صفای اصفهانی : غزلیات
شمارهٔ ۸۴
دوشم سروش زد در دولتسرای دل
جامی : سلسلةالذهب
بخش ۱۶ - رفتن معتمر و عتیبه به جستجوی ریا
خسرو صبح چو علم برزد
یغمای جندقی : غزلیات
شمارهٔ ۱۴۰
وطن ناچار رندان را چو در میخانه بایستی
اوحدالدین کرمانی : الباب الثانی: فی الشرعیّات و ما یتعلق بها
شمارهٔ ۱۱۵ - الحج
احرام درش گیر و دلا فرمان کن
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۱۷۲
می‌داشت کاش حوصلهٔ یک نگاه دور
اهلی شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۳۷۰
در عشق تو تا در غم خویشی ملامت است
سعیدا : رباعیات
شمارهٔ ۱۰۱
تا بنده شدم، چو مهر تابنده شدم
کسایی مروزی : دیوان اشعار
عزت نفس
به خدایی که آفرین کرده ست
سیف فرغانی : غزلیات
شمارهٔ ۲۵۰
دلم روی چون تو نگارین خوهد
مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۱۱۱
روزی خوش است رویت از نور روز خوش تر
امیرخسرو دهلوی : مجنون و لیلی
بخش ۲۰ - عزیمت دوستان جانی سوی مجنون، و او را از دیو لاخ کوه، به افسون، در حلقهٔ مردمان در آوردن، و سایه گرفتن آواز درختان سایه‌دار، و چون باد سوی باغ دویدن، و آهنگ مرغان باغ کردن، و با بلبل گلبانگ زدن
چون نافه گشاد باد نوروز
سعدی : غزلیات
غزل ۲
ای نفس خرم باد صبا
جویای تبریزی : مناقب
شمارهٔ ۴۷ - در منقبت قایم آل محمد حضرت صاحب الزمان
تنگ عیشم دارد از بس دور چرخ چنبری
محتشم کاشانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۴۷
اغیار را به صحبت جانان چه احتیاج
شاه نعمت‌الله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۸۴
نعمت الله امام رندان است
اوحدالدین کرمانی : الباب الاول: فی التوحید و التقدیس و الذکر و نعت النبوة
شمارهٔ ۲۳۳ - الخوف
در عشق زهمنشین بد می ترسم
فیاض لاهیجی : غزلیات
شمارهٔ ۹۳
اگرچه شعلة حسنت تمام عالم سوخت
بلند اقبال : بخش سوم
بخش ۲۰ - حکایت
خواست موری تا ز وحدت دم زند
قدسی مشهدی : غزلیات
شمارهٔ ۱۴۱
دستم ز جام عکس می لاله‌گون گرفت
اقبال لاهوری : اسرار خودی
در حقیقت شعر و اصلاح ادبیات اسلامیه
گرم خون انسان ز داغ آرزو