اهلی شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۵۷۲
در عشق اگر از کشته شدن مرد بماند فیاض لاهیجی : غزلیات
شمارهٔ ۲۵۳
چنان دل تیر آن ابرو کمان را در نظر دارد قدسی مشهدی : رباعیات
شمارهٔ ۲۱۹
بد کرد زبانم و بد بی حد کرد جلال عضد : غزلیّات
شمارهٔ ۱۴۶
باز می ناید دل ما از پریشانی هنوز شاه نعمت‌الله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۲۹۶
ما آشنای خویشیم بیگانگی رها کن جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۷۳۵
به سیر باغ خرامان شد آن نگار امروز وفایی شوشتری : چند مرثیهٔ دیگر
بند سیزدهم
دگر چو نوبت آن کودک صغیر آمد حزین لاهیجی : غزلیات ناتمام
شمارهٔ ۱۶۹
پایان ناز او چو به بیگانگی کشید ناصرخسرو : سفرنامه
بخش ۸۸ - پس از بصره
فی الجمله منتصف شوال سنه ثلث و اربعین و اربعمایه از بصره بیرون آمدیم و در زورق نشستیم از شهر ابله تا چهار فرسنگ که می‌آمدیم از هر دو طرف نهر باغ و بستان و کوشک و منظر بود که هیچ بریده نشد و شاخه‌ها از این نهر به هر جانب باز می‌شد که هر یک مقداری رودی بود. چون به شق عثمان رسیدیم فرود آمدیم برابر شهر ابله و آن جا مقام کردیم، هفدهم در کشتی بزرگ که آن را بوصی می‌گفتند نشستیم و خلق بسیار از جوانب که آن کشتی را می‌دیدند دعا می‌کردند که یا بوصی سلکک الله تعالی. امیرخسرو دهلوی : غزلیات
شمارهٔ ۶۵۸
ساقیا، می ده که بیرون سبزه های تر دمید ادیب الممالک : مقطعات
شمارهٔ ۱۳۴
ساری پی دانه سیر می کرد اهلی شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۳۶
بسکه خطش سوخت ازغم صددل نومید را مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۵۶۷
درها همه بسته‌اند الا در تو جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۳۵۵
در غم شاه شهیدان زار می باید گریست میرداماد : رباعیات
شمارهٔ ۲۲۱
اشراق یکی راه فلک ساز کنم شاه نعمت‌الله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۴۹۶
زر به باران ده که تا جان را بری اوحدالدین کرمانی : الباب الثالث: فی ما یتعلق باحوال الباطن و المرید
شمارهٔ ۲۲۰
اکنون که تو را امید آزادی خاست سلیم تهرانی : غزلیات
شمارهٔ ۷۸۱
نقش ابروش به دل، روز فراقی بستیم سیف فرغانی : غزلیات
شمارهٔ ۶۶
طوطی روح که دامش قفس ناسوتست سلیم تهرانی : غزلیات
شمارهٔ ۶۲۳
بی توام ذوق کی از بستر راحت باشد
شمارهٔ ۵۷۲
در عشق اگر از کشته شدن مرد بماند فیاض لاهیجی : غزلیات
شمارهٔ ۲۵۳
چنان دل تیر آن ابرو کمان را در نظر دارد قدسی مشهدی : رباعیات
شمارهٔ ۲۱۹
بد کرد زبانم و بد بی حد کرد جلال عضد : غزلیّات
شمارهٔ ۱۴۶
باز می ناید دل ما از پریشانی هنوز شاه نعمت‌الله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۲۹۶
ما آشنای خویشیم بیگانگی رها کن جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۷۳۵
به سیر باغ خرامان شد آن نگار امروز وفایی شوشتری : چند مرثیهٔ دیگر
بند سیزدهم
دگر چو نوبت آن کودک صغیر آمد حزین لاهیجی : غزلیات ناتمام
شمارهٔ ۱۶۹
پایان ناز او چو به بیگانگی کشید ناصرخسرو : سفرنامه
بخش ۸۸ - پس از بصره
فی الجمله منتصف شوال سنه ثلث و اربعین و اربعمایه از بصره بیرون آمدیم و در زورق نشستیم از شهر ابله تا چهار فرسنگ که می‌آمدیم از هر دو طرف نهر باغ و بستان و کوشک و منظر بود که هیچ بریده نشد و شاخه‌ها از این نهر به هر جانب باز می‌شد که هر یک مقداری رودی بود. چون به شق عثمان رسیدیم فرود آمدیم برابر شهر ابله و آن جا مقام کردیم، هفدهم در کشتی بزرگ که آن را بوصی می‌گفتند نشستیم و خلق بسیار از جوانب که آن کشتی را می‌دیدند دعا می‌کردند که یا بوصی سلکک الله تعالی. امیرخسرو دهلوی : غزلیات
شمارهٔ ۶۵۸
ساقیا، می ده که بیرون سبزه های تر دمید ادیب الممالک : مقطعات
شمارهٔ ۱۳۴
ساری پی دانه سیر می کرد اهلی شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۳۶
بسکه خطش سوخت ازغم صددل نومید را مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۵۶۷
درها همه بسته‌اند الا در تو جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۳۵۵
در غم شاه شهیدان زار می باید گریست میرداماد : رباعیات
شمارهٔ ۲۲۱
اشراق یکی راه فلک ساز کنم شاه نعمت‌الله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۴۹۶
زر به باران ده که تا جان را بری اوحدالدین کرمانی : الباب الثالث: فی ما یتعلق باحوال الباطن و المرید
شمارهٔ ۲۲۰
اکنون که تو را امید آزادی خاست سلیم تهرانی : غزلیات
شمارهٔ ۷۸۱
نقش ابروش به دل، روز فراقی بستیم سیف فرغانی : غزلیات
شمارهٔ ۶۶
طوطی روح که دامش قفس ناسوتست سلیم تهرانی : غزلیات
شمارهٔ ۶۲۳
بی توام ذوق کی از بستر راحت باشد
