ابن یمین فَرومَدی : قطعات
شمارهٔ ۵٠١
قطع کن ای ابن یمین وصل آنک خاقانی : قطعات
شمارهٔ ۱۰ - در نصیحت و پند
بترس از بد خلق خاقانیا اسیر شهرستانی : غزلیات
شمارهٔ ۵۳۸
وفا به مهر و عداوت به کین نمی ارزد شاه نعمت‌الله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۰۸
مقصود توئی نه این نه آنست خاقانی : قطعات
شمارهٔ ۸ - در مدح
ضمانش کرد به صد سال عمر و مهر نهاد خاقانی : قطعات
شمارهٔ ۷
ای در برگزیده که غواص کرده‌ای خاقانی : قطعات
شمارهٔ ۶
کبوتر حرم آمد ز کعبهٔ سعدا رشیدالدین میبدی : ۲- سورة البقره
۳۱ - النوبة الثانیة
قوله تعالى: یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا... الآیة مفسران گفتند این آیت در شأن دو قبیله عرب فرود آمد یکى شریف و دیگر وضیع، میگویند اوس و خزرج بودند، و بعضى گفتند قریظه و نضیر بودند، با یکدیگر جنک کردند و از ایشان که شریف بودند قومى کشته شدند بدست آنان که وضیع بودند، و این در بدایت اسلام بود و بجاهلیت قریب العهد بودند، هم بر عادت و حکم جاهلیت گفتند لنقتلن بالعبد منّا الحرّ منهم، و بالمرأة منّا الرجل منهم، و بالرجل منا الرجلین منهم و لنضاعفنّ الجروح گفتند به بنده ما آزاد ایشان باز کشیم و بزن ما مرد ایشان و بیک مرد ما دو مرد ازیشان، و قصاص جراحتها مضاعف کنیم، که ما ازیشان مهتر و شریفتریم، آن گه قصه خویش بحضرت نبوى انها کردند. مصطفى ایشان را براستى و برابرى فرمود، رب العالمین در شأن ایشان آیت فرستاد و رسول خدا بر ایشان خواند، و همه منقاد شدند و بحکم خدا و رسول فرو آمدند. واعظ قزوینی : غزلیات
شمارهٔ ۳۸
ز پاس آشنایی، بهره نبود خلق عالم را سیف فرغانی : غزلیات
شمارهٔ ۳۵۲
چو بیند روی تو ای نازنین گل خاقانی : قطعات
شمارهٔ ۳ - در شکایت و حکمت
همه کارم ز دور آسمانی اوحدی مراغه‌ای : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۰۲
انجمن شهر ملای گلست امام سجاد علیه‌السلام : رساله حقوق
حق كسی كه بر تو احسان نموده است
وأما حق المنعم عليك بالولاء ؛ فأن تعلم انه انفـق فيك ماله ؛وأخرجك من ذل الـرق و وحشته إلىعز الحرية و انسها وأطلقك من اسر الملكة و فك عنك حلق العبودية وأوجـدك رائحة العز ؛ و أخـرجك من سجـن القهـر؛ و دفـع عنك الاسر؛ و بسط لك لسان الانصاف و اباحك الدنيا كلها فملكك نفسك و حل اسرك و فرغك لعبادة ربك و احتمل بذلك التقصير فى ماله ؛ فتعلم انه اولى الخلق بك بعد اولى رحمك فى حياتـك و موتـك و احـق الخلـق بنصرك و معونتـك و مكانفتـك فى ذات الله؛ فلا تؤثـر عليه نفسك ما احتاج اليك . ابن یمین فَرومَدی : قطعات
شمارهٔ ۴٧۵
صاحبا چون یمین دولت و دین محتشم کاشانی : قطعات
شمارهٔ ۱۲۰ - وله ایضا
ای بلند اختر سپهر وجود صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۴۶۰
هر که در زنجیر آن مشکین سلاسل ماند ماند آذر بیگدلی : رباعیات
شمارهٔ ۱۷۰
از دور فلک که باخت لعب عجبی فرخی سیستانی : قطعات و ابیات بازماندهٔ قصاید
شمارهٔ ۳۳ - نیز ازاوست
من بدین بیدلی و دوست بدین سنگدلی محتشم کاشانی : قطعات
شمارهٔ ۱۱۸ - وله ایضا
هر نفس می‌کرد چون از تاب مرگ قاآنی شیرازی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۲۷
