جمال‌الدین عبدالرزاق : قصاید
شمارهٔ ۶۰ - خطاب بچند دوست مسافر خود
سلام من که رساند بدان خجسته دیار اهلی شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۶۷۲
شمع من همنفست گر دگری خواهد بود صفایی جندقی : قطعات و ماده تاریخ‌ها
۱- تاریخ ولادت میرزا ابراهیم صفائی فرزند شاعر
صفائی را عطا گردید دوش از صعوه مولودی عرفی شیرازی : غزلها
غزل شمارهٔ ۲۰۵
چه فتنه در دل آن عشوه ساز می گذرد؟ اوحدالدین کرمانی : الفصل الثانی - فی الاقاویل المختلفة خدمة السلطان
شمارهٔ ۴۷
گر دست به جانان برسیدی آخر سیدای نسفی : غزلیات
شمارهٔ ۵۳۹
ای خوش نگاه رخنه گر جان کیستی قدسی مشهدی : رباعیات
شمارهٔ ۵۴۲
بی‌برگان را به صد هنر، بی زر و جاه وفایی شوشتری : رباعیات
شمارهٔ ۲۰
این قوم که نام زهد بر خود بستند بلند اقبال : بخش چهارم
بخش ۷ - در شفقت با همسایه
اگر خانه می خواهی از بهر زیست سیدای نسفی : غزلیات
شمارهٔ ۲۷۸
مرغ دلم چو ناله کشیدن هوس کند سیدای نسفی : غزلیات
شمارهٔ ۳۰۷
نگاهم بی رخش گردید اشک و غنچه گل شد جمال‌الدین عبدالرزاق : قصاید
شمارهٔ ۶۴ - خطاب بمنتجب الدین
اجل منتخب الدین اوحد الفقرا سیدای نسفی : غزلیات
شمارهٔ ۱۲۳
دل در چمن مبندید آتشزده سرائیست لبیبی : ابیات پراکنده در لغت نامه اسدی و مجمع الفرس سروری و فرهنگ جهانگیری و رشیدی
شمارهٔ ۳۱ - به شاهد لغت نیا، بمعنی پدر پدر و پدر مادر
ز جودم جهانی پرآوازه شد سیدای نسفی : غزلیات
شمارهٔ ۲۴۹
شبی که خانه ام از روی یار گلشن بود ابن یمین فَرومَدی : رباعیات
شمارهٔ ۴۹۹
گر من نظری کنم بدان ماه تمام ملا احمد نراقی : مثنوی طاقدیس
بخش ۵۶ - شرح حدیث قدسی کنت کنزاً مخفیاً فاحببت ان اعرف فخلقت الخلق لکی اعرف
خواست تا گردد عیان و آشکار سیدای نسفی : غزلیات
شمارهٔ ۲۹۹
آمد بهار و رفتن خود را خبر نداد سیدای نسفی : غزلیات
شمارهٔ ۳۳۳
ای که خون کردی دل ما راز چشم ما مپرس قدسی مشهدی : رباعیات
شمارهٔ ۳۹۰
عمر اندک پایی و کار بسیار به سر
شمارهٔ ۶۰ - خطاب بچند دوست مسافر خود
سلام من که رساند بدان خجسته دیار اهلی شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۶۷۲
شمع من همنفست گر دگری خواهد بود صفایی جندقی : قطعات و ماده تاریخ‌ها
۱- تاریخ ولادت میرزا ابراهیم صفائی فرزند شاعر
صفائی را عطا گردید دوش از صعوه مولودی عرفی شیرازی : غزلها
غزل شمارهٔ ۲۰۵
چه فتنه در دل آن عشوه ساز می گذرد؟ اوحدالدین کرمانی : الفصل الثانی - فی الاقاویل المختلفة خدمة السلطان
شمارهٔ ۴۷
گر دست به جانان برسیدی آخر سیدای نسفی : غزلیات
شمارهٔ ۵۳۹
ای خوش نگاه رخنه گر جان کیستی قدسی مشهدی : رباعیات
شمارهٔ ۵۴۲
بی‌برگان را به صد هنر، بی زر و جاه وفایی شوشتری : رباعیات
شمارهٔ ۲۰
این قوم که نام زهد بر خود بستند بلند اقبال : بخش چهارم
بخش ۷ - در شفقت با همسایه
اگر خانه می خواهی از بهر زیست سیدای نسفی : غزلیات
شمارهٔ ۲۷۸
مرغ دلم چو ناله کشیدن هوس کند سیدای نسفی : غزلیات
شمارهٔ ۳۰۷
نگاهم بی رخش گردید اشک و غنچه گل شد جمال‌الدین عبدالرزاق : قصاید
شمارهٔ ۶۴ - خطاب بمنتجب الدین
اجل منتخب الدین اوحد الفقرا سیدای نسفی : غزلیات
شمارهٔ ۱۲۳
دل در چمن مبندید آتشزده سرائیست لبیبی : ابیات پراکنده در لغت نامه اسدی و مجمع الفرس سروری و فرهنگ جهانگیری و رشیدی
شمارهٔ ۳۱ - به شاهد لغت نیا، بمعنی پدر پدر و پدر مادر
ز جودم جهانی پرآوازه شد سیدای نسفی : غزلیات
شمارهٔ ۲۴۹
شبی که خانه ام از روی یار گلشن بود ابن یمین فَرومَدی : رباعیات
شمارهٔ ۴۹۹
گر من نظری کنم بدان ماه تمام ملا احمد نراقی : مثنوی طاقدیس
بخش ۵۶ - شرح حدیث قدسی کنت کنزاً مخفیاً فاحببت ان اعرف فخلقت الخلق لکی اعرف
خواست تا گردد عیان و آشکار سیدای نسفی : غزلیات
شمارهٔ ۲۹۹
آمد بهار و رفتن خود را خبر نداد سیدای نسفی : غزلیات
شمارهٔ ۳۳۳
ای که خون کردی دل ما راز چشم ما مپرس قدسی مشهدی : رباعیات
شمارهٔ ۳۹۰
عمر اندک پایی و کار بسیار به سر
