فخرالدین عراقی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۸۶
ای خوشتر از جان، آخر کجایی؟ نظیری نیشابوری : غزلیات
شمارهٔ ۲۹۶
جام گیر اختر افتاده بر افلاک انداز مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۴۹۶
گر تیغ اجل مرا کند بی‌سر و جان غزالی : رکن چهارم - رکن منجیات
بخش ۱۲۸ - سوال منکر و نکیر
رسول (ص) گفت، «چون بنده بمیرد دو فرشته بیایند بر وی سیاه و به چشم ازرق. یکی را نام منکر و یکی را نکیر. گویند، «چه می گفتی در پیغامبر؟» اگر مومن بود گوید، «بنده و رسول خدای بود. گواهی دهم که خدای یکی است و محمد رسول وی است». هفتاد ارش در هفتاد ارش گور بر وی فراخ کنند و روشن و پرنور، و گویند، «بخسب خفتی عروس وار چنان که هیچ چیز تو را بیدار نکند مگر آن که دوست تر داری». و اگر منافق بود گوید، «ندانم. می شنیدم از مردمان که چیزی می گفتند. من نیز می گفتم». پس زمین را گویند تا بر وی تنگ فراهم آید چنان که پهلوها به هم رسند و هم چنان در عذاب می بود». مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۴۹۵
فرخ باشد جمال سلطان دیدن ناصرخسرو : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۲۱۱
ای زود گرد گنبد بر رفته مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۴۹۴
عید آمد و عیدانه جمال سلطان مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۴۹۳
عقلی که خلاف تو گزیدن نتوان کلیم کاشانی : رباعیات
شمارهٔ ۴۲
شد تنگ ز کم ظرفی ما مشرب جام آشفتهٔ شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۳۳
ای بلبل شوریده بکن تازه نفس را صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۱۲۸۳
ما را گزیده است ز بس تلخی خمار مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۴۹۲
طبعی نه که با دوست در آمیزم من مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۴۹۱
طبع تو چو سنگست و دلت چون آهن انوری : مقطعات
شمارهٔ ۱۴۰ - صاحب ناصرالدین دارو خورده بود او را تهنیت گفته
ای ملک پادشه شده ثابت‌قدم به تو صائب تبریزی : متفرقات
شمارهٔ ۵۳
سرشته اند به دیوانگی سرشت مرا قدسی مشهدی : رباعیات
شمارهٔ ۵۷۲
ای جان و جهان، جهان و جان همه‌ای نشاط اصفهانی : رباعیات
شمارهٔ ۴۳
از عشق بسینه شعله ای افروزیم مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۴۹۰
صورت همه مقبول هیولا میدان عطار نیشابوری : بیان الارشاد
در بیان شاهد بازی و اینکه شاهد بازی که را مسلم باشد
ز سر بیرون کن انکار ای برادر صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۱۹۳
شد چو عالمگیر غفلت، جاهل و دانا یکی است
غزل شمارهٔ ۲۸۶
ای خوشتر از جان، آخر کجایی؟ نظیری نیشابوری : غزلیات
شمارهٔ ۲۹۶
جام گیر اختر افتاده بر افلاک انداز مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۴۹۶
گر تیغ اجل مرا کند بی‌سر و جان غزالی : رکن چهارم - رکن منجیات
بخش ۱۲۸ - سوال منکر و نکیر
رسول (ص) گفت، «چون بنده بمیرد دو فرشته بیایند بر وی سیاه و به چشم ازرق. یکی را نام منکر و یکی را نکیر. گویند، «چه می گفتی در پیغامبر؟» اگر مومن بود گوید، «بنده و رسول خدای بود. گواهی دهم که خدای یکی است و محمد رسول وی است». هفتاد ارش در هفتاد ارش گور بر وی فراخ کنند و روشن و پرنور، و گویند، «بخسب خفتی عروس وار چنان که هیچ چیز تو را بیدار نکند مگر آن که دوست تر داری». و اگر منافق بود گوید، «ندانم. می شنیدم از مردمان که چیزی می گفتند. من نیز می گفتم». پس زمین را گویند تا بر وی تنگ فراهم آید چنان که پهلوها به هم رسند و هم چنان در عذاب می بود». مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۴۹۵
فرخ باشد جمال سلطان دیدن ناصرخسرو : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۲۱۱
ای زود گرد گنبد بر رفته مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۴۹۴
عید آمد و عیدانه جمال سلطان مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۴۹۳
عقلی که خلاف تو گزیدن نتوان کلیم کاشانی : رباعیات
شمارهٔ ۴۲
شد تنگ ز کم ظرفی ما مشرب جام آشفتهٔ شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۳۳
ای بلبل شوریده بکن تازه نفس را صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۱۲۸۳
ما را گزیده است ز بس تلخی خمار مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۴۹۲
طبعی نه که با دوست در آمیزم من مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۴۹۱
طبع تو چو سنگست و دلت چون آهن انوری : مقطعات
شمارهٔ ۱۴۰ - صاحب ناصرالدین دارو خورده بود او را تهنیت گفته
ای ملک پادشه شده ثابت‌قدم به تو صائب تبریزی : متفرقات
شمارهٔ ۵۳
سرشته اند به دیوانگی سرشت مرا قدسی مشهدی : رباعیات
شمارهٔ ۵۷۲
ای جان و جهان، جهان و جان همه‌ای نشاط اصفهانی : رباعیات
شمارهٔ ۴۳
از عشق بسینه شعله ای افروزیم مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۴۹۰
صورت همه مقبول هیولا میدان عطار نیشابوری : بیان الارشاد
در بیان شاهد بازی و اینکه شاهد بازی که را مسلم باشد
ز سر بیرون کن انکار ای برادر صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۱۹۳
شد چو عالمگیر غفلت، جاهل و دانا یکی است
