قصاب کاشانی : غزلیات
شمارهٔ ۹۸
کی تواند هر طبیبی چاره هجران کند
جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۱۱۹
از ترک آرزو بفزاید کمال ما
قصاب کاشانی : غزلیات
شمارهٔ ۱۶۸
در قفس جا دارم و غافل ز صیادم هنوز
قصاب کاشانی : غزلیات
شمارهٔ ۱۸۶
هزار حیف کزین عمر پنج‌روزه خویش
نظام قاری : رباعیات
شمارهٔ ۳
گفتم که عمامه جز مجازی نبود
قصاب کاشانی : غزلیات
شمارهٔ ۱۲۷
عشق آن روزی که با دل‌ها نمک را تازه کرد
قصاب کاشانی : غزلیات
شمارهٔ ۱۴۳
دل من چون به هوای سفری برخیزد
قصاب کاشانی : غزلیات
شمارهٔ ۱۶۶
شده‌ست از بس که روز از ماه و ماه از سال رسواتر
میرزا آقاخان کرمانی : نامهٔ باستان
بخش ۹۲ - پادشاهی یزدگرد شهریار
بیامد به تخت کیی یزدگرد
مشتاق اصفهانی : ماده تاریخ
شمارهٔ ۴۶ - فتح قلعه بلخ
لشکر اسلام چون شد داخل بلخ وز بلخ
انوری : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۵۹
با آنکه دلم در غم هجرت خونست
قصاب کاشانی : غزلیات
شمارهٔ ۸۸
ای خطّت از قلمرو خوبی ستانده باج
نظام قاری : مخیّل‌نامه (در جنگ صوف و کمخا)
بخش ۱۲ - مثل
چه خوش گفت درزی بیک جامه پوش
میرزا حبیب خراسانی : غزلیات
شمارهٔ ۲۸
پر کن از خم می کدوی مرا
غزالی : رکن دوم - رکن معاملات
بخش ۳۴ - باب سیم
بدان که آنچه گفتیم شرط درستی معاملت بود در ظاهر شرع و بسیار معاملت بود که فتوی دهیم که درست است، ولیکن آن کس در لعنت بود و آن معاملتی بود که در آن رنج و زیان مسلمانان بود و آن دو قسم است: یکی عام و یکی خاص.
قاسم انوار : مقطعات
شمارهٔ ۸
سید رهروان دین طیفور
میرزاده عشقی : نوروزی نامه
بخش ۱ - در توصیف بهار استانبول
بتا دیشب در آن کشتی که بردی بر مدا ما را
قصاب کاشانی : غزلیات
شمارهٔ ۱۰۴
به هر نفس دلم از داغ یار لرزد و ریزد
قصاب کاشانی : غزلیات
شمارهٔ ۱۲۵
تنم به هیچ مکان بی رخت قرار ندارد
قصاب کاشانی : غزلیات
شمارهٔ ۱۶۱
ندیدم چون تو شوخ از سرکشی برگشته‌مژگان‌تر