انوری : مقطعات
شمارهٔ ۲۲۲ - در هجا
ترا هجا نکند انوری معاذالله صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۶۰۰
چگونه زان گل رعنا دو چشم بردارم؟ غزالی : رکن سوم - رکن مهلکات
بخش ۶۲ - پیدا کردن افسون مال
بدان که مثل مال همچون مار است که اندر وی زهر و تریاک است چنان که گفتیم و هرکه افسون مار نداند و دست به وی برد هلاک شود. و بدان سبب است که روا نیست که کسی گوید اندر صحابه کسانی بودند که توانگر بودند چون عبدالرحمن بن عوف رضی الله عنه پس در توانگری عیبی نیست و این همچنان بود که کودکی معزمی می بیند که دست فرا مار کند و اندر سله جمع همی کند. پندارد که از آن همی برگیرد که نرم است و اندر دست خوش است. وی نیز به گرفتن ایستد و ناگاه هلاک شود. انوری : مقطعات
شمارهٔ ۲۲۱ - مخدوم به انوری جفتی موزه بخشید در شکر آن گوید
ای خداوندی که پیش لطف خاک پای تو مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۷۲۲
ما مست شدیم و دل جدا شد مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۱۷۷
آدمی‌یی، آدمی‌یی، آدمی انوری : مقطعات
شمارهٔ ۲۲۰ - شکایت از فلک و مدح صاحب
به خدایی که قدر قدرت او کمال‌الدین اسماعیل : قصاید
شمارهٔ ۱۴۷ - و قال ایضآ یمدح الصّدر السّعید صدر الّدین عمر الخجندی
زهی بحلقۀ زلف تو نرخ جان ارزان صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۷۸۵
گردش سال است، می در ساغر عشرت کنید رضاقلی خان هدایت : روضهٔ دوم در ذکر فضلا و محقّقین حکما
بخش ۳۳ - خیال اصفهانی
اسمش میرزا غیاث الدین محمد، خلف میرزا صدرا ولد میر محمد باقر داماد، متخلص به اشراق است. به مصاهرت آقاجمال خوانساری مخصوص بوده و علوم معقول و منقول کسب فرموده. به صفات حسنه مسلم اهل زمان خود بوده. در غلبهٔ افاغنه در اصفهان در گذشت. ترکیب بندی در منقبت گفته. اشعار دیگر نیز دارد. این چند بیت منسوب به ایشان است: اوحدالدین کرمانی : الباب الرابع: فی الطهارة و تهذیب النفس و معارفها و ما یلیق بها عن ترک الشهوات
شمارهٔ ۱۰۳
ما را چه پلاس و چه طراز اکسون عطار نیشابوری : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۳۶
ای جگرگوشهٔ جگرخواران ادیب الممالک : مثنویات
شمارهٔ ۳۳ - یادآوری از شاهان و دلیران باستان
کجا شد فریدون زرین کلاه اقبال لاهوری : ارمغان حجاز
زمانه فتنه ها ورد و بگذشت
زمانه فتنه هاورد و بگذشت فیض کاشانی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۸
سر خاک شد و نقش خیال تو نرفت زرتشت : ویسپرد
کرده بیست و یکم
« اَشم وُهو . . . » « مزدا اهورا کسانی را که . . . » ( گاه . یس. 51، بند 22 .) « بشود که در اینجا. . . » (یس. 15 بند 3) راسپی : ای مزد پرست . . . (بند های 5-1 کرده 15 در این نقل ، به جای هفت ات ها هفت هات پسین می اید و مقصود ار آن هات 52 یسنه است .) اَشم وُهو . . . خشنودی یسنه ( هفت هات پسین ) را ستایش و نیایش و خشنودی و آفرین . زوت : « یثه آهو و یریو . . . » که آترو خش مرا بگوید . راسپی : « اَثار توش اَشات چیت هچا .. . م که پارسا مرد دانا بگوید . زوت : اهوره مزدای اَشون ، رد اَشونی را م یستاییم . ........................................................................................................................................« هفت هات یسنه( از هات 35 تا پایان هات 41) در اینجا تکرار شود. یسنه (هفت هات پسین ) پیروز مند اَشون را می ستاییم . « ینگهه هاتم . . . » .............................................................................................................................................................( تمام هات 42 یسنه از آغاز تا پایان بند 6 در اینجا تکرار می شود ) زوت : اهوره مزدای اَشون . . . ( سر آغاز کرده 13) یسنه ( هفت هات پسین ) پیروز مند اَشون . . . ( دنباله بند 1 کرده 14) به دانش خویش. . . ( بند 2 کرده 14) ایرج میرزا : قطعه ها
تاریخ فوت
این جهان پیش راد مردِ حکیم انوری : مقطعات
شمارهٔ ۲۱۹
دوستی گفت صبر کن ایراک وحشی بافقی : غزلیات
غزل ۲۹۹
دلی و طاقت صد آه آتشین دارم جهان ملک خاتون : رباعیات
شمارهٔ ۱۹۷
دلدار ز شوق رفت در گلشن گل
