امیرشاهی سبزواری : غزلیات
شمارهٔ ۱۰۷
در این گلشن چه سازد بلبل از زاری و فریادش
فروغی بسطامی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۰۲
هر سر موی تو را پیوندی از گیسوی تست
سعدی : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۱۵ - برگشت به شیراز
سعدی اینک به قدم رفت و به سر باز آمد
رضاقلی خان هدایت : روضهٔ اول در نگارش احوال مشایخ و عارفین
بخش ۱۰ - ابوالحسن خرقانی قُدِّسَ سِرُّه
اسم شریفش علی بن جعفر و دویست سال بعد از زمان سلطان العارفین ابایزید ظهور نموده و گویند سلطان از ظهور وی خبر داده و آن خبر مطابق واقع افتاده. هم گفته‌اند که روحانیت سلطان او را تربیت کرده و در گلشن معنی، نهال وجود او را پرورده، اما به حسب ظاهر اجازه و تربیت از شیخ ابوالعباس قصاب آملی یافته. بأَیّ حال، بزرگوار شیخی بوده، کرامات بسیار از او بروز نموده که در نفحات و سایر کتب مسطور است و در سنهٔ خمس و عشرون و اربع مائة وفات یافت. مزارش در خرقان بسطام است. این چند رباعی از افکار آن جناب تیمّناً در این کتاب ثبت شد. رباعیات:
امیر معزی : قصاید
شمارهٔ ۴۳۲
گرفت صدر وزارت جمال و حشمت و جاه
شیخ بهایی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۶۲
هر چند که رند کوچه و بازاریم
ادیب الممالک : رباعیات طنز
شمارهٔ ۶۰ - شراب
تا ساغر هجرت بشکستیم بتا
فرخی سیستانی : قصاید
شمارهٔ ۸۵ - در مدح ابوبکر عبدالله بن یوسف حصیری ندیم سلطان محمود
ماه فروردین از گنج گهر یافت مگر
خیالی بخارایی : غزلیات
شمارهٔ ۲۷۳
چون طلب کردیم فیضی از سحاب رحمتش
سعدی : غزلیات
غزل ۳۳
کهن شود همه کس را به روزگار ارادت
فروغ فرخزاد : عصیان
شعری برای تو
این شعر را برای تو می گویم
مشتاق اصفهانی : رباعیات
شمارهٔ ۱۶۴
من شیوه آن بهانه جو می‌دانم
کمال‌الدین اسماعیل : رباعیات
شمارهٔ ۳۲۷
ایّام بر آنست که تا بتواند
فضولی : رباعیات
شمارهٔ ۶۶
سروی که شدم ربوده رفتارش
اهلی شیرازی : رباعیات
شمارهٔ ۵۷۲
ای محرم راز دل چه بیگانه وشی
امیرخسرو دهلوی : مثنویات
شمارهٔ ۴۸ - صبح
چون دل شب حاملهٔ مهر گشت
هلالی جغتایی : شاه و درویش
بخش ۳۵ - بزم‌آرایی شاه و نظر کردن گدا
شب که در بزم‌گاه مینا رنگ
طغرل احراری : غزلیات
شمارهٔ ۱۳۰
خوبرویان شیوه حیرت شعارم کرده اند
امیرشاهی سبزواری : غزلیات
شمارهٔ ۱۲۰
مهی شد کان رخ زیبا ندیدم
عطار نیشابوری : باب چهل و هشتم: در سخن گفتن به زبان شمع
شمارهٔ ۶۸
شمع آمد و گفت: زاتش افسر دارم