ابن یمین فَرومَدی : رباعیات
شمارهٔ ۳۳۹
رویت که ازو ماه خجل سار شود جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۴۴۴
به چشمم بی رخت مینا دل افسرده را ماند ابن یمین فَرومَدی : رباعیات
شمارهٔ ۱۵۵
گیرم که بصد رسید عمریکه تر است غالب دهلوی : غزلیات
شمارهٔ ۱۸۷
نه از شرمست کز چشم وی آسان بر نمی آید غالب دهلوی : غزلیات
شمارهٔ ۱۹۶
بیا و جوش تمنای دیدنم بنگر غالب دهلوی : غزلیات
شمارهٔ ۲۱۹
چون عکس پل به سیل به ذوق بلا برقص ابن یمین فَرومَدی : رباعیات
شمارهٔ ۵۷
افسوس که رفت عمر و حاصل هیچ است ابن یمین فَرومَدی : رباعیات
شمارهٔ ۱۲۱
برخیز سحرگه ای صبا چابک و چست باباافضل کاشانی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۱۵
ای عمر عزیز داده بر باد از جهل ابن یمین فَرومَدی : رباعیات
شمارهٔ ۴۹۴
هر چند بود عارض تو در نظرم غالب دهلوی : غزلیات
شمارهٔ ۱۲۱
دماغ اهل فنا نشئه بلا دارد سیدای نسفی : شهر آشوب
شمارهٔ ۳۳۱ - تیرگر
تیرگر امرد مرا یاد وصالش پیر کرد غالب دهلوی : غزلیات
شمارهٔ ۲۵۳
بی پردگی محشر رسوایی خویشم غالب دهلوی : غزلیات
شمارهٔ ۷۴
در بذل لآلی و رقم دست کریم ست الهامی کرمانشاهی : خیابان سوم
بخش ۵۹ - بردن مرغ خون آلودی خبر شهادت امام(ع)
یکی بد یهودی به یثرب دیار ابن یمین فَرومَدی : رباعیات
شمارهٔ ۵۴۷
یا رب بچه موجب بمن بیسر و بن سعدی : غزلیات
غزل ۱۴
امشب سبکتر می‌زنند این طبل بی‌هنگام را ابن یمین فَرومَدی : رباعیات
شمارهٔ ۷۱
ایسرور عهد هر که شمشیر تو بست ابن یمین فَرومَدی : رباعیات
شمارهٔ ۱۲۳
چون تعبیه جهانیان بسیارست ابن یمین فَرومَدی : رباعیات
شمارهٔ ۱۴۵
چون باد صبا غنچه گلرا بشکافت