سعدی : باب هشتم در آداب صحبت
بخش ۴
علم از بهر دین پروردنست نه از بهر دنیا خوردن بیدل دهلوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۱۱۵
گر شوق پی مطلب نایاب نگیرد جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۳۷۱
دوش آمد و به روز سیاهم نشاند و رفت عطار نیشابوری : بخش چهاردهم
(۱۲) حکایت محمد عیسی با دیوانه
محمد ابن عیسی کز لطیفه فردوسی : پادشاهی دارای داراب چهارده سال بود
بخش ۲
به مرد اندرون چند گه فیلقوس جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۱۳۹۵
شده ام خاک سر کوی تو ای سرو سهی یغمای جندقی : غزلیات
شمارهٔ ۴۳
تیره خط در طی روشن روی پنهان پروری جامی : دفتر دوم
بخش ۵۰ - قصه عیینه و ریا
معتمر نام مهتری ز عرب مولوی : دفتر ششم
بخش ۸۹ - حکایت شب دزدان کی سلطان محمود شب در میان ایشان افتاد کی من یکیام از شما و بر احوال ایشان مطلع شدن الی آخره
شب چو شه محمود برمیگشت فرد عمان سامانی : گنجینة الاسرار
بخش ۳۶
در بیان توصیهی آن مقتدای انام و سید و سرور خاص و عام، خواهر خود را از تیمار بیمار خود، اعنی گرامی فرزند و والاامام السید السجاد، زین العابدین(ع) و تفویض بعضی ودایع که بآن حضرت برساند: سعدی : باب هشتم در آداب صحبت
بخش ۴۹
مشک آنست که ببوید نه آنکه عطار بگوید. دانا چو طبله عطارست خاموش و هنر نمای و نادان خود طبل غازی، بلند آواز و میان تهی. جامی : دفتر دوم
بخش ۳۷ - اشارت به معنی آنچه رسول صلی الله و علیه و سلم فرموده است که الدنیا ملعونة و ملعون ما فیها الا ذکر الله سبحانه
هست قول نبی که دنیی دون میرزا قلی میلی مشهدی : غزلیات
شمارهٔ ۱۱۷
چو همرهی به من آن سرو خوشخرام کند سلیم تهرانی : غزلیات
شمارهٔ ۳۹۳
به کوی عشق اسیران به بوی یار روند عطار نیشابوری : دفتر دوم
تمامی اشیا از یک نور واحدند (ادامه)
کسانی کین بهشت جاودانی صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۶
وصف زلف یار عاجز می کند تقریر را عطار نیشابوری : غزلیات
غزل شمارهٔ ۸۳۲
هرچه هست اوست و هرچه اوست توی اهلی شیرازی : رباعیات
شمارهٔ ۶۰
یاد تو حریف من دیوانه بس است فضولی : غزلیات
شمارهٔ ۲۶۴
رحم بر زاری من یار ندارد چه کنم خاقانی : قصاید
شمارهٔ ۶۰ - در شکایت از روزگار
به فلک تخته در ندوختهاند
بخش ۴
علم از بهر دین پروردنست نه از بهر دنیا خوردن بیدل دهلوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۱۱۵
گر شوق پی مطلب نایاب نگیرد جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۳۷۱
دوش آمد و به روز سیاهم نشاند و رفت عطار نیشابوری : بخش چهاردهم
(۱۲) حکایت محمد عیسی با دیوانه
محمد ابن عیسی کز لطیفه فردوسی : پادشاهی دارای داراب چهارده سال بود
بخش ۲
به مرد اندرون چند گه فیلقوس جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۱۳۹۵
شده ام خاک سر کوی تو ای سرو سهی یغمای جندقی : غزلیات
شمارهٔ ۴۳
تیره خط در طی روشن روی پنهان پروری جامی : دفتر دوم
بخش ۵۰ - قصه عیینه و ریا
معتمر نام مهتری ز عرب مولوی : دفتر ششم
بخش ۸۹ - حکایت شب دزدان کی سلطان محمود شب در میان ایشان افتاد کی من یکیام از شما و بر احوال ایشان مطلع شدن الی آخره
شب چو شه محمود برمیگشت فرد عمان سامانی : گنجینة الاسرار
بخش ۳۶
در بیان توصیهی آن مقتدای انام و سید و سرور خاص و عام، خواهر خود را از تیمار بیمار خود، اعنی گرامی فرزند و والاامام السید السجاد، زین العابدین(ع) و تفویض بعضی ودایع که بآن حضرت برساند: سعدی : باب هشتم در آداب صحبت
بخش ۴۹
مشک آنست که ببوید نه آنکه عطار بگوید. دانا چو طبله عطارست خاموش و هنر نمای و نادان خود طبل غازی، بلند آواز و میان تهی. جامی : دفتر دوم
بخش ۳۷ - اشارت به معنی آنچه رسول صلی الله و علیه و سلم فرموده است که الدنیا ملعونة و ملعون ما فیها الا ذکر الله سبحانه
هست قول نبی که دنیی دون میرزا قلی میلی مشهدی : غزلیات
شمارهٔ ۱۱۷
چو همرهی به من آن سرو خوشخرام کند سلیم تهرانی : غزلیات
شمارهٔ ۳۹۳
به کوی عشق اسیران به بوی یار روند عطار نیشابوری : دفتر دوم
تمامی اشیا از یک نور واحدند (ادامه)
کسانی کین بهشت جاودانی صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۶
وصف زلف یار عاجز می کند تقریر را عطار نیشابوری : غزلیات
غزل شمارهٔ ۸۳۲
هرچه هست اوست و هرچه اوست توی اهلی شیرازی : رباعیات
شمارهٔ ۶۰
یاد تو حریف من دیوانه بس است فضولی : غزلیات
شمارهٔ ۲۶۴
رحم بر زاری من یار ندارد چه کنم خاقانی : قصاید
شمارهٔ ۶۰ - در شکایت از روزگار
به فلک تخته در ندوختهاند
