مولوی : دفتر اول
بخش ۳ - ظاهر شدن عجز حکیمان از معالجهٔ کنیزک و روی آوردن پادشاه به درگاه اله و در خواب دیدن او ولیی را
شه چو عجز آن حکیمان را بدید مهدی اخوان ثالث : آخر شاهنامه
سر کوه بلند
سر کوه بلند آمد سحر باد کمال خجندی : غزلیات
شمارهٔ ۱۹۶
عشق از نام و از نشان یکتاست جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۲۳۱
جانم به لب رسید ز دست جفای دوست جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۱۱۲۶
صبا شاد آمدی از کوی جانان مولوی : دفتر دوم
بخش ۱۱۵ - حیران شدن حاجیان در کرامات آن زاهد کی در بادیه تنهاش یافتند
زاهدی بد در میان بادیه مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۴۷۹
پیش از آن که از عدم کرد وجودها سری امام خمینی : رباعیات
معرفت
فاطی، تو و حقِّ معرفت یعنی چه؟ جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۴۱۷
همی خواهم که آیی در برم شاد نظامی گنجوی : خسرو و شیرین
بخش ۱۱۳ - جان دادن شیرین در دخمه خسرو
چو صبح از خواب نوشین سر برآورد ملا احمد نراقی : باب چهارم
فصل - راه تحصیل صفت توکل و علامت حصول آن
طریقه تحصیل صفت توکل آن است که آدمی سعی در قوت اعتقاد خود نماید تا همه امور را مستند به حضرت آفریدگار داند و از برای دیگری در هیچ امری مدخلیتی نداند و بعد از آن، تأمل کند و متذکر شود که پروردگار عالم بی سابقه سعی و تدبیر او، او را از عالم نیستی به فضای هستی درآورد و خلعت وجود، که اصل همه نعمتها است در او پوشانید و در صلب پدر و رحم مادر، که آن بیچاره از همه جا بی خبر بوده او را حفظ و حراست نمود و آنچه در هر حالی ضروری بود از برای او آماده ساخت و اعضا و جوارح او را که مایه بقا و معیشت او در دنیاست بدون آگاهی آن، به او عطا فرمود و بعد از آمدن او به فضای دنیا، خون حیض را از مجرای پستان، بعد از آنکه آن را صاف و سفید نموده جاری ساخت، و کیفیت مکیدن را به او تعلیم نمود و سایر ضروریات معیشت او را در دنیا از زمین و آسمان و آب و آتش و هوایی که به آن نفس کشد و صنعتها و علمها و گیاهها و میوه ها و حیوانات، مهیا گردانید و قوای باطنیه و ظاهریه را به امور خود مشغول گردانید. بلند اقبال : بخش چهارم
بخش ۶ - در نهی از غیبت
مگرنه حدیث از رسول خداست حافظ : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۲۹
جوزا سحر نهاد حمایل برابرم مشتاق اصفهانی : غزلیات
شمارهٔ ۶۷
دلم بیاو صفا هرگز ندیده است مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۲۷۶
ای جبرئیل از عشق تو اندر سما پا کوفته نیما یوشیج : مجموعه اشعار
بهار
بچهها بهار صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تکبیت شمارهٔ ۱۹۴
نخلی که از ثمر نیست، جز سنگ در کنارش نهج البلاغه : خطبه ها
توصیه به وفاداری و نهی از پیمانشکنی
<strong> و من خطبة له عليهالسلام </strong> <strong> و فيها ينهى عن الغدر و يحذر منه </strong> مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۰۰۴
شیرمردا تو چه ترسی ز سگ لاغرشان؟ سهراب سپهری : حجم سبز
تپش سایه دوست
تا سواد قریه راهی بود.
بخش ۳ - ظاهر شدن عجز حکیمان از معالجهٔ کنیزک و روی آوردن پادشاه به درگاه اله و در خواب دیدن او ولیی را
شه چو عجز آن حکیمان را بدید مهدی اخوان ثالث : آخر شاهنامه
سر کوه بلند
سر کوه بلند آمد سحر باد کمال خجندی : غزلیات
شمارهٔ ۱۹۶
عشق از نام و از نشان یکتاست جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۲۳۱
جانم به لب رسید ز دست جفای دوست جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۱۱۲۶
صبا شاد آمدی از کوی جانان مولوی : دفتر دوم
بخش ۱۱۵ - حیران شدن حاجیان در کرامات آن زاهد کی در بادیه تنهاش یافتند
زاهدی بد در میان بادیه مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۴۷۹
پیش از آن که از عدم کرد وجودها سری امام خمینی : رباعیات
معرفت
فاطی، تو و حقِّ معرفت یعنی چه؟ جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۴۱۷
همی خواهم که آیی در برم شاد نظامی گنجوی : خسرو و شیرین
بخش ۱۱۳ - جان دادن شیرین در دخمه خسرو
چو صبح از خواب نوشین سر برآورد ملا احمد نراقی : باب چهارم
فصل - راه تحصیل صفت توکل و علامت حصول آن
طریقه تحصیل صفت توکل آن است که آدمی سعی در قوت اعتقاد خود نماید تا همه امور را مستند به حضرت آفریدگار داند و از برای دیگری در هیچ امری مدخلیتی نداند و بعد از آن، تأمل کند و متذکر شود که پروردگار عالم بی سابقه سعی و تدبیر او، او را از عالم نیستی به فضای هستی درآورد و خلعت وجود، که اصل همه نعمتها است در او پوشانید و در صلب پدر و رحم مادر، که آن بیچاره از همه جا بی خبر بوده او را حفظ و حراست نمود و آنچه در هر حالی ضروری بود از برای او آماده ساخت و اعضا و جوارح او را که مایه بقا و معیشت او در دنیاست بدون آگاهی آن، به او عطا فرمود و بعد از آمدن او به فضای دنیا، خون حیض را از مجرای پستان، بعد از آنکه آن را صاف و سفید نموده جاری ساخت، و کیفیت مکیدن را به او تعلیم نمود و سایر ضروریات معیشت او را در دنیا از زمین و آسمان و آب و آتش و هوایی که به آن نفس کشد و صنعتها و علمها و گیاهها و میوه ها و حیوانات، مهیا گردانید و قوای باطنیه و ظاهریه را به امور خود مشغول گردانید. بلند اقبال : بخش چهارم
بخش ۶ - در نهی از غیبت
مگرنه حدیث از رسول خداست حافظ : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۲۹
جوزا سحر نهاد حمایل برابرم مشتاق اصفهانی : غزلیات
شمارهٔ ۶۷
دلم بیاو صفا هرگز ندیده است مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۲۷۶
ای جبرئیل از عشق تو اندر سما پا کوفته نیما یوشیج : مجموعه اشعار
بهار
بچهها بهار صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تکبیت شمارهٔ ۱۹۴
نخلی که از ثمر نیست، جز سنگ در کنارش نهج البلاغه : خطبه ها
توصیه به وفاداری و نهی از پیمانشکنی
<strong> و من خطبة له عليهالسلام </strong> <strong> و فيها ينهى عن الغدر و يحذر منه </strong> مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۰۰۴
شیرمردا تو چه ترسی ز سگ لاغرشان؟ سهراب سپهری : حجم سبز
تپش سایه دوست
تا سواد قریه راهی بود.
