نیر تبریزی : سایر اشعار
شمارهٔ ۲۷
المنه الله که می وصل بجام است ادیب الممالک : غزلیات
شمارهٔ ۲۶ - منچوری می گوید
در بند اسیری ندهم هرگز تن یغمای جندقی : بخش سوم
شمارهٔ ۴۱
تا قالب افسرده و وجود نیم مرده ام از ساحت شهود سرکاری دور، پیشگاه محفل خداوندی مهجور افتاد، معاینه ماهی محروم از فراتم و مرده بی نصیب از دولت حیات. این حکایت در سلسله طریقت عارفان معروف است که چون هادی سبل، جناب ختم رسل، نور حدیقه بینش، و علت غائی آفرینش، شفیع سفید و سیاه، حبیب حضرت الله، سید ابرار، احمد مختار، جناب اقدس باری عزوجل را حبیب و اویس قرنی را نیز به مقتضای سعادت فطرت از مهر آن حضرت نصیب بود. غیرت عشق ازلی اساس افکند که مادر اویس را فرط مهری که با فرزند پدید آمده بود، چندان رخصت نمی داد که آن جرعه گمار خمخانه صفا، و شیر مست پیمانه والا در محفل منیر مشاکل حضرت جامی و از دولت تقبیل بزم شهود بزم آرای بساط قاب قوسین اوادنی کامی گیرد. کمال خجندی : غزلیات
شمارهٔ ۵۸۱
دردا که رفت عمر وه نکردیم هیچ کار بیدل دهلوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۸۲۶
به عجز کوش ز نشو و نما چه می‌جویی نشاط اصفهانی : غزلیات
شمارهٔ ۳۱
کشور دل از جهانی دیگر است فیض کاشانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۷۲۹
بنثر اگر چه توان گوهر سخن گفتن اوحدالدین کرمانی : الباب الثانی عشر: فی الوصیة و الاسف علی مافات و ذکر الفناء و البقاء و ذکر مرتبته و وصف حالته رضی الله عنه
شمارهٔ ۵۷
هر چند که عقل داری و دیده و هوش عرفی شیرازی : رباعیها
رباعی شمارهٔ ۹۶
جمعی ز کتاب سخنت می جویند اسیری لاهیجی : غزلیات
شمارهٔ ۴۸۲
دلا در عاشقی برگو چه دیدی ادیب صابر : غزلیات
شمارهٔ ۲۶
همه مقصود ما شد راست امروز مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۲۱۴
خنک آن دم که نشینیم در ایوان من و تو طغرای مشهدی : ابیات برگزیده از غزلیات
شمارهٔ ۳۵۰
زخم ما چون زخم سوسن گشت سرتاسر کبود قاسم انوار : غزلیات
شمارهٔ ۵۵۵
«حمدلله » گفت رب العالمین اسیری لاهیجی : غزلیات
شمارهٔ ۱۳
در باز شد ز میکده ناموس و نام را سعدی : مفردات
بیت ۳۲
سگ هم از کوچکی پلید بود جامی : خردنامه اسکندری
بخش ۶۱ - ندبه حکیم پنجم
به دانای پنجم چو نوبت فتاد نهج البلاغه : حکمت ها
نهی از تشریفات بیجا
<strong> وَ قَالَ عليه‌السلام وَ قَدْ لَقِيَهُ عِنْدَ مَسِيرِهِ إِلَى اَلشَّامِ دَهَاقِينُ اَلْأَنْبَارِ فَتَرَجَّلُوا لَهُ وَ اِشْتَدُّوا بَيْنَ يَدَيْهِ </strong> احمد شاملو : مرثیه‌های خاک
شبانه
پچپچه را اوحدالدین کرمانی : الباب الثانی عشر: فی الوصیة و الاسف علی مافات و ذکر الفناء و البقاء و ذکر مرتبته و وصف حالته رضی الله عنه
شمارهٔ ۱۰
دردا که به هرزه زندگانی بگذشت