اوحدالدین کرمانی : الباب الثامن: فی الخصال المذمومة و ما یتولد منها
شمارهٔ ۱۰۶
خوبان همه دل برند لیکن دین نه مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۸۶۹
در هر دو جهان دلبر و یارم تو بسی یغمای جندقی : رباعیات
شمارهٔ ۱۳۷
تا کی به خود افزون زخدا کم گردی جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۶۵۹
از درد دوری تو جانا دلم بفرسود سعدی : غزلیات
غزل ۴۶۳
چه خوش بود دو دلارام دست در گردن امیر پازواری : دوبیتیها
شمارهٔ ۱۳۸
شهزاده، تره ایزد ذاتْ باتْ بو! اوحدالدین کرمانی : الباب الثامن: فی الخصال المذمومة و ما یتولد منها
شمارهٔ ۱۰۱
زلف سیهت که مشک را زو گله هاست رفیق اصفهانی : غزلیات
شمارهٔ ۹۹
خوشا کسی که کباب و شراب با تو خورد ترانه های کودکانه : بخش اول
بازی های ایرونی
الک دولک چرخ و فلک عطار نیشابوری : باب بیست و نهم: در شوق نمودن معشوق
شمارهٔ ۳۴
جانا چو نه پنهان و نه پیدا باشی امام سجاد علیهالسلام : رساله حقوق
حق رعیت
فأما حقوق رعيتك بالسلطان فأن تعلم أنك إنما استرعيتهم بفضل قوتك عليهم فإنــه إنما احلهم محل الرعيـة لك ؛ ضعفهم و ذلهم فما اولى مــن كفاكه ضعفه و ذله حتى صيره لك رعية و صير حكمك عليه نافذا؛ لايمتنع منك بعزة و لا قوة و لا يستنصر فيما تعاظمه منك إلا (بالله) بالرحمة والحياطة والأناة وما أولاك إذا عرفت ماأعطاك الله من فضل هذه العزة و القوة التى قهـرت بهـا أن تكـون لله شاكرا و مـن شكر الله أعطاه فيما أنعم عليه ؛ و لا قوة إلا بالله رشیدالدین میبدی : ۲- سورة البقره
۶ - النوبة الثانیة
قوله تعالى یا بَنِی إِسْرائِیلَ ابتداى قصه بنى اسرائیل است و سخن با ایشان پس از هجرت است. در روزگار مقام مصطفى صلّى اللَّه علیه و آله و سلّم بمدینه. اول منتهاى خود و نواختهاى خود و ریشان یاد کرد آن گه گلهها از ایشان در پیوست، و در همه حجت الزام کرد و تاوان بیان کرد، و بتهدید مهر کرد یا بَنِی إِسْرائِیلَ مردان و زنان را میگوید همچنانک یا بَنِی آدَمَ ذکر پسران و دختران در آن داخلاند، و عرب بسیار گوید و اخوانى و بدین مردان و زنان خواهد و اسرائیل نام یعقوب بن اسحاق بن ابراهیم. است و پنج کس را از پیغمبران در قرآن هر یکى دو نام است محمد و احمد، و الیاس و الیاسین، و یونس و ذو النون، و عیسى و مسیح، و یعقوب و اسرائیل، و در قرآن شش جاى ایشان را باین ندا باز میخواند و اصل ایشان دوازده پسر یعقوباند. و رب العالمین ایشان را در قرآن اسباط خوانده است، چنانک عرب را قبایل گفت. و در بنى اسرائیل نبوت در یک سبط بود، و ملک در یک سبط، نبوت، در فرزندان یوسف بود و ملک در فرزندان یهودا. وهب منبه گفت پنج تن از بنى اسرائیل در زیر پوست نیم انار مىشدند و خوشه انگور که بر چوب افکنده بودند به بیست و اندکس بر مىتوانستند گرفت. و اسرائیل نام عبریست و هر نام عبرى که بدین لفظ آید چون جبرئیل و میکائیل و اسرافیل و عزرائیل و شمخائیل صاحب بر آنها نماز است، و حزقیل که پیغامبرى است از پیغامبران بنى اسرائیل. معنى این همه عبد اللَّه است. اسر نام بنده و ایل نام خداوند. امیرخسرو دهلوی : غزلیات (گزیدهٔ ناقص)
گزیدهٔ غزل ۱۸۴
کسی تلخی من داند که بیند خندهٔ شیرین سلیم تهرانی : غزلیات
شمارهٔ ۷۹۶
ز شوقت گاه در دنبال گل همچون صبا افتم اوحدی مراغهای : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۵۸
دی رفتم اندر کوی او سرمست، ناگه جنگ شد شاه نعمتالله ولی : دوبیتیها
دوبیتی شمارهٔ ۱۰۲
عقل علمش به ذات او نرسد مولوی : دفتر پنجم
بخش ۱۲۰ - سبب دانستن ضمیرهای خلق
چون دل آن آب زینها خالی است احمد شاملو : باغ آینه
شبانه
به اسماعیل صارمی واعظ قزوینی : ابیات پراکنده
شمارهٔ ۱۸۶
سربلندان، مال صرف زیردستان میکنند نسیمی : اضافات
