سعدی : باب دوم در اخلاق درویشان
حکایت شمارهٔ ۱۶
یکی از جمله صالحان به خواب دید پادشاهی را در بهشت و پارسایی در دوزخ پرسید که موجب درجات این چیست و سبب درکات آن که مردم به خلاف این معتقد بودند. ندا آمد که این پادشه بارادت درویشان به بهشت اندرست و این پارسا به تقرب پادشاهان در دوزخ.
کمال خجندی : غزلیات
شمارهٔ ۶
ای خط تو سبزی خوان بلا
محتشم کاشانی : غزلیات از رسالهٔ جلالیه
شمارهٔ ۲۹
وصل چون شد عام از هجران بود ناخوشترک
کمال خجندی : غزلیات
شمارهٔ ۵
از باد مکش طره جانانه ما را
اوحدالدین کرمانی : الباب الاول: فی التوحید و التقدیس و الذکر و نعت النبوة
شمارهٔ ۲۲
من گرچه سزای راه درگاه نیم
حکیم نزاری : غزلیات
شمارهٔ ۶۰
گذشت بر سرم از دست دل قیامت ها
عطار نیشابوری : عذر آوردن مرغان
حکایت خسروی که به استقبالش شهر را آراسته بودند و او فقط به آرایش زندانیان توجه کرد
خسروی می‌شد به شهر خویش باز
شیخ بهایی : نان و پنیر
بخش ۸ - فی‌التحقیق
ای خوشا نفسی که شد در جستجو
کمال خجندی : غزلیات
شمارهٔ ۴
از عاشقی همیشه جوان است پیر ما
قاسم انوار : غزلیات
شمارهٔ ۵۱۶
دوست در مجلسست و جان در جان
کمال خجندی : غزلیات
شمارهٔ ۳
از تو یک ساعت جدایی خوش نمی آید مرا
ملک‌الشعرای بهار : ترکیبات
خویش را احیا کنید
ای سفیهان بهر خود هم اندکی غوغا کنید
کمال خجندی : غزلیات
شمارهٔ ۲
از پیرهنت بویی آمد به گلستان ها
انوری : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۴۱۱
ای دل به غم عشق بدین دشواری
کمال خجندی : غزلیات
شمارهٔ ۱
آنکه دل در هوس روز وصال است او را
عطار نیشابوری : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۲
عشق جانان همچو شمعم از قدم تا سر بسوخت
عطار نیشابوری : وصلت نامه
وله ایضاً
بی یاد تو دل چو سایه در خورشید است
خواجه عبدالله انصاری : مناجات نامه
مناجات شمارهٔ ۲۳۶
الهی این سُوز امروز ما درد آمیز است، نه طاقت به سر بردن و نه جای گُریز است، این چه تیغ است که چنین تیز است، نه جای آرام و نه روی پرهیز است.
جامی : سبحة‌الابرار
بخش ۸۷ - مناجات در انتقال از صدق به اخلاص
ای ز نورت علم صبح سفید
شاه نعمت‌الله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۰۸
ما به تو هستیم و تو هستی به خود