عطار نیشابوری : بخش سیهم
الحكایة و التمثیل
گشت لیلی پیش از مجنون هلاک وحشی بافقی : غزلیات
غزل ۲۳
بسیار گرم پیش منه در هلاک ما میرزا آقاخان کرمانی : نامهٔ باستان
بخش ۶۱ - پادشاهی نرسی
چو برگشت بهرام را روز بخت اسیر شهرستانی : غزلیات ناتمام
شمارهٔ ۱۰۲
خوابهای بی اثر تأثیر فریاد من است اقبال لاهوری : ارمغان حجاز
بده او را جوان پاکبازی
بده او را جوان پاکبازی سنایی غزنوی : الباب السّابع فصل فی‌الغرور و الغفلة والنسیان و حبّ‌الامانی والتّهور فی امور الدّنیا و نسیان‌الموت والبعث والنشر
در صفت موت بنی‌آدم از خاصّه و عامه
زان بنی‌آدم از صغار و کبار اسیر شهرستانی : غزلیات
شمارهٔ ۶۲۸
عاشق از شوق نگاه واپسین جان می دهد فیاض لاهیجی : رباعیات
شمارهٔ ۴۵
ترک هوسات خام می‌باید کرد فیاض لاهیجی : غزلیات
شمارهٔ ۶۵۱
سر فدای جانانست، کام افتخارست این فیاض لاهیجی : غزلیات
شمارهٔ ۱۴۸
آه جگر ماست که آتش شرر اوست رشیدالدین میبدی : ۵۱- سورة الذاریات
۲ - النوبة الثانیة
قوله: وَ مِنْ کُلِّ شَیْءٍ خَلَقْنا زَوْجَیْنِ، من الحیوان الذکر و الانثى، الذکر زوج و الانثى زوج و من الجماد نوعین مختلفین کالسماء و الارض و الشمس و القمر و اللیل و النهار و البر و البحر و السهل و الجواب و الشتاء و الصیف و النور و الظلمة و الایمان و الکفر و السعادة و الشقاوة و الحق و الباطل و الحلو و المرّ و قیل التلقیح للنخیل و التسمید للزرع و لکل ضرب من النبات تدبیر یقوم مقام التزویج الذى بین الحیوان لَعَلَّکُمْ تَذَکَّرُونَ فتعلمون انّ اللَّه فرد وتر لیس کمثله شىء فَفِرُّوا إِلَى اللَّهِ، القول هاهنا مضمر تأویله فقل: فَفِرُّوا إِلَى اللَّهِ اى فاهربوا من عذاب اللَّه الى ثوابه بالایمان و الطاعة و مجانبة العصیان. و قال ابن عباس: فرّوا منه الیه و اعملوا بطاعته. و قیل فرّوا من الجهل الى العلم و من طاعة الشیطان الى طاعة الرحمن، إِنِّی لَکُمْ مِنْهُ نَذِیرٌ مُبِینٌ، مِنْهُ، اى من العذاب، نَذِیرٌ مُبِینٌ و یحتمل انّ قوله منه صلة لنذیر اى انّى لکم نذیر من عند اللَّه و قیل فى الایة تقدیم و تأخیر تقدیره: «ففروا الى اللَّه منه، انى لکم نذیر مبین». جلال عضد : رباعیّات
شمارهٔ ۱۷
هر سرو که در بسیط عالم باشد اسیر شهرستانی : غزلیات
شمارهٔ ۱۳۸
نازک شد از وفا دل و قدر جفا شناخت اسیر شهرستانی : غزلیات
شمارهٔ ۴۱۱
بسکه از مهر او گداخته صبح حکیم نزاری : غزلیات
شمارهٔ ۹۷۶
سخت کاری‌ست ریاضت‌کشِ هجران بودن اسیر شهرستانی : غزلیات
شمارهٔ ۴۸۲
دل ما زخمی از مرهم ندارد ابوالحسن فراهانی : غزلیات
شمارهٔ ۴۸
مرا بیگانه ای بیگانه میگرداند از یاران شاه نعمت‌الله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۵۷
صورت و معنی درین دعوی یکی است نسیمی : غزلیات
شمارهٔ ۲۱۸
ساقی! نسیم وقت گل آمد شتاب کن اقبال لاهوری : ارمغان حجاز
برهمن را نگویم هیچ کاره
