جهان ملک خاتون : رباعیات
شمارهٔ ۱۴۷
شیراز خوش است خاصه در فصل بهار شاه نعمت‌الله ولی : دوبیتی‌ها
دوبیتی شمارهٔ ۱۵۱
یک هویت اول و آخر بود افسر کرمانی : غزلیات
شمارهٔ ۱۶۰
ما که از صهبای جام عشق تو مستیم ملا احمد نراقی : مثنوی طاقدیس
بخش ۱۲۰ - در مناجات با قاضی الحاجات و استغاثه به آستان امام عصر ع
ای خدا ای رهنمای گمرهان سنایی غزنوی : الباب السّادس فی ذکر نفس الکلّی و احواله
حکایت در این معنی
پیش از آدم ز دست کوتاهی امامی هروی : مقطعات
شمارهٔ ۱۱
ایاز بهر تفاخر مخدرات سپهر سیدای نسفی : غزلیات
شمارهٔ ۴۵۵
جنونم دشت پیما شد کن ای مجنون حذر از من قدسی مشهدی : رباعیات
شمارهٔ ۵۳۳
اوراد من است داستان غم تو سیف فرغانی : غزلیات
شمارهٔ ۳۷۷
ای غم تو روغن چراغ ضمیرم امیرخسرو دهلوی : غزلیات (گزیدهٔ ناقص)
گزیدهٔ غزل ۳۷۰
به منزلی که گذشتی ز آب دیده‌ام ای جان امیرخسرو دهلوی : غزلیات (گزیدهٔ ناقص)
گزیدهٔ غزل ۳۶۵
زمستان می رود ایام شادی پیش می‌آید ابوالفضل بیهقی : مجلد نهم
بخش ۱۳ - رفتن امیر سوی ترمذ و چغانیان
و امیر از بلخ برفت بر جانب ترمذ روز دوشنبه نوزدهم این ماه. بر پل بگذشت و بر صحرایی که برابر قلعت ترمذ است فرود آمد و استادم درین سفر با امیر بود و من با وی برفتم. و سرمایی بود که در عمر خویش مانند آن کس یاد نداشت. و از ترمذ برداشت روز پنجشنبه هشت روز مانده ازین ماه و بچغانیان رسید روز یکشنبه سلخ این ماه، و از آنجا برداشت روز چهارشنبه سوم ماه ربیع الآخر و بر راه دره شومان برفت که نشان بوری‌تگین آنجا دادند. و سرما آنجا از لونی دیگر بود و برف پیوسته گشت، و در هیچ سفر لشکر را آن رنج نرسید که درین سفر. امیرخسرو دهلوی : غزلیات (گزیدهٔ ناقص)
گزیدهٔ غزل ۳۴۴
گل و شکوفه همه هست و یار نیست چه سود بیدل دهلوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۰۶۱
من خاکسار گردن ز کجا بلند کردم امیرخسرو دهلوی : غزلیات (گزیدهٔ ناقص)
گزیدهٔ غزل ۳۴۱
شد جهان زنده به بوی گل ولی من چون زیم سیف فرغانی : غزلیات
شمارهٔ ۱۰۰
دل زمن برد آنکه جان را نزد او مقدارنیست امیرخسرو دهلوی : غزلیات (گزیدهٔ ناقص)
گزیدهٔ غزل ۳۲۲
برفت آن دل که با صبر آشنا بود بیدل دهلوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۶۷
در جهان عجز طاقت پیشگی‌گردن زنست نظیری نیشابوری : غزلیات
شمارهٔ ۶۷
می باش و از مزاج حریفان نشان طلب امیرخسرو دهلوی : غزلیات (گزیدهٔ ناقص)
گزیدهٔ غزل ۲۸۱
دل من چرا چو غنچه نشو دریده صد جا
شمارهٔ ۱۴۷
شیراز خوش است خاصه در فصل بهار شاه نعمت‌الله ولی : دوبیتی‌ها
دوبیتی شمارهٔ ۱۵۱
یک هویت اول و آخر بود افسر کرمانی : غزلیات
شمارهٔ ۱۶۰
ما که از صهبای جام عشق تو مستیم ملا احمد نراقی : مثنوی طاقدیس
بخش ۱۲۰ - در مناجات با قاضی الحاجات و استغاثه به آستان امام عصر ع
ای خدا ای رهنمای گمرهان سنایی غزنوی : الباب السّادس فی ذکر نفس الکلّی و احواله
حکایت در این معنی
پیش از آدم ز دست کوتاهی امامی هروی : مقطعات
شمارهٔ ۱۱
ایاز بهر تفاخر مخدرات سپهر سیدای نسفی : غزلیات
شمارهٔ ۴۵۵
جنونم دشت پیما شد کن ای مجنون حذر از من قدسی مشهدی : رباعیات
شمارهٔ ۵۳۳
اوراد من است داستان غم تو سیف فرغانی : غزلیات
شمارهٔ ۳۷۷
ای غم تو روغن چراغ ضمیرم امیرخسرو دهلوی : غزلیات (گزیدهٔ ناقص)
گزیدهٔ غزل ۳۷۰
به منزلی که گذشتی ز آب دیده‌ام ای جان امیرخسرو دهلوی : غزلیات (گزیدهٔ ناقص)
گزیدهٔ غزل ۳۶۵
زمستان می رود ایام شادی پیش می‌آید ابوالفضل بیهقی : مجلد نهم
بخش ۱۳ - رفتن امیر سوی ترمذ و چغانیان
و امیر از بلخ برفت بر جانب ترمذ روز دوشنبه نوزدهم این ماه. بر پل بگذشت و بر صحرایی که برابر قلعت ترمذ است فرود آمد و استادم درین سفر با امیر بود و من با وی برفتم. و سرمایی بود که در عمر خویش مانند آن کس یاد نداشت. و از ترمذ برداشت روز پنجشنبه هشت روز مانده ازین ماه و بچغانیان رسید روز یکشنبه سلخ این ماه، و از آنجا برداشت روز چهارشنبه سوم ماه ربیع الآخر و بر راه دره شومان برفت که نشان بوری‌تگین آنجا دادند. و سرما آنجا از لونی دیگر بود و برف پیوسته گشت، و در هیچ سفر لشکر را آن رنج نرسید که درین سفر. امیرخسرو دهلوی : غزلیات (گزیدهٔ ناقص)
گزیدهٔ غزل ۳۴۴
گل و شکوفه همه هست و یار نیست چه سود بیدل دهلوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۰۶۱
من خاکسار گردن ز کجا بلند کردم امیرخسرو دهلوی : غزلیات (گزیدهٔ ناقص)
گزیدهٔ غزل ۳۴۱
شد جهان زنده به بوی گل ولی من چون زیم سیف فرغانی : غزلیات
شمارهٔ ۱۰۰
دل زمن برد آنکه جان را نزد او مقدارنیست امیرخسرو دهلوی : غزلیات (گزیدهٔ ناقص)
گزیدهٔ غزل ۳۲۲
برفت آن دل که با صبر آشنا بود بیدل دهلوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۶۷
در جهان عجز طاقت پیشگی‌گردن زنست نظیری نیشابوری : غزلیات
شمارهٔ ۶۷
می باش و از مزاج حریفان نشان طلب امیرخسرو دهلوی : غزلیات (گزیدهٔ ناقص)
گزیدهٔ غزل ۲۸۱
دل من چرا چو غنچه نشو دریده صد جا
