فایز دشتی : دوبیتیها
دوبیتی شمارهٔ ۵۶
بهار آمد زمین فیروزهگون شد فایز دشتی : دوبیتیها
دوبیتی شمارهٔ ۶۵
بگو تا دلبر حورم بیاید فضولی : رباعیات
شمارهٔ ۲۰
مشتاق وصال تو کسی نیست که نیست شاه نعمتالله ولی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۴۵
مردود بود کسی که مردود وی است اقبال لاهوری : اسرار خودی
در بیان اینکه تربیت خودی را سه مراحل است مرحلهٔ اول را اطاعت و مرحلهٔ دوم را ضبط نفس، و مرحله سوم را نیابت الهی نامیده اند: «مرحلهٔ اول اطاعت»
خدمت و محنت شعار اشتر است بیدل دهلوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۷۴۷
جز ستم بر دل ناکام نکردهست نفس صغیر اصفهانی : مثنویات
شمارهٔ ۳۲ - سؤال موسی
موسی عمران به مناجات حق نورعلیشاه : بخش اول
شمارهٔ ۱۹
تا مهر روی یار برآمد ز بام ما قدسی مشهدی : غزلیات
شمارهٔ ۱۲۰
مُردم ز بیخودی، بت خودکام من کجاست نیر تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۶۸
نگار من چو بتاراج عقل و دین خیزد فضولی : رباعیات
شمارهٔ ۷۱
ای سر محبت تو در جان محفوظ قاسم انوار : غزلیات
شمارهٔ ۳۵۷
از باده گلگون قدری هست بگویید عرفی شیرازی : غزلها
غزل شمارهٔ ۳۷۶
مُردم و دارد جمال او دلم روشن هنوز رشیدالدین میبدی : ۱۴- سورة ابراهیم- مکیة
۱ - النوبة الثالثة
قوله تعالى: «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ» سماع بسم اللَّه یوجب الهیبة و الهیبة تتضمّن الفناء و الغیبة، سماع الرّحمن الرّحیم یوجب الحضور و الاوبة و الحضور یتضمن البقاء و القربة، من اسمعه بسم اللَّه ادهشه فى کشف جلاله و من اسمعه الرّحمن الرّحیم عیشه بلطف جماله و کرم افضاله، اللَّه است قادر و قدیم مستوجب قدم، رحمن است قاهر و عظیم مستحق عظم، رحیم است غافر و حلیم سزاء فضل و کرم، اى مهیمن اکرم و اى مفضل ارحم، اى محتجب بجلال متجلّى بکرم، به باقرب تو اندوه است نه با یاد تو غم. حسینی غوری هروی : کنز الرموز
بخش ۲۱ - در بیان رضا و کیفیت آن میفرماید
از رضا خود نیست بهتر منزلی ابوالحسن فراهانی : غزلیات ناتمام
شمارهٔ ۳۴
سوخت محرومی دیدار چنان پیکر من فضولی : رباعیات
شمارهٔ ۹۷
گر طالب آرام دلی کام مجو ادیب الممالک : در تقریظ شاهنامه و مثنویات و قطعات دیگر
شمارهٔ ۱۲ - در زیارت خفتگان بستر خاک
چون گذارت فتد به گورستان فضولی : رباعیات
شمارهٔ ۵۱
گل خرگه سبزه غنچه زد در گلزار نیر تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۸۲
تا سر کار تو با خانۀ خمار افتاد
دوبیتی شمارهٔ ۵۶
بهار آمد زمین فیروزهگون شد فایز دشتی : دوبیتیها
دوبیتی شمارهٔ ۶۵
بگو تا دلبر حورم بیاید فضولی : رباعیات
شمارهٔ ۲۰
مشتاق وصال تو کسی نیست که نیست شاه نعمتالله ولی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۴۵
مردود بود کسی که مردود وی است اقبال لاهوری : اسرار خودی
در بیان اینکه تربیت خودی را سه مراحل است مرحلهٔ اول را اطاعت و مرحلهٔ دوم را ضبط نفس، و مرحله سوم را نیابت الهی نامیده اند: «مرحلهٔ اول اطاعت»
خدمت و محنت شعار اشتر است بیدل دهلوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۷۴۷
جز ستم بر دل ناکام نکردهست نفس صغیر اصفهانی : مثنویات
شمارهٔ ۳۲ - سؤال موسی
موسی عمران به مناجات حق نورعلیشاه : بخش اول
شمارهٔ ۱۹
تا مهر روی یار برآمد ز بام ما قدسی مشهدی : غزلیات
شمارهٔ ۱۲۰
مُردم ز بیخودی، بت خودکام من کجاست نیر تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۶۸
نگار من چو بتاراج عقل و دین خیزد فضولی : رباعیات
شمارهٔ ۷۱
ای سر محبت تو در جان محفوظ قاسم انوار : غزلیات
شمارهٔ ۳۵۷
از باده گلگون قدری هست بگویید عرفی شیرازی : غزلها
غزل شمارهٔ ۳۷۶
مُردم و دارد جمال او دلم روشن هنوز رشیدالدین میبدی : ۱۴- سورة ابراهیم- مکیة
۱ - النوبة الثالثة
قوله تعالى: «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ» سماع بسم اللَّه یوجب الهیبة و الهیبة تتضمّن الفناء و الغیبة، سماع الرّحمن الرّحیم یوجب الحضور و الاوبة و الحضور یتضمن البقاء و القربة، من اسمعه بسم اللَّه ادهشه فى کشف جلاله و من اسمعه الرّحمن الرّحیم عیشه بلطف جماله و کرم افضاله، اللَّه است قادر و قدیم مستوجب قدم، رحمن است قاهر و عظیم مستحق عظم، رحیم است غافر و حلیم سزاء فضل و کرم، اى مهیمن اکرم و اى مفضل ارحم، اى محتجب بجلال متجلّى بکرم، به باقرب تو اندوه است نه با یاد تو غم. حسینی غوری هروی : کنز الرموز
بخش ۲۱ - در بیان رضا و کیفیت آن میفرماید
از رضا خود نیست بهتر منزلی ابوالحسن فراهانی : غزلیات ناتمام
شمارهٔ ۳۴
سوخت محرومی دیدار چنان پیکر من فضولی : رباعیات
شمارهٔ ۹۷
گر طالب آرام دلی کام مجو ادیب الممالک : در تقریظ شاهنامه و مثنویات و قطعات دیگر
شمارهٔ ۱۲ - در زیارت خفتگان بستر خاک
چون گذارت فتد به گورستان فضولی : رباعیات
شمارهٔ ۵۱
گل خرگه سبزه غنچه زد در گلزار نیر تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۸۲
تا سر کار تو با خانۀ خمار افتاد
