مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۰۹۹
هر آن کسی که تو از نوش او بنوشیدی سیف فرغانی : غزلیات
شمارهٔ ۳۵۸
بتی که ازلب او ذوق جان همی یابم محتشم کاشانی : قطعات
شمارهٔ ۴۰ - وله ایضا
محتشم تا کی کشم از ناسزاگویان عذاب قائم مقام فراهانی : جلایرنامه
بخش ۲۵
جلایر: بر دعا ختم سخن کن محتشم کاشانی : قطعات
شمارهٔ ۳۴ - وله ایضا
خان جم جاه پادشاه منش فخرالدین عراقی : فصل دوم
مثنوی
چون بدید این غزل بدین سان خوب محتشم کاشانی : قطعات
شمارهٔ ۱۰ - ایضا ماده تاریخ
گل گلشن لطف عبدالغنی نسیمی : غزلیات
شمارهٔ ۱۵۸
ای ز آفتاب رویت روز جهان منور سیف فرغانی : غزلیات
شمارهٔ ۲۸۳
ای غم عشق تو چون می طرب افزای دگر محتشم کاشانی : قطعات
شمارهٔ ۸ - وله در رثاء
زین زمان خلاصه ذریت نبی محتشم کاشانی : قطعات
شمارهٔ ۶ - در مدح شاه طهماسب
دولت چو سر به ذروه فتح و ظفر کشید اسیر شهرستانی : غزلیات
شمارهٔ ۱۵۹
ناله از دل، بی خیال گلعذاری برنخاست قصاب کاشانی : غزلیات
شمارهٔ ۲۵۹
ساقی کجاست کز می گلگون نشسته باشیم محتشم کاشانی : قطعات
شمارهٔ ۴ - وله ایضا
بر همچو زنی لب لعاب افشان را امیرخسرو دهلوی : غزلیات (گزیدهٔ ناقص)
گزیدهٔ غزل ۶۲۲
در غم لبهای من گویی بمیر امیرخسرو دهلوی : غزلیات (گزیدهٔ ناقص)
گزیدهٔ غزل ۶۰۲
سر در خمار شب به کنار که بوده‌ای ؟ عطار نیشابوری : باب پانجدهم: در نیازمندی به ملاقات همدمی محرم
شمارهٔ ۲۰
با قوّت پیل، مور میباید بود امیرخسرو دهلوی : غزلیات (گزیدهٔ ناقص)
گزیدهٔ غزل ۵۹۰
ای دوست سر زلفت در سینهٔ من بگشا غزالی : رکن چهارم - رکن منجیات
بخش ۶۱ - قسم دوم طاعات
و نیت در این از دو درجه اثر دارد: یکی آن که اصل وی به نیت درست آید. و دیگر آن که هرچند نیت بیشتر می شود ثواب مضاعف همی شود. و هرکه علم نیت بیاموزد به یک طاعت چند نیت نیکو بتواند کرد تا آن جمله طاعت شود. مثلا چون در مسجد اعتکاف کرد نیت کند که این خانه خدای است و هرکه در اینجا شود به زیارت خدای شده بود. که رسول (ص) گفته است، «هرکه در مسجد شد به زیارت خدای رفت». و حق است بر همه کس که زایر را اکرام کند. اوحدالدین کرمانی : الباب الاول: فی التوحید و التقدیس و الذکر و نعت النبوة
شمارهٔ ۲۳۲ - الخوف
من در پی عشق تو چه پویم که کیم
غزل شمارهٔ ۳۰۹۹
هر آن کسی که تو از نوش او بنوشیدی سیف فرغانی : غزلیات
شمارهٔ ۳۵۸
بتی که ازلب او ذوق جان همی یابم محتشم کاشانی : قطعات
شمارهٔ ۴۰ - وله ایضا
محتشم تا کی کشم از ناسزاگویان عذاب قائم مقام فراهانی : جلایرنامه
بخش ۲۵
جلایر: بر دعا ختم سخن کن محتشم کاشانی : قطعات
شمارهٔ ۳۴ - وله ایضا
خان جم جاه پادشاه منش فخرالدین عراقی : فصل دوم
مثنوی
چون بدید این غزل بدین سان خوب محتشم کاشانی : قطعات
شمارهٔ ۱۰ - ایضا ماده تاریخ
گل گلشن لطف عبدالغنی نسیمی : غزلیات
شمارهٔ ۱۵۸
ای ز آفتاب رویت روز جهان منور سیف فرغانی : غزلیات
شمارهٔ ۲۸۳
ای غم عشق تو چون می طرب افزای دگر محتشم کاشانی : قطعات
شمارهٔ ۸ - وله در رثاء
زین زمان خلاصه ذریت نبی محتشم کاشانی : قطعات
شمارهٔ ۶ - در مدح شاه طهماسب
دولت چو سر به ذروه فتح و ظفر کشید اسیر شهرستانی : غزلیات
شمارهٔ ۱۵۹
ناله از دل، بی خیال گلعذاری برنخاست قصاب کاشانی : غزلیات
شمارهٔ ۲۵۹
ساقی کجاست کز می گلگون نشسته باشیم محتشم کاشانی : قطعات
شمارهٔ ۴ - وله ایضا
بر همچو زنی لب لعاب افشان را امیرخسرو دهلوی : غزلیات (گزیدهٔ ناقص)
گزیدهٔ غزل ۶۲۲
در غم لبهای من گویی بمیر امیرخسرو دهلوی : غزلیات (گزیدهٔ ناقص)
گزیدهٔ غزل ۶۰۲
سر در خمار شب به کنار که بوده‌ای ؟ عطار نیشابوری : باب پانجدهم: در نیازمندی به ملاقات همدمی محرم
شمارهٔ ۲۰
با قوّت پیل، مور میباید بود امیرخسرو دهلوی : غزلیات (گزیدهٔ ناقص)
گزیدهٔ غزل ۵۹۰
ای دوست سر زلفت در سینهٔ من بگشا غزالی : رکن چهارم - رکن منجیات
بخش ۶۱ - قسم دوم طاعات
و نیت در این از دو درجه اثر دارد: یکی آن که اصل وی به نیت درست آید. و دیگر آن که هرچند نیت بیشتر می شود ثواب مضاعف همی شود. و هرکه علم نیت بیاموزد به یک طاعت چند نیت نیکو بتواند کرد تا آن جمله طاعت شود. مثلا چون در مسجد اعتکاف کرد نیت کند که این خانه خدای است و هرکه در اینجا شود به زیارت خدای شده بود. که رسول (ص) گفته است، «هرکه در مسجد شد به زیارت خدای رفت». و حق است بر همه کس که زایر را اکرام کند. اوحدالدین کرمانی : الباب الاول: فی التوحید و التقدیس و الذکر و نعت النبوة
شمارهٔ ۲۳۲ - الخوف
من در پی عشق تو چه پویم که کیم
