جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۵۷۳
زفن خویش نفعی اهل فن هرگز نمی یابد شاه نعمت‌الله ولی : مثنویات
شمارهٔ ۲۴
چیست انسان دیدهٔ بینا بود انوری : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۲۰۳
یک شب مه گردون به رخت می‌نگرید رضاقلی خان هدایت : روضهٔ دوم در ذکر فضلا و محقّقین حکما
بخش ۴۳ - زکی شیرازی علیه الرّحمة
و هُوَ شیخ عبداللّه بن ابی تراب بن بهرام بن زکی بن عبداللّه بیجزلست. از فحول فضلا و عدول حکما و اکمل عرفای عهد خود بوده. قاضی ناصر الدین بیضاوی و قطب الدین علامه و ابوالنجّاش ظهیر الدّین عبدالرّحمن برغش تحصیل فضایل در خدمت آن جناب نموده‌اند. و در رسالة الابرار فی الاخبار الاخیار آمده که او معلم و استاد جمیع فضلا و تمام علمای آن زمان بوده. قاضی بیضاوی از کرامت او نقل کرده که وی بعد ازوفات زنده شد و فتوی علمای مصر را جواب نوشته، باز درگذشت و بِناءً عَلَیْهِ وی را ذوالموتین لقب کرده‌اند. قَدْوَقَعَ هذاالأَمْرُ فی سَنةِ سَبْعٍ و سَبْعِیْنَ و سِتَّمائةٍ. العِلْمُ عِنْدَاللّهِ وَالْعُهْدَةُ عَلَی الرّاوِی. گاهی شعر می‌فرموده. این رباعی به نام اوست: انوری : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۲۰۲
با آنکه غم از دلم برون می‌نشود کمال‌الدین اسماعیل : قطعات
شمارهٔ ۲۱۲ - وله ایضا
ای نکرده بعهد خویش از بخل آذر بیگدلی : غزلیات
شمارهٔ ۸۸
مرغان اولی اجنحه، کاندر طیرانند صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۶۴۱
بیگانگی ز حد رفت ساقی می صفا ده انوری : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۲۰۱
آنرا که خرد مصلحت‌آموز شود عطار نیشابوری : باب چهارم: در معانی كه تعلّق به توحید دارد
شمارهٔ ۷۲
هر جانی را که غرق انعام بود کسایی مروزی : دیوان اشعار
بخشندگی ممدوح
کفت گویی که کان گوهرستی حزین لاهیجی : غزلیات
شمارهٔ ۶۰
بیا مستانه چاک پیرهن پیش صبا بگشا انوری : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۲۰۰
تسلیم چو بر حادثه پیروز شود صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۱۲۰۹
با دست رعشه‌دار، چو شبنم درین چمن انوری : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۹۸
هر کو نه به خدمت تو خرسند شود انوری : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۹۷
گل یک شبه شد هین که چو گستاخ شود حزین لاهیجی : قصاید
شمارهٔ ۲۷ - در مدح حضرت امیر مؤمنان علیه السلام و عرض شکوا
آن طایر قدسم که چکد خون ز صفیرم انوری : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۹۵
بر عید رخت دلم چو پیروز نبود آشفتهٔ شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۴۵۳
زلفت اصراری که در آزار مردم میکند انوری : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۹۴
یک نیم دمم از جهان به دست آمده بود
شمارهٔ ۵۷۳
زفن خویش نفعی اهل فن هرگز نمی یابد شاه نعمت‌الله ولی : مثنویات
شمارهٔ ۲۴
چیست انسان دیدهٔ بینا بود انوری : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۲۰۳
یک شب مه گردون به رخت می‌نگرید رضاقلی خان هدایت : روضهٔ دوم در ذکر فضلا و محقّقین حکما
بخش ۴۳ - زکی شیرازی علیه الرّحمة
و هُوَ شیخ عبداللّه بن ابی تراب بن بهرام بن زکی بن عبداللّه بیجزلست. از فحول فضلا و عدول حکما و اکمل عرفای عهد خود بوده. قاضی ناصر الدین بیضاوی و قطب الدین علامه و ابوالنجّاش ظهیر الدّین عبدالرّحمن برغش تحصیل فضایل در خدمت آن جناب نموده‌اند. و در رسالة الابرار فی الاخبار الاخیار آمده که او معلم و استاد جمیع فضلا و تمام علمای آن زمان بوده. قاضی بیضاوی از کرامت او نقل کرده که وی بعد ازوفات زنده شد و فتوی علمای مصر را جواب نوشته، باز درگذشت و بِناءً عَلَیْهِ وی را ذوالموتین لقب کرده‌اند. قَدْوَقَعَ هذاالأَمْرُ فی سَنةِ سَبْعٍ و سَبْعِیْنَ و سِتَّمائةٍ. العِلْمُ عِنْدَاللّهِ وَالْعُهْدَةُ عَلَی الرّاوِی. گاهی شعر می‌فرموده. این رباعی به نام اوست: انوری : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۲۰۲
با آنکه غم از دلم برون می‌نشود کمال‌الدین اسماعیل : قطعات
شمارهٔ ۲۱۲ - وله ایضا
ای نکرده بعهد خویش از بخل آذر بیگدلی : غزلیات
شمارهٔ ۸۸
مرغان اولی اجنحه، کاندر طیرانند صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۶۴۱
بیگانگی ز حد رفت ساقی می صفا ده انوری : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۲۰۱
آنرا که خرد مصلحت‌آموز شود عطار نیشابوری : باب چهارم: در معانی كه تعلّق به توحید دارد
شمارهٔ ۷۲
هر جانی را که غرق انعام بود کسایی مروزی : دیوان اشعار
بخشندگی ممدوح
کفت گویی که کان گوهرستی حزین لاهیجی : غزلیات
شمارهٔ ۶۰
بیا مستانه چاک پیرهن پیش صبا بگشا انوری : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۲۰۰
تسلیم چو بر حادثه پیروز شود صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۱۲۰۹
با دست رعشه‌دار، چو شبنم درین چمن انوری : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۹۸
هر کو نه به خدمت تو خرسند شود انوری : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۹۷
گل یک شبه شد هین که چو گستاخ شود حزین لاهیجی : قصاید
شمارهٔ ۲۷ - در مدح حضرت امیر مؤمنان علیه السلام و عرض شکوا
آن طایر قدسم که چکد خون ز صفیرم انوری : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۹۵
بر عید رخت دلم چو پیروز نبود آشفتهٔ شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۴۵۳
زلفت اصراری که در آزار مردم میکند انوری : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۹۴
یک نیم دمم از جهان به دست آمده بود
