عبید زاکانی : عشاق‌نامه
بخش ۲۱ - غزل
گر آن مه را وفا بودی چه بودی قدسی مشهدی : مثنوی‌ها
شمارهٔ ۱۶ - تعربف تالاب صفاپور
بود جام جهان‌بین گرچه پرنور جامی : دفتر اول
بخش ۴۹ - سؤال دیگر از زبان غلام
گفت شاها چو فیض جود تو داد امیرخسرو دهلوی : غزلیات
شمارهٔ ۳۱۶
من کیستم که این غم تو با چو من کسی ست نصرالله منشی : ابتدای کلیله و دمنه، و هو من کلام بزرجمهر البختکان
بخش ۷
و پسندیده تر اخلاق مردان تقوی است و کسب مال از وجه حلال، هرچند در هیچ حال از رحمت آفریدگار عز اسمه و مساعدت روزگار نومید نشاید بود اما بران اعتماد کلی کردن و کوشش فروگذاشتن از خرد و رای راست دور افتد، که امداد خیرات و اقسام سعادات بدو نزدیک تر که درکارها ثابت قدم باشد و در مکاسب جد و هد لازم شمرد. و اگر چنانکه باژگونگی روزگار است کاهلی بدرجتی رسد یا غافلی رتبتی یابد بدان التفات ننماید، و اقتدای خویش بدو دست نشناسد، چه نیک بخت و دولت یار او تواند بود که تیل بمقبلان و خردمندان واجب بیند تا بهیچ وقت از مقام توکل دورنماید، و از فضیلت مجاهدت بی بهره نگردد. سعدی : غزلیات
غزل ۱۹
صبحدمی که برکنم، دیده به روشناییت رضاقلی خان هدایت : روضهٔ اول در نگارش احوال مشایخ و عارفین
بخش ۱۰۶ - علی شیرازی نَوَّرَ اللّهُ رَوْحَهُ
وهُوَ شیخ زین الدین علی کلاه. از مشاهیر علماء و فضلاء و عرفا. چون رنگ سیاه را کلاه می‌گویند و شیخ دستار سیاه رنگ به سر می‌بسته به این لقب ملقب شده و با خواجه شمس الدین محمد حافظ شیرازی در خدمت شمس الدین عبداللّه شیرازی تحصیل می‌نموده. وفاتش در سنهٔ ۷۸۰. از اوست: عبید زاکانی : عشاق‌نامه
بخش ۱۵ - پیغام فرستادن بمعشوق
دگر بار از سر سوزی که دانی عبید زاکانی : عشاق‌نامه
بخش ۱۴ - رسیدن جواب عاشق بمعشوق
چو این پیغامها در گوش کردم فیاض لاهیجی : غزلیات
شمارهٔ ۴۳۱
تا کی ز غیر حرف وفا می‌توان شنید امیرخسرو دهلوی : غزلیات
شمارهٔ ۲۶۳
رنگی از حسن تو در روی گل است صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۶۰
مهر خاموشی که گیرد از دهان زخم ما؟ مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۲۳۲
هنگام صبوح آمد ای مرغ سحرخوانش امیرخسرو دهلوی : غزلیات
شمارهٔ ۱۵۷۴
ای تیغ بر کشیده چو مردم کشندگان عبید زاکانی : عشاق‌نامه
بخش ۱۲ - غزل
ز سوز عشق من جانت بسوزد عبید زاکانی : عشاق‌نامه
بخش ۱۰ - پیغام رسانیدن قاصد
ضمیر پاک آن مرغ سخن ساز خاقانی : قصاید
شمارهٔ ۱۵۵ - در شکایت و عزلت و تخلص به نعت پیامبر بزرگوار
ضمان‌دار سلامت شد دل من خواجوی کرمانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۸۰۱
ای چیده سنبل تر در باغ دسته بسته صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۵۸
کجا اندیشه عقباست عقل ذوفنونت را؟ صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۲۸۶
گر چنین جلوه گر آن سرو قباپوش شود