برهمن را نگویم هیچ کاره
الحكایة و التمثیل
گشت لیلی پیش از مجنون هلاک وحشی بافقی : غزلیات
غزل ۲۳
بسیار گرم پیش منه در هلاک ما میرزا آقاخان کرمانی : نامهٔ باستان
بخش ۶۱ - پادشاهی نرسی
چو برگشت بهرام را روز بخت اسیر شهرستانی : غزلیات ناتمام
شمارهٔ ۱۰۲
خوابهای بی اثر تأثیر فریاد من است اقبال لاهوری : ارمغان حجاز
بده او را جوان پاکبازی
بده او را جوان پاکبازی سنایی غزنوی : الباب السّابع فصل فی‌الغرور و الغفلة والنسیان و حبّ‌الامانی والتّهور فی امور الدّنیا و نسیان‌الموت والبعث والنشر
در صفت موت بنی‌آدم از خاصّه و عامه
زان بنی‌آدم از صغار و کبار اسیر شهرستانی : غزلیات
شمارهٔ ۶۲۸
عاشق از شوق نگاه واپسین جان می دهد فیاض لاهیجی : رباعیات
شمارهٔ ۴۵
ترک هوسات خام می‌باید کرد فیاض لاهیجی : غزلیات
شمارهٔ ۶۵۱
سر فدای جانانست، کام افتخارست این فیاض لاهیجی : غزلیات
شمارهٔ ۱۴۸
آه جگر ماست که آتش شرر اوست رشیدالدین میبدی : ۵۱- سورة الذاریات
۲ - النوبة الثانیة
قوله: وَ مِنْ کُلِّ شَیْءٍ خَلَقْنا زَوْجَیْنِ، من الحیوان الذکر و الانثى، الذکر زوج و الانثى زوج و من الجماد نوعین مختلفین کالسماء و الارض و الشمس و القمر و اللیل و النهار و البر و البحر و السهل و الجواب و الشتاء و الصیف و النور و الظلمة و الایمان و الکفر و السعادة و الشقاوة و الحق و الباطل و الحلو و المرّ و قیل التلقیح للنخیل و التسمید للزرع و لکل ضرب من النبات تدبیر یقوم مقام التزویج الذى بین الحیوان لَعَلَّکُمْ تَذَکَّرُونَ فتعلمون انّ اللَّه فرد وتر لیس کمثله شىء فَفِرُّوا إِلَى اللَّهِ، القول هاهنا مضمر تأویله فقل: فَفِرُّوا إِلَى اللَّهِ اى فاهربوا من عذاب اللَّه الى ثوابه بالایمان و الطاعة و مجانبة العصیان. و قال ابن عباس: فرّوا منه الیه و اعملوا بطاعته. و قیل فرّوا من الجهل الى العلم و من طاعة الشیطان الى طاعة الرحمن، إِنِّی لَکُمْ مِنْهُ نَذِیرٌ مُبِینٌ، مِنْهُ، اى من العذاب، نَذِیرٌ مُبِینٌ و یحتمل انّ قوله منه صلة لنذیر اى انّى لکم نذیر من عند اللَّه و قیل فى الایة تقدیم و تأخیر تقدیره: «ففروا الى اللَّه منه، انى لکم نذیر مبین». جلال عضد : رباعیّات
شمارهٔ ۱۷
هر سرو که در بسیط عالم باشد اسیر شهرستانی : غزلیات
شمارهٔ ۱۳۸
نازک شد از وفا دل و قدر جفا شناخت اسیر شهرستانی : غزلیات
شمارهٔ ۴۱۱
بسکه از مهر او گداخته صبح حکیم نزاری : غزلیات
شمارهٔ ۹۷۶
سخت کاری‌ست ریاضت‌کشِ هجران بودن اسیر شهرستانی : غزلیات
شمارهٔ ۴۸۲
دل ما زخمی از مرهم ندارد ابوالحسن فراهانی : غزلیات
شمارهٔ ۴۸
مرا بیگانه ای بیگانه میگرداند از یاران شاه نعمت‌الله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۵۷
صورت و معنی درین دعوی یکی است نسیمی : غزلیات
شمارهٔ ۲۱۸
ساقی! نسیم وقت گل آمد شتاب کن اقبال لاهوری : ارمغان حجاز
برهمن را نگویم هیچ کاره
برهمن را نگویم هیچ کاره
