واعظ قزوینی : ماده تاریخ
شمارهٔ ۶۷ - تاریخ تعمیر بنائی
«سلیمان » زمان، شاه سکندر عدل دارا دل میرزا حبیب خراسانی : قصاید
شمارهٔ ۱۱
باغ چون مسند سلیمان شد جامی : یوسف و زلیخا
بخش ۱۹ - آغاز حسدبردن برادران بر یوسف
دبیر خامه ز استاد کهن زاد امیرخسرو دهلوی : غزلیات
شمارهٔ ۹۹۸
شکن زلف باز خواهی کرد واعظ قزوینی : ماده تاریخ
شمارهٔ ۶ - تاریخ افزایش منصب صدر اعظم شاه عباس ثانی
ز خدمت شناسی شنهنشاه عادل شیخ بهایی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۲۰
علم است برهنه شاخ و تحصیل، بر است وحیدالزمان قزوینی : شهرآشوب کوچک
بخش ۹ - صفت گازُر
این گازُر شوخ پاک دامن جیحون یزدی : مسمطات
شمارهٔ ۱۹ - درتهنیت عید غدیر و منقبت حضرت امیر علیه السلام
الا ای چهر چون عیدت به از وصل بت خلخ واعظ قزوینی : ماده تاریخ
شمارهٔ ۹ - تاریخ وفات سالک قزوینی
بلبل گلشن سخن «سالک » ادیب صابر : مفردات
شمارهٔ ۹
قهرت چو فرو بارد در معرکه سطوت جامی : سبحةالابرار
بخش ۱۰ - حکایت آن مرید گرم رو و پیر
صادقی را غم شبگیر گرفت واعظ قزوینی : ماده تاریخ
شمارهٔ ۲ - در رسیدن کسی بشغل قضاوت سرود
این منصب والا، بتو میمون بادا واعظ قزوینی : ماده تاریخ
شمارهٔ ۴۲ - در سوگ تاریخ و تاریخ مرگ یاری عزیز
شد یار عزیزی از کفم ناگه، حیف! جامی : یوسف و زلیخا
بخش ۴۴ - وفات یافتن یوسف و هلاک شدن زلیخا از مفارقت وی
زلیخا چون ز یوسف کام دل یافت سیف فرغانی : غزلیات
شمارهٔ ۵۳
جانا زرشک خط تو عنبر در آتش است اسیر شهرستانی : غزلیات
شمارهٔ ۳۸۵
تا غمش در دلم قرار گرفت جیحون یزدی : مسمطات
شمارهٔ ۱۸ - وله
ای مه که قد تست فتن زا قیامتی اسیری لاهیجی : غزلیات
شمارهٔ ۱۲۸
میخانه از لعل لب تو پرشرو شور است نظام قاری : غزلیات
شمارهٔ ۷۵ - سید نعمت الله فرماید
مرا حالیست با جانان که جان در بر نمیگنجد جامی : تحفةالاحرار
بخش ۲۵ - حکایت مسافر کنعانی که به رسم ارمغانی آیینه ای نورانی پیش روی یوسف علیه السلام نهاد
یوسف کنعان چو به مصر آرمید
شمارهٔ ۶۷ - تاریخ تعمیر بنائی
«سلیمان » زمان، شاه سکندر عدل دارا دل میرزا حبیب خراسانی : قصاید
شمارهٔ ۱۱
باغ چون مسند سلیمان شد جامی : یوسف و زلیخا
بخش ۱۹ - آغاز حسدبردن برادران بر یوسف
دبیر خامه ز استاد کهن زاد امیرخسرو دهلوی : غزلیات
شمارهٔ ۹۹۸
شکن زلف باز خواهی کرد واعظ قزوینی : ماده تاریخ
شمارهٔ ۶ - تاریخ افزایش منصب صدر اعظم شاه عباس ثانی
ز خدمت شناسی شنهنشاه عادل شیخ بهایی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۲۰
علم است برهنه شاخ و تحصیل، بر است وحیدالزمان قزوینی : شهرآشوب کوچک
بخش ۹ - صفت گازُر
این گازُر شوخ پاک دامن جیحون یزدی : مسمطات
شمارهٔ ۱۹ - درتهنیت عید غدیر و منقبت حضرت امیر علیه السلام
الا ای چهر چون عیدت به از وصل بت خلخ واعظ قزوینی : ماده تاریخ
شمارهٔ ۹ - تاریخ وفات سالک قزوینی
بلبل گلشن سخن «سالک » ادیب صابر : مفردات
شمارهٔ ۹
قهرت چو فرو بارد در معرکه سطوت جامی : سبحةالابرار
بخش ۱۰ - حکایت آن مرید گرم رو و پیر
صادقی را غم شبگیر گرفت واعظ قزوینی : ماده تاریخ
شمارهٔ ۲ - در رسیدن کسی بشغل قضاوت سرود
این منصب والا، بتو میمون بادا واعظ قزوینی : ماده تاریخ
شمارهٔ ۴۲ - در سوگ تاریخ و تاریخ مرگ یاری عزیز
شد یار عزیزی از کفم ناگه، حیف! جامی : یوسف و زلیخا
بخش ۴۴ - وفات یافتن یوسف و هلاک شدن زلیخا از مفارقت وی
زلیخا چون ز یوسف کام دل یافت سیف فرغانی : غزلیات
شمارهٔ ۵۳
جانا زرشک خط تو عنبر در آتش است اسیر شهرستانی : غزلیات
شمارهٔ ۳۸۵
تا غمش در دلم قرار گرفت جیحون یزدی : مسمطات
شمارهٔ ۱۸ - وله
ای مه که قد تست فتن زا قیامتی اسیری لاهیجی : غزلیات
شمارهٔ ۱۲۸
میخانه از لعل لب تو پرشرو شور است نظام قاری : غزلیات
شمارهٔ ۷۵ - سید نعمت الله فرماید
مرا حالیست با جانان که جان در بر نمیگنجد جامی : تحفةالاحرار
بخش ۲۵ - حکایت مسافر کنعانی که به رسم ارمغانی آیینه ای نورانی پیش روی یوسف علیه السلام نهاد
یوسف کنعان چو به مصر آرمید