شمارهٔ ۲۲۲ - در هجا
ترا هجا نکند انوری معاذالله صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۶۰۰
چگونه زان گل رعنا دو چشم بردارم؟ غزالی : رکن سوم - رکن مهلکات
بخش ۶۲ - پیدا کردن افسون مال
بدان که مثل مال همچون مار است که اندر وی زهر و تریاک است چنان که گفتیم و هرکه افسون مار نداند و دست به وی برد هلاک شود. و بدان سبب است که روا نیست که کسی گوید اندر صحابه کسانی بودند که توانگر بودند چون عبدالرحمن بن عوف رضی الله عنه پس در توانگری عیبی نیست و این همچنان بود که کودکی معزمی می بیند که دست فرا مار کند و اندر سله جمع همی کند. پندارد که از آن همی برگیرد که نرم است و اندر دست خوش است. وی نیز به گرفتن ایستد و ناگاه هلاک شود. انوری : مقطعات
شمارهٔ ۲۲۱ - مخدوم به انوری جفتی موزه بخشید در شکر آن گوید
ای خداوندی که پیش لطف خاک پای تو مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۷۲۲
ما مست شدیم و دل جدا شد مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۱۷۷
آدمی‌یی، آدمی‌یی، آدمی انوری : مقطعات
شمارهٔ ۲۲۰ - شکایت از فلک و مدح صاحب
به خدایی که قدر قدرت او کمال‌الدین اسماعیل : قصاید
شمارهٔ ۱۴۷ - و قال ایضآ یمدح الصّدر السّعید صدر الّدین عمر الخجندی
زهی بحلقۀ زلف تو نرخ جان ارزان صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۷۸۵
گردش سال است، می در ساغر عشرت کنید رضاقلی خان هدایت : روضهٔ دوم در ذکر فضلا و محقّقین حکما
بخش ۳۳ - خیال اصفهانی
اسمش میرزا غیاث الدین محمد، خلف میرزا صدرا ولد میر محمد باقر داماد، متخلص به اشراق است. به مصاهرت آقاجمال خوانساری مخصوص بوده و علوم معقول و منقول کسب فرموده. به صفات حسنه مسلم اهل زمان خود بوده. در غلبهٔ افاغنه در اصفهان در گذشت. ترکیب بندی در منقبت گفته. اشعار دیگر نیز دارد. این چند بیت منسوب به ایشان است: اوحدالدین کرمانی : الباب الرابع: فی الطهارة و تهذیب النفس و معارفها و ما یلیق بها عن ترک الشهوات
شمارهٔ ۱۰۳
ما را چه پلاس و چه طراز اکسون عطار نیشابوری : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۳۶
ای جگرگوشهٔ جگرخواران ادیب الممالک : مثنویات
شمارهٔ ۳۳ - یادآوری از شاهان و دلیران باستان
کجا شد فریدون زرین کلاه اقبال لاهوری : ارمغان حجاز
زمانه فتنه ها ورد و بگذشت
زمانه فتنه هاورد و بگذشت فیض کاشانی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۸
سر خاک شد و نقش خیال تو نرفت زرتشت : ویسپرد
کرده بیست و یکم
« اَشم وُهو . . . » « مزدا اهورا کسانی را که . . . » ( گاه . یس. 51، بند 22 .) « بشود که در اینجا. . . » (یس. 15 بند 3) راسپی : ای مزد پرست . . . (بند های 5-1 کرده 15 در این نقل ، به جای هفت ات ها هفت هات پسین می اید و مقصود ار آن هات 52 یسنه است .) اَشم وُهو . . . خشنودی یسنه ( هفت هات پسین ) را ستایش و نیایش و خشنودی و آفرین . زوت : « یثه آهو و یریو . . . » که آترو خش مرا بگوید . راسپی : « اَثار توش اَشات چیت هچا .. . م که پارسا مرد دانا بگوید . زوت : اهوره مزدای اَشون ، رد اَشونی را م یستاییم . ........................................................................................................................................« هفت هات یسنه( از هات 35 تا پایان هات 41) در اینجا تکرار شود. یسنه (هفت هات پسین ) پیروز مند اَشون را می ستاییم . « ینگهه هاتم . . . » .............................................................................................................................................................( تمام هات 42 یسنه از آغاز تا پایان بند 6 در اینجا تکرار می شود ) زوت : اهوره مزدای اَشون . . . ( سر آغاز کرده 13) یسنه ( هفت هات پسین ) پیروز مند اَشون . . . ( دنباله بند 1 کرده 14) به دانش خویش. . . ( بند 2 کرده 14) ایرج میرزا : قطعه ها
تاریخ فوت
این جهان پیش راد مردِ حکیم انوری : مقطعات
شمارهٔ ۲۱۹
دوستی گفت صبر کن ایراک وحشی بافقی : غزلیات
غزل ۲۹۹
دلی و طاقت صد آه آتشین دارم جهان ملک خاتون : رباعیات
شمارهٔ ۱۹۷
دلدار ز شوق رفت در گلشن گل
