امیرشاهی سبزواری : غزلیات
شمارهٔ ۱۱
تلخ است بی تو صبر، دل غم فزوده را صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۱۳
زهی ز روزن داغ تو روشنایی دلها فروغی بسطامی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۷
دی به رهش فکنده‌ام طفل سرشک دیده را صائب تبریزی : متفرقات
شمارهٔ ۳۱۲
اگر ابروی تو محراب نمازم گردد عبید زاکانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۹۴
ای عاشقان رویت بر مهر دل نهاده محمد بن منور : منقولات
شمارهٔ ۱۶۰
شیخ را پرسیدند از شریعت و طریقت و حقّیقت، شیخ ما گفت این اسامی منازلست و این و منازل بشریت را بود. شریعت همه نفی و اثبات بود بر قالب و هیکل، و طریقت همه محو کلی باشد و حقّیقت همه حیرتست. بوبکر صدیق رضی اللّه عنه از دنیا می‌رفت و می‌گفت: یا هادی الطریق حرت، از حیرت حقّیقت آواز می‌داد این گفتها نشانست و نشان از بی نشان کفرست. صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۵۵۵
به دور خط از آن چاه زنخدان بیش می لرزم رشیدالدین وطواط : مقطعات
شمارهٔ ۹۸ - در حق ملک اتسز
سرای ترا ، شهریارا ، ز نزهت صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۱۱۸
شرم از نگاه آن گل سیراب می چکد ملک‌الشعرای بهار : قصاید
شمارهٔ ۳۸ - ره راست
تا شدم خویگر به رفتن راست صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۷۴۱
گیرم چگونه زان بت طناز بوسه را؟ کمال‌الدین اسماعیل : مثنویات
شمارهٔ ۲ - و قال ایصاً فی هجو شهاب الدّین عمر اللنبانی (مثنوی)
تا زبانم بکام جنبانست شاه نعمت‌الله ولی : مفردات
شمارهٔ ۱۰۷
در آینهٔ تمام اشیا شاه نعمت‌الله ولی : مفردات
شمارهٔ ۷۰
پیر رندانم بیا ای نوجوان خاقانی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۳۰
کرمی که چو زاهدان خورد برگ درخت عرفی شیرازی : غزلها
غزل شمارهٔ ۴۲۶
کعبه بی ذوق است و یاران را وداعی می کنیم بیدل دهلوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۳۷۱
پیمانهٔ غناکدهٔ بی‌مثالیم بابافغانی : غزلیات
شمارهٔ ۴۰
ای بر دلم زوعده ی خام تو داغها عطار نیشابوری : بخش چهلم
الحكایة و التمثیل
آن یکی اعرابئی از عشق مست کمال‌الدین اسماعیل : رباعیات
شمارهٔ ۲۹۶
چون در تو نه فضل و نه تفضل باشد
شمارهٔ ۱۱
تلخ است بی تو صبر، دل غم فزوده را صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۱۳
زهی ز روزن داغ تو روشنایی دلها فروغی بسطامی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۷
دی به رهش فکنده‌ام طفل سرشک دیده را صائب تبریزی : متفرقات
شمارهٔ ۳۱۲
اگر ابروی تو محراب نمازم گردد عبید زاکانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۹۴
ای عاشقان رویت بر مهر دل نهاده محمد بن منور : منقولات
شمارهٔ ۱۶۰
شیخ را پرسیدند از شریعت و طریقت و حقّیقت، شیخ ما گفت این اسامی منازلست و این و منازل بشریت را بود. شریعت همه نفی و اثبات بود بر قالب و هیکل، و طریقت همه محو کلی باشد و حقّیقت همه حیرتست. بوبکر صدیق رضی اللّه عنه از دنیا می‌رفت و می‌گفت: یا هادی الطریق حرت، از حیرت حقّیقت آواز می‌داد این گفتها نشانست و نشان از بی نشان کفرست. صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۵۵۵
به دور خط از آن چاه زنخدان بیش می لرزم رشیدالدین وطواط : مقطعات
شمارهٔ ۹۸ - در حق ملک اتسز
سرای ترا ، شهریارا ، ز نزهت صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۱۱۸
شرم از نگاه آن گل سیراب می چکد ملک‌الشعرای بهار : قصاید
شمارهٔ ۳۸ - ره راست
تا شدم خویگر به رفتن راست صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۷۴۱
گیرم چگونه زان بت طناز بوسه را؟ کمال‌الدین اسماعیل : مثنویات
شمارهٔ ۲ - و قال ایصاً فی هجو شهاب الدّین عمر اللنبانی (مثنوی)
تا زبانم بکام جنبانست شاه نعمت‌الله ولی : مفردات
شمارهٔ ۱۰۷
در آینهٔ تمام اشیا شاه نعمت‌الله ولی : مفردات
شمارهٔ ۷۰
پیر رندانم بیا ای نوجوان خاقانی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۳۰
کرمی که چو زاهدان خورد برگ درخت عرفی شیرازی : غزلها
غزل شمارهٔ ۴۲۶
کعبه بی ذوق است و یاران را وداعی می کنیم بیدل دهلوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۳۷۱
پیمانهٔ غناکدهٔ بی‌مثالیم بابافغانی : غزلیات
شمارهٔ ۴۰
ای بر دلم زوعده ی خام تو داغها عطار نیشابوری : بخش چهلم
الحكایة و التمثیل
آن یکی اعرابئی از عشق مست کمال‌الدین اسماعیل : رباعیات
شمارهٔ ۲۹۶
چون در تو نه فضل و نه تفضل باشد
