مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۲۶۳
تا تن نبری دور زمانم کشته است مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۲۶۲
تا در دل من صورت آن رشک پریست واعظ قزوینی : رباعیات
شمارهٔ ۹۹
عمری به عبث همنفس قال شدیم واعظ قزوینی : رباعیات
شمارهٔ ۵۳
گه در غم پوششی و، گه در غم خورد وحشی بافقی : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۴۱ - در ستایش از شاه‌طهماسب
هزار شکر که بر مسند جهانبانی غالب دهلوی : غزلیات
شمارهٔ ۹۵
بلبل دلت به ناله خونین به بند نیست شاه نعمت‌الله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۷۹
صوفی صافی است در عین صفا صغیر اصفهانی : قطعات
شمارهٔ ۴۲ - قطعه
خون که افسرد چه نفعش ز عناب رسد مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۲۶۱
تا حاصل دردم سبب درمان گشت عین‌القضات همدانی : لوایح
فصل ۱۵۰
اگر عاشق را از معشوق طلب بر و نوال بود و امید کرم و افضال بود گویندش بر درآی و خود را از غم مفرسای هاهُنا النوالُ مَطْرُوحٌ وَبابُ الْاِجابَةِ مَفْتُوحٌ اما اگر طمعش شهود بود و یا قبل الخمود وجود بود مَریضٌ لایُعادٌ گردد مُریدٌ لایُرادُ شود هر قصه که نویسد مردود بود و هر دعا که گوید باجابت نرسد کذلک موسی سَاَلَ عن اشیاءَ وَاُجیبَ قال قداُوتیتَ سُوءً لَکَ یا موسی. فَلمّا قال مِن قَلقِ الشُّوق اَرِنی اُنظُر الیکَ قال لن ترانی .. هکذا قَهْرُ الاَحْباب هکذا قَهْرُ الاَحْبابِ. سوزنی سمرقندی : قطعات
شمارهٔ ۵۶ - کل و سامان
نظامیا کل و سامان به بلخ هست دودیه جهان ملک خاتون : رباعیات
شمارهٔ ۱۸۵
گل گفت به خنده صبحدم با بلبل مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۲۶۰
تا چهرهٔ آفتاب جان رخشانست سنایی غزنوی : الباب السّابع فصل فی‌الغرور و الغفلة والنسیان و حبّ‌الامانی والتّهور فی امور الدّنیا و نسیان‌الموت والبعث والنشر
در نکوهش این جهان
اینکه اقلیم بیم و امیدست سوزنی سمرقندی : قطعات
شمارهٔ ۱ - خر خمخانه
خر سر خمخانه ای زنت غر و ایضا الهامی کرمانشاهی : خیابان اول
بخش ۱۱۲ - ذکر رسیدن نامه ی ابن زیاد بدبنیاد به عمر بن سعد
دگر روز آب شب که چرخ بلند میرداماد : رباعیات
شمارهٔ ۸۰
هر درد کزو دیده دوران خیره ست مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۲۵۹
تا با تو ز هستی تو هستی باقیست جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۳۹۳
ریزد از هر حلقهٔ آن زلف عنبر بار کج اهلی شیرازی : صنف ششم که زر سرخ و کم بر است
برگ یازدهم دو زر سرخ است
ای آنکه بحسن و خوبیی به ز پری
رباعی شمارهٔ ۲۶۳
تا تن نبری دور زمانم کشته است مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۲۶۲
تا در دل من صورت آن رشک پریست واعظ قزوینی : رباعیات
شمارهٔ ۹۹
عمری به عبث همنفس قال شدیم واعظ قزوینی : رباعیات
شمارهٔ ۵۳
گه در غم پوششی و، گه در غم خورد وحشی بافقی : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۴۱ - در ستایش از شاه‌طهماسب
هزار شکر که بر مسند جهانبانی غالب دهلوی : غزلیات
شمارهٔ ۹۵
بلبل دلت به ناله خونین به بند نیست شاه نعمت‌الله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۷۹
صوفی صافی است در عین صفا صغیر اصفهانی : قطعات
شمارهٔ ۴۲ - قطعه
خون که افسرد چه نفعش ز عناب رسد مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۲۶۱
تا حاصل دردم سبب درمان گشت عین‌القضات همدانی : لوایح
فصل ۱۵۰
اگر عاشق را از معشوق طلب بر و نوال بود و امید کرم و افضال بود گویندش بر درآی و خود را از غم مفرسای هاهُنا النوالُ مَطْرُوحٌ وَبابُ الْاِجابَةِ مَفْتُوحٌ اما اگر طمعش شهود بود و یا قبل الخمود وجود بود مَریضٌ لایُعادٌ گردد مُریدٌ لایُرادُ شود هر قصه که نویسد مردود بود و هر دعا که گوید باجابت نرسد کذلک موسی سَاَلَ عن اشیاءَ وَاُجیبَ قال قداُوتیتَ سُوءً لَکَ یا موسی. فَلمّا قال مِن قَلقِ الشُّوق اَرِنی اُنظُر الیکَ قال لن ترانی .. هکذا قَهْرُ الاَحْباب هکذا قَهْرُ الاَحْبابِ. سوزنی سمرقندی : قطعات
شمارهٔ ۵۶ - کل و سامان
نظامیا کل و سامان به بلخ هست دودیه جهان ملک خاتون : رباعیات
شمارهٔ ۱۸۵
گل گفت به خنده صبحدم با بلبل مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۲۶۰
تا چهرهٔ آفتاب جان رخشانست سنایی غزنوی : الباب السّابع فصل فی‌الغرور و الغفلة والنسیان و حبّ‌الامانی والتّهور فی امور الدّنیا و نسیان‌الموت والبعث والنشر
در نکوهش این جهان
اینکه اقلیم بیم و امیدست سوزنی سمرقندی : قطعات
شمارهٔ ۱ - خر خمخانه
خر سر خمخانه ای زنت غر و ایضا الهامی کرمانشاهی : خیابان اول
بخش ۱۱۲ - ذکر رسیدن نامه ی ابن زیاد بدبنیاد به عمر بن سعد
دگر روز آب شب که چرخ بلند میرداماد : رباعیات
شمارهٔ ۸۰
هر درد کزو دیده دوران خیره ست مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۲۵۹
تا با تو ز هستی تو هستی باقیست جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۳۹۳
ریزد از هر حلقهٔ آن زلف عنبر بار کج اهلی شیرازی : صنف ششم که زر سرخ و کم بر است
برگ یازدهم دو زر سرخ است
ای آنکه بحسن و خوبیی به ز پری