بخش ۲۱ - غزل
گر آن مه را وفا بودی چه بودی قدسی مشهدی : مثنوی‌ها
شمارهٔ ۱۶ - تعربف تالاب صفاپور
بود جام جهان‌بین گرچه پرنور جامی : دفتر اول
بخش ۴۹ - سؤال دیگر از زبان غلام
گفت شاها چو فیض جود تو داد امیرخسرو دهلوی : غزلیات
شمارهٔ ۳۱۶
من کیستم که این غم تو با چو من کسی ست نصرالله منشی : ابتدای کلیله و دمنه، و هو من کلام بزرجمهر البختکان
بخش ۷
و پسندیده تر اخلاق مردان تقوی است و کسب مال از وجه حلال، هرچند در هیچ حال از رحمت آفریدگار عز اسمه و مساعدت روزگار نومید نشاید بود اما بران اعتماد کلی کردن و کوشش فروگذاشتن از خرد و رای راست دور افتد، که امداد خیرات و اقسام سعادات بدو نزدیک تر که درکارها ثابت قدم باشد و در مکاسب جد و هد لازم شمرد. و اگر چنانکه باژگونگی روزگار است کاهلی بدرجتی رسد یا غافلی رتبتی یابد بدان التفات ننماید، و اقتدای خویش بدو دست نشناسد، چه نیک بخت و دولت یار او تواند بود که تیل بمقبلان و خردمندان واجب بیند تا بهیچ وقت از مقام توکل دورنماید، و از فضیلت مجاهدت بی بهره نگردد. سعدی : غزلیات
غزل ۱۹
صبحدمی که برکنم، دیده به روشناییت رضاقلی خان هدایت : روضهٔ اول در نگارش احوال مشایخ و عارفین
بخش ۱۰۶ - علی شیرازی نَوَّرَ اللّهُ رَوْحَهُ
وهُوَ شیخ زین الدین علی کلاه. از مشاهیر علماء و فضلاء و عرفا. چون رنگ سیاه را کلاه می‌گویند و شیخ دستار سیاه رنگ به سر می‌بسته به این لقب ملقب شده و با خواجه شمس الدین محمد حافظ شیرازی در خدمت شمس الدین عبداللّه شیرازی تحصیل می‌نموده. وفاتش در سنهٔ ۷۸۰. از اوست: عبید زاکانی : عشاق‌نامه
بخش ۱۵ - پیغام فرستادن بمعشوق
دگر بار از سر سوزی که دانی عبید زاکانی : عشاق‌نامه
بخش ۱۴ - رسیدن جواب عاشق بمعشوق
چو این پیغامها در گوش کردم فیاض لاهیجی : غزلیات
شمارهٔ ۴۳۱
تا کی ز غیر حرف وفا می‌توان شنید امیرخسرو دهلوی : غزلیات
شمارهٔ ۲۶۳
رنگی از حسن تو در روی گل است صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۶۰
مهر خاموشی که گیرد از دهان زخم ما؟ مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۲۳۲
هنگام صبوح آمد ای مرغ سحرخوانش امیرخسرو دهلوی : غزلیات
شمارهٔ ۱۵۷۴
ای تیغ بر کشیده چو مردم کشندگان عبید زاکانی : عشاق‌نامه
بخش ۱۲ - غزل
ز سوز عشق من جانت بسوزد عبید زاکانی : عشاق‌نامه
بخش ۱۰ - پیغام رسانیدن قاصد
ضمیر پاک آن مرغ سخن ساز خاقانی : قصاید
شمارهٔ ۱۵۵ - در شکایت و عزلت و تخلص به نعت پیامبر بزرگوار
ضمان‌دار سلامت شد دل من خواجوی کرمانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۸۰۱
ای چیده سنبل تر در باغ دسته بسته صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۵۸
کجا اندیشه عقباست عقل ذوفنونت را؟ صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۲۸۶
گر چنین جلوه گر آن سرو قباپوش شود