شمارهٔ ۲۲
آفتاب مشرق از مغرب زمین
شمارهٔ ۱۰۶
خوبان همه دل برند لیکن دین نه مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۸۶۹
در هر دو جهان دلبر و یارم تو بسی یغمای جندقی : رباعیات
شمارهٔ ۱۳۷
تا کی به خود افزون زخدا کم گردی جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۶۵۹
از درد دوری تو جانا دلم بفرسود سعدی : غزلیات
غزل ۴۶۳
چه خوش بود دو دلارام دست در گردن امیر پازواری : دوبیتیها
شمارهٔ ۱۳۸
شهزاده، تره ایزد ذاتْ باتْ بو! اوحدالدین کرمانی : الباب الثامن: فی الخصال المذمومة و ما یتولد منها
شمارهٔ ۱۰۱
زلف سیهت که مشک را زو گله هاست رفیق اصفهانی : غزلیات
شمارهٔ ۹۹
خوشا کسی که کباب و شراب با تو خورد ترانه های کودکانه : بخش اول
بازی های ایرونی
الک دولک چرخ و فلک عطار نیشابوری : باب بیست و نهم: در شوق نمودن معشوق
شمارهٔ ۳۴
جانا چو نه پنهان و نه پیدا باشی امام سجاد علیهالسلام : رساله حقوق
حق رعیت
فأما حقوق رعيتك بالسلطان فأن تعلم أنك إنما استرعيتهم بفضل قوتك عليهم فإنــه إنما احلهم محل الرعيـة لك ؛ ضعفهم و ذلهم فما اولى مــن كفاكه ضعفه و ذله حتى صيره لك رعية و صير حكمك عليه نافذا؛ لايمتنع منك بعزة و لا قوة و لا يستنصر فيما تعاظمه منك إلا (بالله) بالرحمة والحياطة والأناة وما أولاك إذا عرفت ماأعطاك الله من فضل هذه العزة و القوة التى قهـرت بهـا أن تكـون لله شاكرا و مـن شكر الله أعطاه فيما أنعم عليه ؛ و لا قوة إلا بالله رشیدالدین میبدی : ۲- سورة البقره
۶ - النوبة الثانیة
قوله تعالى یا بَنِی إِسْرائِیلَ ابتداى قصه بنى اسرائیل است و سخن با ایشان پس از هجرت است. در روزگار مقام مصطفى صلّى اللَّه علیه و آله و سلّم بمدینه. اول منتهاى خود و نواختهاى خود و ریشان یاد کرد آن گه گلهها از ایشان در پیوست، و در همه حجت الزام کرد و تاوان بیان کرد، و بتهدید مهر کرد یا بَنِی إِسْرائِیلَ مردان و زنان را میگوید همچنانک یا بَنِی آدَمَ ذکر پسران و دختران در آن داخلاند، و عرب بسیار گوید و اخوانى و بدین مردان و زنان خواهد و اسرائیل نام یعقوب بن اسحاق بن ابراهیم. است و پنج کس را از پیغمبران در قرآن هر یکى دو نام است محمد و احمد، و الیاس و الیاسین، و یونس و ذو النون، و عیسى و مسیح، و یعقوب و اسرائیل، و در قرآن شش جاى ایشان را باین ندا باز میخواند و اصل ایشان دوازده پسر یعقوباند. و رب العالمین ایشان را در قرآن اسباط خوانده است، چنانک عرب را قبایل گفت. و در بنى اسرائیل نبوت در یک سبط بود، و ملک در یک سبط، نبوت، در فرزندان یوسف بود و ملک در فرزندان یهودا. وهب منبه گفت پنج تن از بنى اسرائیل در زیر پوست نیم انار مىشدند و خوشه انگور که بر چوب افکنده بودند به بیست و اندکس بر مىتوانستند گرفت. و اسرائیل نام عبریست و هر نام عبرى که بدین لفظ آید چون جبرئیل و میکائیل و اسرافیل و عزرائیل و شمخائیل صاحب بر آنها نماز است، و حزقیل که پیغامبرى است از پیغامبران بنى اسرائیل. معنى این همه عبد اللَّه است. اسر نام بنده و ایل نام خداوند. امیرخسرو دهلوی : غزلیات (گزیدهٔ ناقص)
گزیدهٔ غزل ۱۸۴
کسی تلخی من داند که بیند خندهٔ شیرین سلیم تهرانی : غزلیات
شمارهٔ ۷۹۶
ز شوقت گاه در دنبال گل همچون صبا افتم اوحدی مراغهای : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۵۸
دی رفتم اندر کوی او سرمست، ناگه جنگ شد شاه نعمتالله ولی : دوبیتیها
دوبیتی شمارهٔ ۱۰۲
عقل علمش به ذات او نرسد مولوی : دفتر پنجم
بخش ۱۲۰ - سبب دانستن ضمیرهای خلق
چون دل آن آب زینها خالی است احمد شاملو : باغ آینه
شبانه
به اسماعیل صارمی واعظ قزوینی : ابیات پراکنده
شمارهٔ ۱۸۶
سربلندان، مال صرف زیردستان میکنند نسیمی : اضافات
شمارهٔ ۲۲
آفتاب مشرق از مغرب زمین
