باباطاهر عریان همدانی : دوبیتی‌ها
دوبیتی شمارهٔ ۵۸
ز دل نقش جمالت در نشی یار
صائب تبریزی : قصاید
شمارهٔ ۱۱ - در مدح شاه عباس دوم و تاریخ اتمام بنای تالار عالی قاپو
منت ایزد را که از لطف خدای مستعان
فایز دشتی : دوبیتی‌ها
دوبیتی شمارهٔ ۳۰
برفت آن یار و از ما مهر برداشت
افسر کرمانی : غزلیات
شمارهٔ ۷۰
آن که در بزم نه ساقی و نه جامی دارد
رضاقلی خان هدایت : روضهٔ اول در نگارش احوال مشایخ و عارفین
بخش ۲۲ - ایزدی یزدی
از متأخّرین و از طبقات سالکین در زمان سلطنت اکبر شاه هندی به هندوستان رفته و خدمت جمعی از کاملین رسیده و هم در آنجا فوت شد. این دو رباعی از اوست:
شمس مغربی : غزلیات
شمارهٔ ۳۹
هرآنکه طالب آنحضرت است مطلوب است
جمال‌الدین عبدالرزاق : مقطعات
شمارهٔ ۱۰۶ - نان بزر
گفتم چو بسته ام کمر بندگی تو
سعدی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۴۴
آن را که نظر به سوی هر کس باشد
قرآن کریم : با ترجمه مهدی الهی قمشه‌ای
سورة الملك
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَـٰنِ الرَّحِيمِ
رشیدالدین میبدی : ۲- سورة البقره‏
۲۷ - النوبة الاولى
قوله تعالى: إِنَّ الصَّفا وَ الْمَرْوَةَ مِنْ شَعائِرِ اللَّهِ صفا و مروه از نشانهاى ملت اللَّه است، فَمَنْ حَجَّ الْبَیْتَ هر که قصد و آهنگ خانه کند أَوِ اعْتَمَرَ یا بزیارت خانه شود، فَلا جُناحَ عَلَیْهِ برو تنگى نیست، أَنْ یَطَّوَّفَ بِهِما که طواف کند میان آن هر دو، وَ مَنْ تَطَوَّعَ خَیْراً و هر که از طوع و خواست دل خویش کارى کند فَإِنَّ اللَّهَ شاکِرٌ عَلِیمٌ اللَّه سپاس دارست و پاداش ده بکردار خلق، دانا
بیدل دهلوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۸۳۸
یأس مجنون آخر از پیچ و خم سودا گذشت
سعدی : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۵۱ - پند
ای که پنجاه رفت و در خوابی
ملک‌الشعرای بهار : مسمطها
شمارهٔ ۳
ای نگار روحانی! خیز و پرده بالا زن
بیدل دهلوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۱۸۷
رمز آشنای معنی هر خیره‌سر نباشد
خاقانی : قطعات
شمارهٔ ۱۵۹
هر که در قوم بردگ است امامش خوانند
مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۸۹۳
قدر غم گر چشم سر بگریستی
مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۶۱
گر در طلب خودی ز خود بیرون آ
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۵۲
یک ره ای آتش به فریاد سپند من برس
طغرل احراری : غزلیات
شمارهٔ ۳۴
هر کرا باشد گذر بر کلبه احزان ما
نیما یوشیج : مجموعه اشعار
جاده خاموش است
جاده خاموش ست، هر گوشه ای شب، هست در جنگل.