قدسی مشهدی : رباعیات
شمارهٔ ۲۷۷
راحت‌طلبان ذوق فروکش دارند
نظامی گنجوی : هفت پیکر
بخش ۲۵ - صفت بزم بهرام در زمستان و ساختن هفت گنبد
روزی از صبح فتح نورانی
نهج البلاغه : حکمت ها
شکر نعمت
<strong> وَ قَالَ عليه‌السلام </strong> إِذَا وَصَلَتْ إِلَيْكُمْ أَطْرَافُ اَلنِّعَمِ فَلاَ تُنَفِّرُوا أَقْصَاهَا بِقِلَّةِ اَلشُّكْرِ
قدسی مشهدی : رباعیات
شمارهٔ ۱۰۳
نی بی دم نایی از نوا بی‌برگ است
قدسی مشهدی : رباعیات
شمارهٔ ۴۰
وقت است اگر عنان سپاری به شتاب
سلیم تهرانی : غزلیات
شمارهٔ ۹۴۲
لب لعلش ز میگونی لب جام است پنداری
امیر پازواری : ده و بیشتر از ده‌بیتی‌ها
شمارهٔ ۲
امرو بدینی آدِمْ که وی پری‌زا
بیدل دهلوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۱۴۲
نشئه دودی است‌ که از آتش می می‌خیزد
صوفی محمد هروی : غزلیات
شمارهٔ ۱
عید پیوسته به نوروز و من از یار جدا
نهج البلاغه : نامه ها
نامه به عبدالله بن عباس در بیان علل سقوط مصر
<strong> و من كتاب له عليه‌السلام إلى عبد الله بن العباس بعد مقتل محمد بن أبي بكر </strong> أَمَّا بَعْدُ فَإِنَّ مِصْرَ قَدِ اِفْتُتِحَتْ وَ مُحَمَّدُ بْنُ أَبِي بَكْرٍ رَحِمَهُ اَللَّهُ قَدِ اُسْتُشْهِدَ فَعِنْدَ اَللَّهِ نَحْتَسِبُهُ وَلَداً نَاصِحاً وَ عَامِلاً كَادِحاً وَ سَيْفاً قَاطِعاً وَ رُكْناً دَافِعاً
ادیب الممالک : اضافات
شمارهٔ ۷
تاریک شد جهان ز ملال نظرعلی
قدسی مشهدی : رباعیات
شمارهٔ ۲۶۷
روزی که به ترکیب تو پرداخته‌اند
خاقانی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۳۱۲
چون مرغ دلت پرید ناگه تو که‌ای؟
وحشی بافقی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۲۱
گر کسب کمال می‌کنی می‌گذرد
ترانه های کودکانه : بخش اول
بابابزرگ
بابابزرگ خوب من
انوری : مقطعات
شمارهٔ ۲۰۵ - در هجای بخیلی گفته
ممسکی جست مر مرا در بلخ
انوری : مقطعات
شمارهٔ ۱۹۹
بسا سخن که مرا بود وان نگفته بماند
عیوقی : ورقه و گلشاه
بخش ۳۲ - شعر گفتن ورقه در هجر گلشاه
دریغا که آن زاد سرو بلند
انوری : مقطعات
شمارهٔ ۱۹۸ - مدح قاضی حمیدالدین
با جلال تو ای حمیدالدین
فصیحی هروی : ابیات پراکنده
شمارهٔ ۴۰
ناله‌های نوگرفتاران غم را لذتی‌ست