امیر پازواری : ده و بیشتر از ده‌بیتی‌ها
شمارهٔ ۲
امرو بدینی آدِمْ که وی پری‌زا بیدل دهلوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۱۴۲
نشئه دودی است‌ که از آتش می می‌خیزد صوفی محمد هروی : غزلیات
شمارهٔ ۱
عید پیوسته به نوروز و من از یار جدا نهج البلاغه : نامه ها
نامه به عبدالله بن عباس در بیان علل سقوط مصر
<strong> و من كتاب له عليه‌السلام إلى عبد الله بن العباس بعد مقتل محمد بن أبي بكر </strong> أَمَّا بَعْدُ فَإِنَّ مِصْرَ قَدِ اِفْتُتِحَتْ وَ مُحَمَّدُ بْنُ أَبِي بَكْرٍ رَحِمَهُ اَللَّهُ قَدِ اُسْتُشْهِدَ فَعِنْدَ اَللَّهِ نَحْتَسِبُهُ وَلَداً نَاصِحاً وَ عَامِلاً كَادِحاً وَ سَيْفاً قَاطِعاً وَ رُكْناً دَافِعاً ادیب الممالک : اضافات
شمارهٔ ۷
تاریک شد جهان ز ملال نظرعلی قدسی مشهدی : رباعیات
شمارهٔ ۲۶۷
روزی که به ترکیب تو پرداخته‌اند خاقانی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۳۱۲
چون مرغ دلت پرید ناگه تو که‌ای؟ وحشی بافقی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۲۱
گر کسب کمال می‌کنی می‌گذرد ترانه های کودکانه : بخش اول
بابابزرگ
بابابزرگ خوب من انوری : مقطعات
شمارهٔ ۲۰۵ - در هجای بخیلی گفته
ممسکی جست مر مرا در بلخ انوری : مقطعات
شمارهٔ ۱۹۹
بسا سخن که مرا بود وان نگفته بماند عیوقی : ورقه و گلشاه
بخش ۳۲ - شعر گفتن ورقه در هجر گلشاه
دریغا که آن زاد سرو بلند انوری : مقطعات
شمارهٔ ۱۹۸ - مدح قاضی حمیدالدین
با جلال تو ای حمیدالدین فصیحی هروی : ابیات پراکنده
شمارهٔ ۴۰
ناله‌های نوگرفتاران غم را لذتی‌ست مجد همگر : رباعیات
شمارهٔ ۳۵۵
تا میل دلت به کین پرستی باشد ملا احمد نراقی : مثنوی طاقدیس
بخش ۹۴ - در بیان نوحه گری و ماتم داری بدن از مفارقت روح و حسرت بعدالموت
ای رفیقان چون سخن اینجا رسید صوفی محمد هروی : غزلیات
شمارهٔ ۴۰
من که دیوانه آن سلسله موی توام صوفی محمد هروی : غزلیات
شمارهٔ ۵۵
هر کس به خواب روزی، لعل لبش مکیده صوفی محمد هروی : غزلیات
شمارهٔ ۵۸
هر که آن چشم سیه دید، آن لبان آل او صوفی محمد هروی : غزلیات
شمارهٔ ۶۱
دل از ما برد آن شوخ و روان کرد این زمان پهلو