ابوالفرج رونی : رباعیات
شمارهٔ ۵
ای رأی سفر کرده فغان از رایت ابوالفرج رونی : رباعیات
شمارهٔ ۱۳
یارب تو کنی عید که گرداند عید واعظ قزوینی : ابیات پراکنده
شمارهٔ ۲۱۱
ز آتشپاره خود گرمیی تا وا کشم، هردم وفایی شوشتری : رباعیات
شمارهٔ ۱۸
در گلشن عمر ما بهاری نبود عطار نیشابوری : بخش دوازدهم
(۲) حکایت سنگ و کلوخ
مگر سنگ و کلوخی بود در راه مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۸۶۰
یاران یاران ز هم جدائی مکنید سیدای نسفی : غزلیات
شمارهٔ ۳۵۲
مه بود در کلبه ام چون در ته دامن چراغ امیرخسرو دهلوی : غزلیات (گزیدهٔ ناقص)
گزیدهٔ غزل ۶۲۶
چو کار جهان نیست جز بی‌وفایی مجد همگر : قطعات
شمارهٔ ۵۲
ای به همت بر آفتابت دست ملا احمد نراقی : باب سوم
فصل سوم - تشخیص امراض نفسانی
مذکور شد که علم اخلاق که طب روحانی است مشابه است با طب جسمانی، و قانون کلی در معالجه امراض جسمیه آن است که ابتدا تشخیص مرض داده شود و جنس آن شناخته شود، و بعد از آن تفحص از سبب حدوث آن مرض شود، سپس در صدد معالجه آن برآید و معالجاتی که می شود یا معالجات کلیه است، که تخصیص به مرضی دون مرضی ندارد، بلکه شامل جمیع امراض است، یا جزئیه که مخصوص به مرضی معین است لهذا، باید طبیب ارواح و کسی که در مقام معالجه نفوس، یا در صدد دفع مرض نفس خود است، این قانون را ملاحظه نماید. رفیق اصفهانی : غزلیات
شمارهٔ ۱۶۲
به سینه خون شد و دلدار غافلست هنوز اقبال لاهوری : پیام مشرق
تراش از تیشهٔ خود جادهٔ خویش
تراش از تیشهٔ خود جادهٔ خویش قدسی مشهدی : رباعیات
شمارهٔ ۱۱۶
یاد تو مقیم دل آگاه به است قطران تبریزی : قصاید
شمارهٔ ۲۰۶ - در مدح امیر ابوالفرج
غزالی شدم من ز عشق غزالی طبیب اصفهانی : قصاید
شمارهٔ ۱۱ - در مدح امام والمتقین و یعسوب الدین امیرالمؤمنین گوید
تا تو رفتی چون خدنگم از برای زیباصنم عرفی شیرازی : غزلها
غزل شمارهٔ ۲۳۳
روی گرمی کو که داغم باز بوی خون دهد فرخی یزدی : غزلیات
شمارهٔ ۵۵
آن پابرهنه را که به دل حرص و آز نیست عرفی شیرازی : غزلها
غزل شمارهٔ ۵۶۴
باز از شراب فتنه خرابم نمی کنی رضی‌الدین آرتیمانی : رباعیات
رباعی شماره ۷۲
چون شعله به هیچ همدمی دم نزدیم لبیبی : ابیات پراکنده در لغت نامه اسدی و مجمع الفرس سروری و فرهنگ جهانگیری و رشیدی
شمارهٔ ۹۲ - به شاهد لغت افراشته، بمعنی بلند کرده و انباشته
دل از حرص و از کینه انباشته
شمارهٔ ۵
ای رأی سفر کرده فغان از رایت ابوالفرج رونی : رباعیات
شمارهٔ ۱۳
یارب تو کنی عید که گرداند عید واعظ قزوینی : ابیات پراکنده
شمارهٔ ۲۱۱
ز آتشپاره خود گرمیی تا وا کشم، هردم وفایی شوشتری : رباعیات
شمارهٔ ۱۸
در گلشن عمر ما بهاری نبود عطار نیشابوری : بخش دوازدهم
(۲) حکایت سنگ و کلوخ
مگر سنگ و کلوخی بود در راه مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۸۶۰
یاران یاران ز هم جدائی مکنید سیدای نسفی : غزلیات
شمارهٔ ۳۵۲
مه بود در کلبه ام چون در ته دامن چراغ امیرخسرو دهلوی : غزلیات (گزیدهٔ ناقص)
گزیدهٔ غزل ۶۲۶
چو کار جهان نیست جز بی‌وفایی مجد همگر : قطعات
شمارهٔ ۵۲
ای به همت بر آفتابت دست ملا احمد نراقی : باب سوم
فصل سوم - تشخیص امراض نفسانی
مذکور شد که علم اخلاق که طب روحانی است مشابه است با طب جسمانی، و قانون کلی در معالجه امراض جسمیه آن است که ابتدا تشخیص مرض داده شود و جنس آن شناخته شود، و بعد از آن تفحص از سبب حدوث آن مرض شود، سپس در صدد معالجه آن برآید و معالجاتی که می شود یا معالجات کلیه است، که تخصیص به مرضی دون مرضی ندارد، بلکه شامل جمیع امراض است، یا جزئیه که مخصوص به مرضی معین است لهذا، باید طبیب ارواح و کسی که در مقام معالجه نفوس، یا در صدد دفع مرض نفس خود است، این قانون را ملاحظه نماید. رفیق اصفهانی : غزلیات
شمارهٔ ۱۶۲
به سینه خون شد و دلدار غافلست هنوز اقبال لاهوری : پیام مشرق
تراش از تیشهٔ خود جادهٔ خویش
تراش از تیشهٔ خود جادهٔ خویش قدسی مشهدی : رباعیات
شمارهٔ ۱۱۶
یاد تو مقیم دل آگاه به است قطران تبریزی : قصاید
شمارهٔ ۲۰۶ - در مدح امیر ابوالفرج
غزالی شدم من ز عشق غزالی طبیب اصفهانی : قصاید
شمارهٔ ۱۱ - در مدح امام والمتقین و یعسوب الدین امیرالمؤمنین گوید
تا تو رفتی چون خدنگم از برای زیباصنم عرفی شیرازی : غزلها
غزل شمارهٔ ۲۳۳
روی گرمی کو که داغم باز بوی خون دهد فرخی یزدی : غزلیات
شمارهٔ ۵۵
آن پابرهنه را که به دل حرص و آز نیست عرفی شیرازی : غزلها
غزل شمارهٔ ۵۶۴
باز از شراب فتنه خرابم نمی کنی رضی‌الدین آرتیمانی : رباعیات
رباعی شماره ۷۲
چون شعله به هیچ همدمی دم نزدیم لبیبی : ابیات پراکنده در لغت نامه اسدی و مجمع الفرس سروری و فرهنگ جهانگیری و رشیدی
شمارهٔ ۹۲ - به شاهد لغت افراشته، بمعنی بلند کرده و انباشته
دل از حرص و از کینه انباشته
