هوش مصنوعی: این متن عرفانی بیانگر وحدت در عشق و هستی است. شاعر تأکید می‌کند که صورت‌های مختلف در نهایت به یک معنا و حقیقت واحد بازمی‌گردند. عاشق و معشوق یکی هستند، لیلی در همه حال یکسان است، و حتی بهشت‌های مختلف نیز در اصل یکی هستند. همچنین، دنیا و آخرت نزد عارف یکی تلقی می‌شوند.
رده سنی: 16+ مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی موجود در متن برای درک و تجزیه و تحلیل، به بلوغ فکری و شناختی نیاز دارد که معمولاً از سنین نوجوانی به بعد شکل می‌گیرد.

غزل شمارهٔ ۳۵۷

صورت و معنی درین دعوی یکی است
عاشق و معشوق ما یعنی یکیست

گر هزاران صورت است ای نور چشم
در نظر ما را همه معنی یکیست

عاشقان مست و مجنون بی حدند
آشکارا و نهان لیلی یکیست

گرچه بسیار است در جنت درخت
هشت جنت دیدم و طوبی یکیست

نعمت الله دنیی و عقبی بود
نزد عارف دنیی و عقبی یکیست
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مسدس محذوف یا وزن مثنوی)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۳۵۶
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۳۵۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.