
