مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۶۲۶
دی از سر سودای تو من شوریده
عطار نیشابوری : عذر آوردن مرغان
حکایت حلاج که در دم مرگ روی خود را به خون خود سرخ کرد
چون شد آن حلاج بر دار آن زمان
بیدل دهلوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۱۵۶
سراغت از چمن‌‌ کبریا که می‌پرسد
صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۸۰۷
تا سوخت به داغ تو محبت جگرم را
اهلی شیرازی : رباعیات
شمارهٔ ۵۲۹
ما گریه کنان بر سر خاک پدران
فریدون مشیری : مروارید مهر
دلاویزترین
از دل افروزترین روزِ جهان،
حافظ : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۳
خلوت گزیده را به تماشا چه حاجت است
فریدون مشیری : تا صبح تابناک اهورایی
خط آتش
در پشت میله‌های قفس، از سرِ ملال
عطار نیشابوری : بخش دهم
المقالة العاشرة
پسر گفتش گرت از جاه عارست
عطار نیشابوری : بخش دهم
جواب پدر
پدر گفتش درین شوریده زندان
مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۸۳۴
به مبارکی و شادی بستان ز عشق جامی
جامی : سبحة‌الابرار
بخش ۸۹ - حکایت آن عجمی که کلمات عربی شنید دعا و استغفار پنداشت دست اخلاص به آمین برداشت هر چند آن دعا نبود آثار مغفرت روی نمود
عربی چند به هم ذوق کنان
خواجوی کرمانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۲۶
دوش کز طوفان اشکم آب دریا رفته بود
امیرخسرو دهلوی : غزلیات
شمارهٔ ۱۶۶
جفا کز وی برین جان زبون رفت
عطار نیشابوری : باب بیست و دوم: در روی به آخرت آوردن و ترك دنیا كردن
شمارهٔ ۱۹
در عالم محنت به طرب آمدهیی
نظامی گنجوی : هفت پیکر
بخش ۲ - در نعت پیغمبر اکرم
نقطه خط اولین پرگار
امیرخسرو دهلوی : غزلیات
شمارهٔ ۴۳۸
سخن در پرده می گویی، زبان دانی همین باشد
خواجوی کرمانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۷۵۷
هر کس که برگرفت دل از جان چنانکه من
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۷۹۵
بس که ترسیده است چشم غنچه از غارتگران
خواجوی کرمانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۹
پیش اسبت رخ نهم ز آنرو که غم نبود زمات