تو مردمک چشم من مهجوری
شمارهٔ ۵٠١
قطع کن ای ابن یمین وصل آنک خاقانی : قطعات
شمارهٔ ۱۰ - در نصیحت و پند
بترس از بد خلق خاقانیا اسیر شهرستانی : غزلیات
شمارهٔ ۵۳۸
وفا به مهر و عداوت به کین نمی ارزد شاه نعمت‌الله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۰۸
مقصود توئی نه این نه آنست خاقانی : قطعات
شمارهٔ ۸ - در مدح
ضمانش کرد به صد سال عمر و مهر نهاد خاقانی : قطعات
شمارهٔ ۷
ای در برگزیده که غواص کرده‌ای خاقانی : قطعات
شمارهٔ ۶
کبوتر حرم آمد ز کعبهٔ سعدا رشیدالدین میبدی : ۲- سورة البقره
۳۱ - النوبة الثانیة
قوله تعالى: یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا... الآیة مفسران گفتند این آیت در شأن دو قبیله عرب فرود آمد یکى شریف و دیگر وضیع، میگویند اوس و خزرج بودند، و بعضى گفتند قریظه و نضیر بودند، با یکدیگر جنک کردند و از ایشان که شریف بودند قومى کشته شدند بدست آنان که وضیع بودند، و این در بدایت اسلام بود و بجاهلیت قریب العهد بودند، هم بر عادت و حکم جاهلیت گفتند لنقتلن بالعبد منّا الحرّ منهم، و بالمرأة منّا الرجل منهم، و بالرجل منا الرجلین منهم و لنضاعفنّ الجروح گفتند به بنده ما آزاد ایشان باز کشیم و بزن ما مرد ایشان و بیک مرد ما دو مرد ازیشان، و قصاص جراحتها مضاعف کنیم، که ما ازیشان مهتر و شریفتریم، آن گه قصه خویش بحضرت نبوى انها کردند. مصطفى ایشان را براستى و برابرى فرمود، رب العالمین در شأن ایشان آیت فرستاد و رسول خدا بر ایشان خواند، و همه منقاد شدند و بحکم خدا و رسول فرو آمدند. واعظ قزوینی : غزلیات
شمارهٔ ۳۸
ز پاس آشنایی، بهره نبود خلق عالم را سیف فرغانی : غزلیات
شمارهٔ ۳۵۲
چو بیند روی تو ای نازنین گل خاقانی : قطعات
شمارهٔ ۳ - در شکایت و حکمت
همه کارم ز دور آسمانی اوحدی مراغه‌ای : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۰۲
انجمن شهر ملای گلست امام سجاد علیه‌السلام : رساله حقوق
حق كسی كه بر تو احسان نموده است
وأما حق المنعم عليك بالولاء ؛ فأن تعلم انه انفـق فيك ماله ؛وأخرجك من ذل الـرق و وحشته إلىعز الحرية و انسها وأطلقك من اسر الملكة و فك عنك حلق العبودية وأوجـدك رائحة العز ؛ و أخـرجك من سجـن القهـر؛ و دفـع عنك الاسر؛ و بسط لك لسان الانصاف و اباحك الدنيا كلها فملكك نفسك و حل اسرك و فرغك لعبادة ربك و احتمل بذلك التقصير فى ماله ؛ فتعلم انه اولى الخلق بك بعد اولى رحمك فى حياتـك و موتـك و احـق الخلـق بنصرك و معونتـك و مكانفتـك فى ذات الله؛ فلا تؤثـر عليه نفسك ما احتاج اليك . ابن یمین فَرومَدی : قطعات
شمارهٔ ۴٧۵
صاحبا چون یمین دولت و دین محتشم کاشانی : قطعات
شمارهٔ ۱۲۰ - وله ایضا
ای بلند اختر سپهر وجود صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۴۶۰
هر که در زنجیر آن مشکین سلاسل ماند ماند آذر بیگدلی : رباعیات
شمارهٔ ۱۷۰
از دور فلک که باخت لعب عجبی فرخی سیستانی : قطعات و ابیات بازماندهٔ قصاید
شمارهٔ ۳۳ - نیز ازاوست
من بدین بیدلی و دوست بدین سنگدلی محتشم کاشانی : قطعات
شمارهٔ ۱۱۸ - وله ایضا
هر نفس می‌کرد چون از تاب مرگ قاآنی شیرازی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۲۷
تو مردمک چشم من مهجوری
